Elinkwijk-Aj ax
Ajax-R.C.H.
3
loop der competitie, dus in het voorjaar, gehouden. Persoonlijk
hebben wij heel prettige, maar ook enige minder aangename
herinneringen aan deze jeugdvoetbalfeesten. Dat doet nu echter
niet ter zake, maar wat wèl van belang is, is, dat onze jeugd-
leiding dergelijke tournooien wat krachtmeting betreft
altijd met een scheef oog (niettegenstaande onze vele succes
sen) heeft aangekeken. De duur van deze matches is namelijk
te kort. Wedstrijden van 2 maal 15 minuten zijn in feite geen
krachtmetingen; de geluksfactor speelt in dergelijke partijtjes
een zeer belangrijke rol. Het elftal dat het eerst scoort soms
met een gelukje wint meestal en ploegen, die qua voetbal-
kunde op een lager plan staan dan hun tegenstanders, brengen
het wat heus geen uitzondering is vaak tot de finale. Dat
hierbij soms te fors spel te zien wordt gegeven, wilt U wel van
ons aannemen. Jaren geleden zijn we al begonnen ons tournooi
om de Insulinde Cup ,,in te dammen". We hebben het aantal
deelnemende ploegen beperkt tot zes, verdeeld in twee poules
van drie elftallen. Hierdoor was het mogelijk, de tijdsduur der
wedstrijden iets te verlengen, maar ideaal was het niet, zelfs
lang niet. In het clubblad van Willem II lazen we in het De
cembernummer een artikel met dezelfde strekking. In het Til-
burgse kamp heeft men besloten om, wat het eerste elftal be
treft, niet meer deel te nemen aan de wedstrijden om de „Zil
veren Bal" en zich ook van jeugdtournooien afzijdig te houden.
Men wil voortaan enige clubs uitnodigen tot het spelen van
een aantal matches met b.v. twee juniores- en twee adspiran-
tenelftallen. De deelnemende verenigingen treden dan beurte
lings op als gastvrouw. De teams spelen dan „normale" wed
strijden. Aan het einde van het tournooi wordt de balans opge
maakt en de club die de meeste punten behaalde, ontvangt de
uitgeloofde prijs. Om het even te recapituleren. Haarlem, 't Gooi
we hadden ook V.S.V., D.W.S., Blauw Wit en noemt U maar
op kunnen schrijven en onze vereniging spelen met drie of
vier elftallen een halve competitie. Wij ontvangen b.v. 't Gooi,
Haarlem ontvangt ons, waarna 't Gooi Haarlem gastvrijheid
verleent. Hetzelfde kunnen we natuurlijk b.v. met De Vole-
wijckers, V.S.V. of wie dan ook doen. Ieder jaar zijn er ver
schillende variaties mogelijk. Het idee van Willem II lijkt ons
beslist niet gek en we willen het gaarne zonder onbescheiden
te zijn ons bestuur en de jeugdcommissie in overweging
geven, temeer daar nu verschillende elftallen van onze club
meestal gaat alleen maar juniores 1 en een enkele keer adspi-
ranten 1 op stap zich met andere teams dan competitiegeno
ten kunnen meten. Het is een mogelijkheid om al vroeg met het
spel van andere clubs kennis te maken en het kan er misschien
toe bijdragen het spelpeil op te voeren.
AjaxR.C.H. is niet precies geworden wat de Haarlemmers
er van hadden gedacht en verwacht. „Bij Ajax gaan we onze
eerste overwinning halen," had de heer Biesbrouck, captain van
de Racing, gezegd en radioreporter Dick van Rijn liet het via
de micro de voetbalwereld even weten. Mannentaal, wat?,
maaruit zielkundig oogpunt bekeken niet zo bijster in
telligent, dunkt ons zo. 't Is wel een paar dagen geleden, maar
we herinneren ons nog heel zeker, dat ons op jeugdige leeftijd
al werd voorgehouden, dat bescheidenheid de mens iets meer
dan een pietsie siert. Hoe het ook zij, in het rood-witte kringetje
zat de uitlating van het duo, de heren Biesbrouck—Van Rijn,
beslist niet lekker en op de kienavond, enige dagen vóór het
Kerstfeest, kwam zulks dan ook tot uiting. De altijd joviale
oud-linksbuiten van ons eerste elftal, vriend Asbeek Brusse,
had in een geestig speechje, aangedikt met een paar sneetjes
Kerstbrood, om een overwinning gevraagd en Michels had daar
prompt op geantwoord, dat hij en zijn makkers hun uiterste
best zouden doen doen we altijd, had Rinus er bij gezegd
om de Ajax-familie niet teleur te stellen. Weliswaar hield onze
aanvoerder zich niet op met slap geklets, maar dat er op de
Zondag na de Kerst uit een gezond vaatje zou worden getapt,
stond volgens hem vast. Met die prettige wetenschap zijn we,
toen de tijd daar was, op de tribune gaan zitten, om de mannen
die verleden jaar met hun „Gouden Kampioenskoets" door het
land trokken, op ons veld aan het werk te zien. Nou vrienden,
we hebben het gezien! 't Is werkelijk te veel om op te noemen.
U krijgt dus wat droge feiten.
Na zeven minuten 10. Een hoekschop van Van der Wel
verdween via Michels en een R.C.H.-er in het net. Na drie en
dertig minuten 20. Een flitsende combinatie tussen Van der
Wel, Huis en Bakker eindigde bij Michels, die na een rappe
dribble fel inschoot. Precies onder de lat. Tien minuten voor
half time 30. Een razend snel genomen en keihard ingeschoten
vrije schop door Van der Wel. Na de rust voortzetting van het
schietfeest. Binnen zes minuten 40. Van der Wel neemt haar
scherp een hoekschop, Michels kopt in en Bakker doet in sa-
Bouwens dreigt van de trap te vallen.
Foto Van der Velden
menwerking met een Haarlemmer de rest. Bij zo'n voorsprong
geloven onze boys het meestal wel. In deze match voelden zij
daar beslist niets voor. Met verbazingwekkende vechtlust stre
den zij verder, hunkerend naar meer doelpunten. Ze kwamen.
Onafwendbaar! Een juweel van een through pass, afgegeven
door Van der Wel, kopte Michels door naar de kleine Huis, die
de bal in de vlucht opving en een daverend schot losliet. On
houdbaar vloog het leer in de bovenhoek (50). De goal werkte
op Michels zo aanstekelijk, dat hij even later een scherpe voor
zet van Leeser met een magistrale kopbal in het doel joeg
(60). Tien minuten voor het einde kwamen de Haarlemmers
toch nog aan een tegenpunt. De rechtsbuiten snelde langs Bos
kamp, speelde de bal naar binnen, waar een Racingman op tijd
aanwezig was om de bal langs Pieters Graafland te werken. Hij
deed het. Eddy, die bij de 10 stand een paar miraculeuze saves
had verricht en daarmede ons elftal stimuleerde, kon de goal
niet voorkomen (61). Onze voorhoede is toen wat driftig naar
Michels krijgt zijn zin niet, want de Haarlemse doelman zoekt het
hogerop. Foto Desmit
