F. DAZERT
Blijft
Bladvulling
Dankbetuigingen
Paleisstraat 3
ENGELS SCHOEISEL
10
We kletsen gewichtig
en gaan in debat.
Poneren voorzichtig,
verwoed of gevat.
A zegt: Die vermenging
was géén gekke zet.
Hij is voor verlenging,
maar B vindt het pet.
Dan C hij gelooft pas
dat alles marcheert
wanneer er een hoofdklas
straks wordt geformeerd.
D maakt voor een fooi meer
bij 't trainen tamtam.
E vindt dat niet mooi meer;
het hek van de dam.
F ziet wel iets goeds
in dat semi-geprof.
G roept: Alles oets!
En H: Wat een sof
De een opponeert
tegen overschrijfdwang.
En d' ander beweert
'r Is geen wachttijd te lang.
Hier is men gedegen,
ginds ratelt men door.
Doch d' een blijft er tegen
en d' ander er voor.
Zo zal het steeds blijven;
is 't altijd geweest.
De kunst van het kijven
insportieve geest!
Ze hadden 't zo nodig
eens stoom af te blazen.
't Was niet overbodig
eens heerlijk te bazen.
Want A heeft een baan
waar hij niets mag beweren.
Dus grijpt hij dit aan;
moet afreageren.
Voor B is 't geval
weer anders te stellen.
Heeft thuis o, U snapt 't al
geen pte vertellen.
Maar hoe 't ook mag wezen,
zo'n spreker of schrijver
beluist'ren en lezen
wij steeds weer met ijver.
Wij hebben voor 't woord
onverflauwbare achting.
Zo zegt het dus voort
en zijt vol verwachting.
Maar wat ge ook zegt
en wat ge ook schrijft:
De clubmin is hecht,
De clubliefde blijft!
B. S. LE MARCHË.
Drie dagen Zeeland zitten er weer op en we gaan vanavond
in een luie stoel zalig zitten niksen. Geen zakelijke besognes,
't clubblad bij de drukker en als er tijdens onze afwezigheid met
het blaadje wat loos is geweest, wel, dan hebben De Vlieger en
Van Tuyl dat varken gewassen. Dus de brand in een vers ge
stopte pijp en seffens in de krant kijken hoe het met A.-, H.-,
zure en andere bommen staat. Nou, dat zit wel weer rustig!
Een paar proefbommetjes moeten het uitstekend hebben ge
daan. Kilometers in de omtrek, zelfs geen zand- of watervlo
meer te bekennen. Over profvoetbal geen lettertje. Dat vonden
we wel een beetje gek, want in een Zuidelijk blaadje lazen we
van de week nog, dat alles zo goed ging. Een pepermunt-fabri
kant had zelfs zijn privé-voetbalveld beschikbaar gesteld. Zo
maar! Of je een emmer met pepermuntolie leeggooit! En de
krant aan het juichen. Binnenkort kwam er een elftal uit Oos
telijke richting een wedstrijd spelen. Alle spelers ontvingen
zegge en schrijve honderd gulden. Wat de ondernemers mee
brachten of ontvingen stond er niet bij. Net zaten we daar over
te piekeren, of rrrrtde telefoon. Collega Van Tuyl aan de
draad. Beleefd verzoek van drukkerij Grafica, of we nog even
let op dat even voor anderhalve pagina copy wilden zor
gen. Het blad was nog niet vol! Van de week kwamen we uit
en de baas, de heer Van Steenbergen, rekende er op, dat mor
genochtend een paar volgeschreven vellen papier op z'n bureau
lagen. We zijn begonnen met iets te zeggen, dat je per se niet
in een net blaadje kan zetten. Van Tuyl vroeg, of we misschien
iets beters konden bedenken, 't Clublied, stelden we voor, want
er zijn maar heel weinig Ajacieden, die dat geestesproduct
van „Vlokkie" zou die zijn pen verloren hebben, want we
lezen nooit meer wat van hem? volgens de letter kunnen
kwelen. Een pracht idee, vond de stem aan de draad, maar
ehhet staat er al in! Een luie avond viel aan scherven!
Als troost kregen we te horen: „ik zal ook wel wat bij elkander
liegen!" „En vanavond wordt er misschien nog verteld, hoe
onze clubgenoten het er tegen de Zuid-Amerikanen hebben af
gebracht." „Ik blijf wel wat langer op." „Nou, aju, je redt je
wel en gooi het morgenochtend om acht uur maar in mijn brie
venbus." Rang!, toestel op de haak en daar sta je dan. Weg,
luie stoel, weg, zalig niksen! Pak je rammelkast en flans iets in
elkaar. Maar wat? Over het tweede, dat met 02 van D.W.S. 2
verloor en daardoor de kampioenskans een lelijke optater gaf
Over het derde, dat Zeist 2 met 70 de les las, of over het
vierde, dat door een 02 nederlaag tegen H.V.C. 2 angstig
dicht de onderste plaats is genaderd Neen, daar valt niets van
te vertellen, want we waren er niet bij. De kansen van het eer
ste Ja, daar zit wat in, maar dat is zo'n moeilijk probleem. De
eindstreep is nog zo ver en de weg er naar toe nog zo akelig
lang. Vol voetangels en klemmen. Natuurlijk, die liggen op de
weg van onze concurrenten ook en als die daar nou intrappen,
winnen wij de pot. Maar daar kan je niet over schrijven. Wacht
eens even! Het clubblad! Dat we daar nu niet eerder aan ge
dacht hebben. Het ei van Columbus! Mannen, broeders, als
jullie in het vervolg een clubblad willen hebben, zonder „blad
vulling", zullen jullie in je pen moeten klimmen. Wij, de redac
tie, nemen het niet langer! Schrijven, of we beginnen een „sit-
down", beter, een „write-down" staking! ('t Is voor dit blad be
slist ons laatste woord
BROWN.
Nu ik na een langdurige ziekte in Amsterdam ben terug
gekeerd, wil ik langs deze weg mijn oprechte dank uitspreken
voor de belangstelling, die ik van het bestuur heb mogen onder
vinden.
P. C. VAN HOFWEGEN.
Hiermede betuigen wij onze hartelijke dank voor de vele
bewijzen van belangstelling, die wij mochten ondervinden bij
de geboorte van onze dochter.
H. A. Smit.
F. Smitv. d. Brom.
Het bestuur en de leden die na het mij overkomen ongeval te
Aalsmeer van hun belangstelling en medeleven hebben doen
blijken, zeg ik van deze plaats hartelijk dank.
Bijzonder erkentelijk ben ik het E.C.-lid, de heer Knijn, voor
de hulp en morele steun, die ik van hem heb mogen ondervinden.
Nogmaals, mede namens mijn vrouw, bedankt!
A. GERRITSEN.
