Schön war es!
8
Dat was het de vorige malen ook, toen wij de K.J.C. „Storm
vogels" in IJmuiden een bezoek brachten.
Het zijn altijd avonden die door sportiviteit en gezelligheid
uitmunten, waar je nog eens oude collega's van het groene veld
ontmoet en die er zeer veel toe bijdragen om goede verstand
houdingen te consolideren en zo mogelijk nog te versterken.
De ijverige Clubavondencommissie, bestaande uit de heren
Louwaard, A. de Wit, Zwang en L. Volkers, had voor de deel
nemers (onder wie verscheidenen met dame) weer de gebruike
lijke aanlegsteigers uitgestippeld. Dank zij de buitengewone
accuratesse der polshorloges lagen wij bij de laatste halte en
kele minuten op het tijdschema voor. Wij ondernamen de reis
met een „Happy Days" touringcar, welke titel ik voor de vol
gende tochten naar IJmuiden graag omgedoopt zag in „Happy
days and nights car".
Een vaste halte op deze route is het Concertgebouw, waar de
lieden instappen van wie men dag en nacht kunt horen: „ik
heb maling aan geld", een lijfspreuk die de zeer amicale Van Es
van Stormvogels zich letterlijk en figuurlijk tot de zijne heeft
gemaakt. Een vaste klant bij deze halte was ditmaal afwezig,
n.l. Herman Uriot. Slechte medewerking van de benen en ob-
sternate zenuwen houden hem aan het bed gekluisterd. Her
man, van deze plaats het allerbeste, kop op en stuur die zenu
wen gelijk met je lege fust naar oe Markthallen!
Was de stemming in de bus reeds goed, ze werd bij het bin
nenkomen nog beter door het sympathieke gebaar van Storm
vogels om voor ons Mokummers een gramofoonplaat te laten
draaien, getiteld: Aan de voet van die ouwe Wester, gezongen
door Frans v. Schaik.
Het juiste contact was hiermede tot stand gebracht, want de
IJmuidénaren zongen dapper mee. Het trok ieders aandacht,
dat de heldentenorstem van onze donateur Joop Smit boven
alles uitklonk. Persoonlijk geloof ik wel te weten waarom hier
een prestatie la Frans Vroons geleverd werd. Het zal namelijk
een van de laatste clubherinneringen van de heer en mevrouw
S>mit betekenen, daar zij 3 April a.s. gaan emigreren. De baas
des huizes kon zich dus nu nog eens uitleven.
Van deze plaats onze enige wens: Moge het jullie in geen
enkel opzicht teleurstellen!
Vanzelfsprekend is er eerst een periode om te acclimatiseren,
die de een benut om een babbeltje te maken en anderen deden
besluiten om hun kansen in een „natte partij" op het groene
laken te wagen.
Wagen is nu niet bepaald het juiste woord, want het waren
onze keien A. de Wit (lief spelertje) en Louwaard, die een
duel aangingen. En wat denkt U? Niet dat benauwde! Een
driebanden-partij, waarin Louwaard werd afgeslacht, wat ik
tussen commissieleden onder elkaar niet fair kan noemen!
Maar ja, Arie liet het talrijke publiek genieten van prima bil
jartspel.
Het werd zo langzamerhand tijd voor de eerste ronde. Eerst
loten voor de samenstelling der koppels. Wij konden na afloop
moeiljjk zeggen, dat wij best uit de bus waren gekomen. Twee
overwinningen en vier nederlagen brachten ons puntenaantal
op 8003, tegenover 8551 voor Stormvogels.
J. SmitR. de Wit met 1601 en SchroderSamson met 1589
aan onze zijde, waren tegenover TolHeilig met 1546 en Van
der Steen—Stum met 1526 de topscorers in deze eerste ronde.
Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst, was de leuze voor de
volgende ronde. Diverse jongeren, gekoppeld aan enkele oude
rotten, werden in de tweede ronde ingezet en met een ver
blijdend resultaat.
De achterstand van 548 punten werd omgezet in een voor
sprong van 523 punten.
Vijf overwinningen en één nederlaag hadden ons 9395 punten
opgeleverd, waar Stormvogels 8324 punten tegenover kon stel
len. Topscorers in deze ronde waren aan onze kant Reitema
Schuring met 1691 tevens het beste totaal van de avond
en MittemeyerAbraas met 1632. TolOpbergen met 1509 en
Van EsVan der Steen met 1452 noteerden voor de IJmuide-
naren de hoogste score.
Voor de ouderen was deze tweede ronde een welkome ge
legenheid om zich een paar trappen te laten zakken en daar
een massaal kurkje te spelen. Daarin blonken R. de Wit en
Robert uit. De gebruikelijke tombola, vóór de laatste ronde
gehouden, bracht weer de nodige gelukkige gezichten en tevens
een mooi „platmakertje" in de vorm van paling voor het par
lement.
Helpers weg, laatste ronde! Er moest getracht worden om
onze gastheren een nederlaag met een groter verschil dan 500
punten toe te brengen. Ondanks slechts twee zegepralen is deze
poging geslaagd. De voorzitter van Stormvogels kon ons aan
het slot mededelen, dat de einduitslag luidde
Ajax 25790 punten en 9 marsen; Stormvogels 25125 punten
en 6 marsen. RobertSchroder met 1601 en TakR. de Wit
met 1536 waren onze kampioenen, terwijl Van EsP. Heere
met 1643 en De GraafTol met 1586 zich bij de tegenpartij in
deze slotronde van hun beste zijde hadden laten zien.
Er moeten nu nog twee of drie verenigingen komen. Het
staat dus te bezien, of wij de „Zilveren Vuurtoren", die wij als
houder keurig netjes gepoetst vóór de aanvang inleverden, voor
de tweede maal in ons bezit zullen krijgen.
Waar ik wel van overtuigd ben, is, dat de sportiviteit van de
IJmuidenaren dermate groot is, dat zij zich tot het uiterste
zullen verdedigen, ten einde het aantal verloren wedstrijden tot
een minimum te beperken.
Alvorens het slot van deze avond te memoreren, die altijd tot
een bruiloftsstemming leidt, laat ik enkele details volgen.
Hier hebt U de beste vijf (2 x gespeeld)
1. Schroder 3190
2. R. de Wit 3137
3. Samson 3099
4. J. Smit 3084
5. Robert 3060
Aan Stormvogels-zijde (3 x gespeeld) luidde de volgorde der
kopgroep
1.
Tol
4641
2.
Van Es
4596
3.
Van der Steen
4490
4.
De Graaf
4410
5.
Broerse
4338
Ik heb een oude bekende gesproken, die er minder goed uit
zag, n.l. Arie Schoorl. Ik heb iets horen smoezen over een op
stapel staande wedstrijd om de „Zilveren Kotter" (voor een
miniatuur-exemplaar ben ik bij voorbaat „in"). Ik hoop Arie
dan weer in blakende welstand te mogen ontmoeten.
Jaen wat nu nog U te vertellen van de sfeer na afloop
Ik aanschouwde een voetbalwedstrijd in een speelkast, waarbij
Jaap Hordijk zich een uiterst productieve middenvoor toonde,
doch A. de Wit en Schroder maar zeer matige doelverdedigers
bleken te zijn. Ik hoorde zeer sterke verhalen aan van experts
in de vissport, t.w. Samson, Zwaan, Mittemeyer, Th. Bos en
Vrenegoor. Ik zag laatstgenoemde keurig opgepoetste vestiaire
nummers uitgeven voor gouden tientjes (foei, Toon!), de com
missie-bonnetjes aftekenen, omdat het „iets later" was gewor
den, Schuring oude mottenballen van Toon uit de lijmkit, dank
zij de geweldige capaciteiten van de kok (in?) van huize Koster,
laten omtoveren in croquetten en constateerde met genoegen,
dat alle aanwezigen er net zo over dachten als ik. Voor wij de
terugtocht aanvaardden, zongen wij allen uit volle borst:
Schön war es.
Stormvogels, onze hartelijke dank en tot de volgende keer!
C. E. d. V.
