F. DAZERT
bonthuis „DE BLAUWVOS"
Onze Jeugdafdeling
Paleisstraat 3
ENGELS SCHOEISEL
Er moet iets gebeuren
BONTMANTELS - STOLA's - COLLIERS
A. F. STRIKKERS
17
Het ten opzichte van vorige jaren zeer gunstige eerste ver
loop der voetbalcompetitie heeft bij ons indertijd de verwach
ting gewekt, dat het seizoen 1953'54 bij uitzondering eens
tijdig zou worden beëindigd. We hebben ons toen blijkbaar wel
wat al te veel laten beïnvloeden door het gestadig mooie weer,
waarmede we bij de aanvang werden gezegend. Helaas, we
hebben wéér te vroeg gejuicht, want nadat de regen een paar
weken spelverstoorder was geweest, heeft een vorstperiode,
die zich onverwachts kwam aandienen, de achterstand reeds
tot 9 weken opgevoerd. Koning Thialf, die met grimmige ver
betenheid zijn heerschappij zo lang mogelijk scheen te willen
handhaven, liet niets na om ons zijn wil op te leggen. Met ijzige
noord-oosten winden, waarbij het kwik dikwijls tussen 10 en 15
graden onder nul schommelde gaf hij ons van waar hij werkelijk
toe in staat is, nog maar een bescheiden proefje en bood daar
mede de in de laatste jaren nogal stiefmoederlijk bedeelde
schaatsliefhebbers de gelegenheid ten volle te genieten van hun
prachtige, gezonde sport. Duizenden, ja, tienduizenden hebben
zich deze kans niet laten ontglippen. Ondanks de soms snerpend
koude wind en een temperatuur die alleen ijsberen welgevallig
had kunnen zijn, hebben zij ons land, dat vreemd genoeg nog
niet in een sneeuwgewaad was gehuld, doorkruist of in wed
strijden op de lange of korte baan getoond waartoe zij op de
gladde ijzers in staat waren. Vooral de Elfstedentocht en de
Nederlandse en provinciale kampioenschappen hebben onze
aandacht gevraagd, hoewel daarbij niet onze sterkste rijders
aanwezig waren, aangezien die ons land bij de Europese kam
pioenschappen in Davos vertegenwoordigden. Kees Broekman
en zijn mannen hebben het daar in Zwitserland niet kunnen
bolwerken tegen Russen, Noren, Zweden en Finnen, doch slechts
een bescheiden rol gespeeld. De wereldrecordhouder op de 5 km
en vorig jaar algemeen Europees kampioen, bracht het nu niet
verder dan de 6e plaats in het algemeen klassement, terwijl
Wim v. d. Voort, als 8e, de tweede en laatste Nederlander was
die bij de eerste 12 eindigde. In ons land was Jeen v. d. Berg, de
winnaar van de Elfstedentocht, de sportheld van de dag. Deze
200 km lange monsterrit werd door uitzonderlijk goede weers
omstandigheden begunstigd en werd dan ook in recordtijd door
de winnaar afgelegd. Zelfs velen die na v. d. Berg arriveerden,
bleven nog aanzienlijk onder de tijd van de vorige recordhouder.
En zo hebben we dan, na vele kwakkelwinters, weer eens een
periode van onverdeeld ijsgenot mogen beleven. Maar ook hier
aan schijnt nu een einde te zullen komen. De troon van de ijs-
koning wankelt. De kracht van de strenge meester is aan het
tanen. Diens pogingen om zich te handhaven worden merkbaar
zwakker. Reeds heeft de sneeuw, die de dooi inluidde, alles met
een smetteloos witte vacht bedekt. Inmiddels heeft het water
zich op enkele plaatsen een weg gebaand en staat nu op de nog
bevroren ondergrond. Toch vragen we ons nog steeds af: „Wat
zal de thermometer doen Zal het kwik de stijgende lijn volgen,
of opnieuw beneden het nulpunt dalen?" Wij, voetballers, zien
de tijd dat het bruine monster weer zal gaan rollen, met ver
langen te gemoet. Zij die hun hart aan de schaatssport hebben
verpand, hopen dat het vriesweer aanhoudt. Maar och, we zul
len ons allen naar de omstandigheden moeten schikken en rus
tig afwachten wat de winter verder nog zal brengen.
Tot onze spijt is er dus niets te vermelden van de verrich
tingen op het groene veld. Zelfs de training stagneerde en werd
een korte poos opgeschort. De opkomst was toch al zeer gering
door de magische invloed die het ijs had. Bovendien was ons
stadion van alle warmte verstoken. Om onheil te voorkomen,
waren de leidingen, die aan bevriezing blootstonden, afgetapt.
We kwamen dus om zo te zeggen van een koude kermis thuis
en ook de jongens die getraind hadden, moesten het zonder een
warme douche doen.
Jongens, de ijspret is naar alle waarschijnlijkheid ten einde.
Het spel van been en bal zal weer gaan beginnen. Zorgt er voor,
dat je paraat bent als het eerste fluitsignaal weerklinkt! Ver
zuimt daarom vooral de training niet!
P. VAN OS.
ii
Neen, beste Brown, ik ben niet geschrokken na het lezen van
je kroniek in ons vorige clubblad. Integendeel, het heeft mij
verbaasd en gesterkt. Verbaasd, omdat je het wel nodig acht
dat de training intensiever wordt aangepakt, maar niet gelooft
in de wilskracht van onze jongens om beter te gaan spelen.
Gesterkt, omdat bedoelde selectie het enige middel is om tot
verbetering te komen. Ten aanzien van je twijfel, of onze jon
gens iets voelen voor deze speciale training, wil ik je een vraag
stellen.
Geloof je, dat onze jonge, veelbelovende spelers de moeilijk
heden, die het huidige spel oplevert, niet willen overwinnen Ik
ben overtuigd van wel. De gesprekken die ik met hen over deze
training heb gehad, doen mij optimistisch zijn. 't Is immers
niets anders dan hun een kans geven om datgene te bereiken,
wat hun ideaal is, n.l. de kleuren van onze vereniging te ver
dedigen in de hoogste elftallen. Wie zou die kans niet grijpen?
Waar zijn toch al die spelers, die in adspiranten- en juniores-
elftallen steeds maar kampioenschappen hebben behaald? In
derdaad, enkelen hunner spelen in het eerste elftal, maar waar
zijn de overigen? Waar zijn al die spelers gebleven die in die
kampioenselftallen hebben gespeeld en er niet gekomen zijn?
Zij zijn in het grote leger der middelmatigen terecht gekomen,
zijn in de lagere elftallen blijven spelen of vertrokken naar een
tweede- of derde-klasser. Dit langer verblijven in de lagere
regionen kan er toe leiden, dat de betrokken speler zijn energie
verliest, een gevoel van minderwaardigheid krijgt en zich gaat
vergenoegen met het spelen van wedstrijden in de lagere elf
tallen.
Wat goed is komt snel, maar moet ook snel zijn kans krijgen,
waaraan wij onze steun dienen te verlenen.
Voetballers werden vroeger geboren. Nu is het niet anders.
Voor bepaalde plaatsen werden er in het verleden voetballers
pasklaar gemaakt. Zou dat nu ineens niet meer kunnen
Vleugelspelers worden geboren, heb ik horen zeggen, maar
zullen wij niet beter doen als wij er een aantal gaan opleiden?
Nog meer dan vroeger zijn vereist een prima lichaamscon
ditie, een perfecte techniek en individuele snelheid, vooral start
snelheid. Wanneer wij gezamenlijk van mening zijn, dat het spel
moeilijker is geworden, moeten wij het er ook over eens zijn,
dat er harder en intensiever dient te worden getraind (zie
artikel Matthews en training selectie K.N.V.B.).
Bij een opkomst van 30 spelers op een trainingsavond is het
voor Walter Crook onmogelijk in enkele uren al deze spelers
hun tekortkomingen onder het oog te brengen.
En dit is nu ons voorstel.
In volledige samenwerking met oefenmeester en Elftallen-
Moderniseren Bontbewaring - Reparatie
KONINGINNEWEG 255, Tel. 95701, Amsterdam-Z b.d. Amstelveenseweg, tramlijn 1-2-16
