MAX SMEER
Voor Dames- en Herenstoffen
Verzekering
1
lage prijzen Sint Antoniesbreestraat 98 Teief. 43363
10
maar tot de vooroorlogse wereldsuccessen komt ons land niet
meer.
En generaal wil ik je overigens over al die door jou ge
noemde sporten wel het volgende zeggen, maar dan ook strikt
vertrouwelijk. Ik was bij de Olympische Spelen in Londen
en in Helsinki en heb daar zeer veel titels zien winnen in heel
wat sporten, maar ik ben er zeker van, dat ik heel wat lieden
heb zien zegevieren die zeker nooit aan onze eisen betreffen
de amateurs zouden voldoen. Zodat ik maar zéjggen wil, zou
er toch iets moeten gebeuren om weer tot grote sportsucces-
sen te geraken?
De resultaten van ons eerste zijn de laatste weken weer dik
in orde. Na Haarlem de derby tegen D.W.S. gewonnen. Nu die
club uit Nijmegen even Neccen, dan gaan wij met vertrouwen
de verdere Nee aan Nec-race om het afdelingskampioenschap
tegemoet. Er zit weer een beste kans in. De wedstrijd tegen
Haarlem heb ik gezien. Eerlijk gezegd vond ik het niet zo
groots als vele van mijn vrienden deden voorkomen. Het was
een gezellige, spannende partij voetbal, maar men komt er zo
vaak toe om spannende wedstrijden met goede wedstrijden te
verwisselen. Ajax was m.i. een tikje sterker, maar had toch
ook nog een paar zwakke punten. Wat mij hier te lande steeds
zo sterk opvalt, is niet zo zeer het slechte plaatsen als wel
het onvoldoende vrijlopen van de spelers. Niet alle elf spelen
de volle negentig minuten mee. Ik geloof dat men door dit te
verbeteren al een stuk op de goede weg is. Scheidsrechter
Karei v. d. Meer vond ik opvallend goed, vooral bij het toe
passen van de voordeelregel. Zijn marineblauwe pull over met
witte strepen vond ik ook prachtig. Alleen had hij moeten
weten, dat cognac en anthracietgrijs de modekleuren zijn
voor dit seizoen.
Verder allemaal prettige Kerstdagen en een voorspoedig
1954.
JAMES
Daar de viering van het Sint Nicolaasfeest bij ons dit jaar
slechts uit wat klein schoenwerk bestond en wij de verjaardag
van de goedheiligman niet achteloos voorbij wilden laten
gaan, hadden mijn wouw en ik besloten het vieren van des
grijsaards feest in een bioscoop te doen plaatsvinden.
Nadat ik op z'n Zondags gekleed was en onze hond Pom-
pernickel met een stuk taai-uit-de-schoen in zijn mand had
gewerkt, doolde ik de gang door in afwachting van het tijd
stip waarop mijn gade haar hoed zo had geplaatst als door
een zekere Fath is voorgeschreven. Juist toen ik voor de derde
maal op enige spoed wilde aandringen omdat wij anders het
nieuws zouden missen, ging de bel.
Tot mijn grote verrassing bleek de bellist Oom Frits te zijn,
en terwijl dit familielid van moederszijde bezig is op de hem
eigen luidruchtige wijze de trap op te stommelen, haast ik mij
hem aan U voor te stellen.
Oom Frits behoort tot het type mensen die, of nooit komen,
of op de gekste dagen voor je neus staan. Bovendien weet je
nooit van te voren wat het voor een avond wordt, want de
ene keer geeft hij de première van een paar scheurbuikver-
wekkende moppen en bij een andere gelegenhe'd begint hij
direct na zijn binnenkomst de zaag te zetten in een serieuze
boom, die hij nog niet heeft doorgezaagd als hij een geeuwen
de familie in de prille ochtendstond achterlaat.
Inmiddels is Oom Frits bovengekomen en haasten mijn
vrouw en ik ons hem te verzekeren dat het zo leuk is dat hij
is gekomen, want dat we juist niets aan Sinterklaas doen.
Toen hij van zijn garderobe was ontdaan en zuchtend in onze
leunstoel zakte, pijnigde ik mijn hersens om een goede mop
te ontdekken uit angst dat het vanavond weer een boomavond
zou worden.
Oom Frits was mij echter voor want hij had iets moppigs
te vertellen. Zijn gezicht vertoonde echter geen enkel spoor
van luimigheid en wij wachtten dan ook in spanning op wat
er komen zou.
Nu was het een mop en een goede ook al is het een ver
drietige.
Oom Frits is namelijk op zoek naar een levensverzekerings
maatschappij welke zijn leven wil verzekeren. Nadat ik drie
maal misgeraden had, vertelde hij mij dat hij bij 17 verzeke
ringsmaatschappijen nul op het request had gekregen. De
laatste maatschappij weigerde hem zelfs te verzekeren toen
Oom Frits in zijn wanhoop aanbood een dubbele premie te
betalen. Ik snapte er niets van, Oom Frits, een goeierd als
er weinigen zijn, wilde men niet verzekeren! Zijn beroep is
ook geen beletsel want hij is van professie doodkistenmaker
(hij staat bekend om zijn conisch gezwaluwde doodkisten,
enig in den lande!) en dus vroeg ik hem waar het in zat dat
men geen verzekering op zijn leven wilde afsluiten.
„In mijn hobby, jongen, anders niets." Daar ik van Oom
Frits alleen zijn vlinder verzameling kende en ik daar niets
gevaarlijks in zag, beschreven mijn wenkbrauwen de vragen
de boog en mijn handen het gebaar van onuitgesproken ver
twijfeling.
„Oom Frits, ik schenk U een borrel, maar schenkt U dan
klare wijn, want het gaat mij boven de muts waarom men een
eerzaam doodkistenmaker annex vlinder verzamelaar niet wil
verzekeren."
Oom Frits keek mij verbouwereerd aan en zei: „Maar jon
gen, het gaat niet om de doodkisten of de vlinders, maar om
mijn Zondags plezier." „Kijk, hier staat het" en hij haalde
een brief te voorschijn van de „Groot Zuid-Limburgse van
1672en citeerde: „Tot onze spijt is het ons niet mogelijk ver
zekeringen af te sluiten op het leven van leeuwentemmers en
op dat van mensen, die er een liefhebberij op na houden waar
mede onze maatschappij te grote risico's loopt."
Triomfantelijk keek hij ons aan en riep: „Zie je het nu,
zelfs de Groot Zuid-Limburgse van 1672" durft het niet aan
en dat alleen omdat ik scheidsrechter ben."
SNIESMANS.
Overgenomen uit de A.P.G.S.-Kroniek
