Ajax-R.C.H.
Ajax-R.C.H.
4
een voorhoede van ons eerste elftal zo agressief, zo „aange
brand" zagen. Niets was de knapen te veel. Waar de een tekort
schoot, kwam de ander te hulp. Coöperatie tot en met. We heb
ben het tot ons genoegen geconstateerd, maar wat ons het
meest deugd heeft gedaan is, dat het met een „geladen" Ajax
nog altijd een kwaad balletje trappen is. De mannen die in de
„Gouden Koets" naar huis rolden, weten er nu ook van mee te
praten.
Dat het Kerstdinertje die avond best smaakte en de stem
ming aan tafel uitstekend was, kunt U zich vermoedelijk wel
indenken. Jan Ditmeyer zong met Tino Rossi-stem Italiaanse
serenades, John Roeg gaf een paar voetballiedjes weg en Hans
Boskamp het bloed kruipt nog steeds waar het niet gaan
kan vertelde met veel flair een serie anecdotes. Ze sloegen in.
Over voetbal hebben we het ook nog gehad. Het volkomen met
elkander eens, dat er nog een paar overwinningen nodig zijn om
uit de buurt van de degradatiezone te blijven. En wat de hoog
ste eer betreftmisschien gaat N.E.C., misschien gaat
Haarlem er mee schoot, maarook ons eerste elftal blaast
in het favorietenkoor nog een deuntje mee. En een goed deuntje
ook. Mocht een van genoemde clubs het kampioenschap op
eerlijke en sportieve manier behalen, wel, we zullen er niet om
treuren. Integendeel, we zullen het als good sports voor die
clubs prettig vinden. Komt de titel weer eens in de Meer te
recht, wel, dan vinden we dat natuurlijk leuk, maar ons er druk
over maken doen we beslist niet. We geven elkander een stevige
poot, maken er een gezellige avond van misschien komen er
van de 1200 leden, zegge en schrijve honderd opdagen maar
daarmee is de lol dan volkomen „opgesoupeerd". Een kampioen
schap is dus voor een club wel aardig, maar het belangrijkste
is het beslist niet. De fundamenten waarop zij staat, zijn slechts
belangrijk. Zijn die gaaf, dan is een club gezond. Een kampioen
schap van een club zonder backbone is in wezen waardeloos. De
voetbalgeschiedenis kent voorbeelden te over. Éénmaal juichte
men hemelhoog om een kampioenschap, maar die terugslag
die weerbots, die gelijk de terugvloeiende golf, onherroepelijk
kwam enniet opgevangen kon worden, omdat de club geen
backbone bezat. Daarom vrienden, wat heeft men aan een kam
pioenschap, als de club geen ruggegraat heeft? M.a.w., wat
heeft een club aan een eerste elftal, dat in feite zweeft, dat geen
latente reserve achter zich weet? Bitter weinig! Wat heeft een
club aan reservespelers, die meer dan een klasse lager spelen,
die qua capaciteiten niet aansluiten bij hun grote broers Nog
maals, bitter weinig en de gevolgen blijven dan ook niet uit als
de terugslag komt, indien de opengevallen plaatsen moeten
worden aangevuld. Wij voor ons lopen dan ook niet zo heel erg
warm voor een kampioenschap, steken amper de vlag uit, blij
ven doodnuchter, bijna zo nuchter en droog als wijlen de heer
Droogstoppel uit Multatuli. Waar we wel warm voor lopen, is
de pyramidale vorm van onze club. Blijft die harmonisch, blijft
die hecht en sterk, dan zullen we practisch nooit, kampioen
schap of geen kampioenschap, voetbalzorgen kennen. Een brede
basis, gevormd door een stevige jeugdgroep (jeugdcommissie,
houdt die hecht en sterkvolumineus uitlopend naar een kei
harde, stompe top, is het bouwsel, dat een club in alle stormen
staande houdt. Zo'n club, geleid door een kloek bestuur, ge
steund door commissieleden gehard in het vak, zal nooit
kampioenschap of geen kampioenschap terugzakken in de
zee der middelmatigheid.
Hebt U hèt formulier nog ingevuld? Welk formulier, vraagt
U As-je-me-nu Het formulier voor de beste sportvrouw of
-man van het jaar natuurlijk! Neen? Schande over U! Wij wel!
Eerst wilden we een paardeman invullen, maar dat vonden we
flauwekul en hebben ons bedacht. Weet U wie het geworden is?
U raadt het precies„Jan-met-de-bolhoed". Ha, ha, laat ie
fain zijn, volle neef!
Van het reserve-front valt ook nu weer weinig te vermelden.
Ajax 2 handhaafde zich aan de top, door Haarlem 2 op eigen
veld met 13 te kloppen, wat altijd een moeilijk karwei en dus
een keurige prestatie is. Voor de rust, met een keiharde wind
mee, wilde het niet erg vlotten, maar niettegenstaande dat
slaagden onze forwards er toch in twee doelpunten te fabrice
ren. Het zag er, gelet op de storm, dus niet al te best voor ons
team uit. Hoe anders is het echter gelopen. Met werkelijk zeer
behoorlijk spel werd Haarlem in bedwang gehouden, zodat de
roodbroeken het niet verder brachten dan één doelpunt. Onze
voorhoede leverde die prestatie ook, zodat het eindsignaal met
een 13 zege kwam. Well done, boys!
Ajax 3 verloor in het begin van deze competitie op eigen ter
rein van een goed spelend Hilversum 2. In de Radiostad hebben
onze drielingen revanche geonmen. Aan een prima gespeelde
Pieters Graafland lastig gevallen door een schot van Biesbrouck
Foto Desmit
de R.C.H.-veste gelopen. Gevolg: de zoveelste hoekschop. Leeser
nam hem volgens het boekje. Precies op de lokken van Huis.
Een Haarlemse back gaf het laatste zetje (71).
Elf vrolijk gestemde Ajacieden stonden even later zingend
onder de douches. Wat onze spelers individueel presteerden?
Van Eddy hebben wij U al verteld. Hij gaf o.i. in het begin van
de strijd de stoot, die naar de grandioze zege leidde. Boskamp
(vooral na de rust) en Van Mourik speelden een prima wed
strijd. Fel en zonder een ogenblik te verslappen. Krist was zon
der enig beding de beste man van het veld. IJzig kalm en bijna
niet te passeren. Van de jonge Bob Haarms hebben we veel
plezier beleefd. Hij werkte als een paard, was overal te vinden
en de internationale aanvoerder der Haarlemmers had vrijwel
niets tegen hem in te brengen. Bravo, BobCo Bouwens speelde
zoals altijd een rustige partij, deed geen daverende dingen, maar
leverde vaak heel nuttig werk. En de voorhoede! Wat zullen
we er nog van zeggen? Alleen dit. 't Is lang geleden, dat we
Michels doorbreekt Lasschuits (c.s.) barrière Foto Desmit
