AjaxHaarlem match met traditie heeft dan eindelijk
weer eens gebracht, waar U en wij al zo lang op zaten te
wachten. Goed competitie-voetbal! Als er soms nog een bewijs
nodig was, dat er aan de huidige competitie-indeling flink moet
worden gedokterd, dan konden we simpelweg naar deze match
verwijzen. Helaas, dat bewijs is allang niet meer nodig, maar
dat dokteren, tja vriendenthat's an other story! We komen
er straks nog even op terug.
We hadden gedacht heimelijk aan de strijd tegen de
Haarlemmers de eerste plaats op de competitieladder over te
houden. Het is bij die heimelijke gedachte gebleven. Haarlem
had namelijk ook plannen in die richting en het heeft zelfs een
baby-haar gescheeld of we waren een stuk de diepte ingetui-
meld. Dat zou, gezien het spelverloop van deze strijd, bijzonder
sneu voor onze ploeg zijn geweest. Een der roodbroeken vond
dat schijnbaar ook en was zo attent even voor het eindsignaal
een strafschop cadeau te doen. Krist werd geroepen om de
Ajax-familie uit de put te halen. Een naar karwei. Gerrit
veegde zijn schoen af, haalde zijn kousen op en schoot vervol
gens doodbedaard langs de Haarlemse doelman. Je moet maar
sterke zenuwen hebben.
Haarlem, dat volgens vele voetbalverslagen en geruchten
over een prima elftal beschikte, viel naar onze smaak
tegen. In ieder geval hebben de roodbroeken het in de strijd
tegen ons team niet voor het zeggen gehad. Integendeel! Van
de aftrap af namen onze jongens het spel in handen en de
Haarlem-voorhoede kwam er op een enkele gevaarlijke aan
val na bijna niet aan te pas. De eens zo gevaarlijke Roozen
is geen schijn of schaduw meer van wat hij vroeger was en
de oud-international Groeneveld is eveneens hard achteruit
gegaan. Wie er kampioen zal worden, weten wij natuurlijk
niet, maar dat er met het Nijmeegse N.E.C. meer rekening zal
moeten worden gehouden dan met de Haarlemmers, daar zijn
we van overtuigd. De roodbroeken spelen beter voetbal, maar
de Nijimegenaren hebben een enthousiaste ploeg, noudan
weet U het wel.
Dubbel jammer is het dan ook, dat we de strijd tegen Haar
lem niet heben kunnen winnen. Kansen zijn er meer dan ge
noeg geweest. Vóór de rust twee (Huis en De Groot) en na de
thee ten minste drie. Zes ininuten na half time kreeg Theo een
kans uit duizenden. Een simpele center naar de geheel vrij
staande Van Dijk er was geen roodbroek te bekennen
had voldoende geweest om doelman Snijders kansloos te laten.
Onbeheerst schoot onze middenvoor in het zijnet. Een paar
minuten later kreeg hij de gelegenheid zijn fout goed te maken,
maar weer faalde hij jammerlijk.
Een kwartier voor het einde kwam het voor ons zo fatale
W/////A
Directie CAREL C. KAMLAG en TOM MANDERS
moment. Bij een van de sporadische uitvallen der Haarlem
mers ging het in onze verdediging al te rustig toe. Doets, de
rechtsbinnen der gasten, kreeg de bal vrij en schoot meteen
op ons doel. Eddie, die weer éen behoorlijke wedstrijd speelde,
stompte de bal terug, precies voor de voeten van de Haarlem
mer en nu was het raak. Ontmoedigd speelde onze ploeg ver
der. We leken verloren. Deeser, zwaar gehandicapt door een
knots van een negenoog, wilde er echter niet in geloven. Hij
perste er een sprint uit, die een hoekschop opleverde. Met een
keurige boog plaatste Rolf de bal voor het doel. Er vloeide het
bekende knokkie om de bal uit voort. De ver opgedrongen
Bouwens wilde er een einde aan maken. Hard schoot Co de bal
in of er naast Boeree hield er zijn hand voor. Dat mocht niet
van de „Grote Karei''. Penalty!!, juichten wij. Wat Gerrit Krist
toen uithaalde, weet U al.
Of Haarlem geheel volledig was, weten wij niet. De beste
man uit de ploeg vonden wij De Voogd, de international Oden-
thal zeer zwak en de rechtervleugel prima. Bij ons speelden
Krist, Bouwens, Haarms, Bakker en Boskamp een goede partij.
Michels minder op dreef dan tegen Be Quick was met
Huis (vóór de rust) de beste uit de voorhoede. Van Dijk en
Leeser hielden het spel vaak nodeloos op, waardoor het tempo
gedrukt werd. Over De Groot vertelden wij U al het een en
ander. Een volgende keer meer succes, Theo!
Aan de strijd tegen Haarlem namen deel: Pieters Graaf
land, Bouwens, Boskamp, Haarms, Krist, Bakker, Leeser,
Michels, De Groot, Huis en Van Dijk.
Na afloop van de wedstrijd hielden vele prominenten de
heren dr Tetzner, dr Posthuma, Kruiver, Van Balen Blanken,
Dick Bessem, Dick van Rijn e.a. een gezellig praatje. Ieder
een het er over eens een behoorlijke match te hebben gezien en
het gelijke spel wel de juiste uitslag. Voor de zoveelste maal
met een tikkeltje trots geconstateerd, dat de bestuurskamer
van ons stadion zich toch bij uitstek leent voor de ontvangst van
gasten. Van Frans Couton en Jan de Boer enthousiaste verhalen
gehoord over de strijd van het jaar, EngelandHongarije (de
Hongaren speelden een pietsie beter dan ons eerste elftal in zijn
beste jaren). Als clubbladmannetje een redactioneel visje uit
gegooid om EngelsHongaars kabeljauwtje te vangen. Het
visje wel aangebeten, maar helaas weer laten zwemmen, zodat
U geen vakkundig relaas van de grote strijd in ons blad zult
vinden. Jammer, maarwe geven de moed niet op. Misschien
in het volgende blad
Met dr Posthuma een babbeltje over Italiaans voetbal. De
„doe" had tijdens een reisje door Italië voor een paar lieve bur
germanszakcenten hoe die macaroni-eters om de veertien
dagen de lires bij elkander schrapen om aan een plaatsbewijs te
komen, was hem een raadsel een paar ploegen Italiaanse
dwangarbeiders-van-de-bal aan het werk gezien. Hoe hij het
vond, leest U elders in dit blad, want we hebben natuurlijk een
poging gewaagd om de sportieve dokter (voetbal, boksen,
paardrijden) in zijn pen te jagen. Dat is ons dus gelukt en 'de
dokter van deze plaats alsnog onze hartelijke dank voor de ge
slaagde operatie.
Verder met hem in debat getreden over de voetbalvraag van
de dag, n.l. „hoofdklasse" ja of neen? Als onze mening te ken
nen gegeven, alleen heil te zien in de oude toestand, dus het
Westen bij het Westen enz. enhet snoeimes diep in de over
schrijvingsbepalingen. Van dat, wat we nu hebben, zijn we
alleen maar beroerder geworden en zullen we onzes inziens
nooit en te nimmer beter worden. De dokter het in de verste
verte niet met ons eens en naar zijn mening ons standpunt
uiterst egoïstisch. Volgens hem zullen de clubs uit de andere
districten (vooral Noord en Oost) door het contact met het
Westen uiteindelijk beter gaan voetballen (dat geloven wij nou
net helemaal niet) en door het instellen van een „hoofdklasse"
dus een zeer strenge selectie eerlang het zo diep gezonken
spelpeil stijgen. Tot slot nog tegengeworpen, dat door het de
graderen van vier clubs uit een eventuele hoofdklasse, de
strijd om het behoud per slot van rekening zijn we mensen
en menen wij, dat niets menselijks ons vreemd is nog veel fel
ler zou worden en bijgevolg van alle goede bedoelingen geen
stuiver of nog minder terecht kwam. Zonder nader tot elkander
gekomen te zijn en met de uitnodiging zijn visie betreffende
deze materie eens op papier te zetten clubbladlieden zijn erg
lastig afscheid genomen. 4
Maandagavond in de sportrubriek van „Het Parool" de sco
res en standen der eerste klassers eens bekeken en in eens op
het idee gekomen om te gaan rekenen. Van de 56 clubs, die het
praedicaat E.K. voeren of ze het zijn laten we in het midden
