Onze A.V.B.-elftallen
Een ontmoeting
7
Ringdijk, waar in die tijd aan het einde een smal poortje was,
waar je elkaar net kon passeren. Ofschoon de toegang voor
motoren verboden was, ging de Harley er met veel tumult
en een vloekende Volkers in een sneltreinvaart doorheen.
De oude garde trad ook dikwijls op bij bruiloften en par
tijen, lees: voorwedstrijden bij klassiekers, waar natuurlijk ook
de wedstrijden tegen Blauw-Wit toe behoorden. Omstreeks
1927 kwamen deze heren weer eens voor het voetlicht. Terecht
stond dit elftal op bladzijde 106 van ons Gouden Boek (kijkt
U het nog wel eens in? Altijd gezellig!) vermeld als verza
melde ,.oude roem".
U en vele anderen noemen deze categorie ook wel eens „oud
roest", maar ik kan U dan toch de verzekering geven, dat
de spelers van bedoeld team, t.w. J. Grootmeyer, J. Schoe-
vaart, F. Schoevaart, Wintershoven, Buwalda, J. Oudheusden,
J. Pelser, D. Roodenburgh, S. Tump, G. Ziegeler, J. Lucas
en hun, helaas, te vroeg gestorven grensrechter J. Cluwen, die
roestkleur na vele jaren hard werken voor Ajax op hun body
hebben gekregen.
Ofschoon er in die periode van 17y2 jaar E.C.-lid vele sterke
eerste elftallen zijn geweest, meende de vroegere voorzitter
van de elftallencommissie, dat de ploeg van 1930 met J. den
Boer, P. Strijbosch, P. v. Reenen, P. v. Deyck, J. de Boer,
A. v. Kol, H. ten Have, W. Anderiesen, C. Jurriaans en W.
Volkers, toch wel zeer sterk was.
Sam is een prettig causeur en zijn verhaaltrant doet even
eens gezellig aan. Uiteraard komen ook de reizen naar het
buitenland ter sprake. De uitstapjes naar België (wereldtour-
nooi), Noorwegen, Zweden, Engeland (tweemaal), Duitsland
en Zwitserland vormen voor hem een onvergetelijke serie. In
Nürnberg speelde ons team met zeer veel reserves. Er was aan
de tegenpartij gevraagd het niet te bont met ons te maken;
twee goals voor en twee goals na half-time, waaraan onze
gastheren zich prompt hielden. Maarde revanche was in
Amsterdam, waar alle grote jongens aanwezig zouden zijn.
Het is echter bij een droom gebleven, want ook nu kregen
wij een 40 nederlaag te slikken.
Bij een van de trips naar Engeland ben ik ook tegenwoor
dig geweest. Buiten de gezellige herinneringen en de zeer
behoorlijke resultaten die wij daar bereikten, werd natuurlijk
de Cup-Final ArsenalCardiff City aan de vergetelheid ont
rukt. Dit was de eerste maal dat een club uit Wales de Cup
won, n.l. met 01. Het was Arsenal met de linkervleugel
BastinJames, welke laatste een balkunstenaar van de hoog
ste rang was, terwijl verder Buchan, Male, Hapgood en nog
vele anderen nog jaren hebben medegewerkt aan de reputatie
die Arsenal zich over de gehele wereld heeft weten te ver
werven.
Voor wij echter in Londen waren, was er nog wel het een
en ander gebeurd. In de trein naar Hoek van Holland liep
Simon Tump langs de coupé's en hoorde lachend de conver
satie aan, of je nu wel moest eten of drinken en eventueel niet
of wel moest roken, om de kans op zeeziekte zoveel mogelijk
te verkleinen. Zwijgend en met aandacht luisterend, vernamen
wij uit zijn mond dat het onze eigen schuld zou zijn, als wij
deze minder prettige ziekte kregen. „Je moet er ook wat voor
over hebben", luidde het. „Niet goedkoop, maarabsoluut
afdoende. Anti-zeeziektepillen, 1,per stuk, een vóór ik op
de boot stap en een als we varen engeen centje last.
Rustig mijn glaasje bier, mijn sigaar en maaltijd en ik lach
jullie allemaal uit."
Samen met Iseger, Ten Have en H. Anderiesen was ik in een
hut ondergebracht, waar naar ik meen alleen Bob ten
Have het te kwaad kreeg met de gebruikelijke onpasselijk
heden. Wij gingen gedrieën eens op onderzoek langs de hutten.
Op een gegeven moment duwden wij een deur open en wat
denkt U?
Daar lag onze neef uit Canada (drie meter lang en vier
meter dik) keurig netjes over Jan Schoevaart of omgekeerd,
beiden knock-out. Toen wij informeerden hoe het er mee was,
kregen wij het geluid van een leeuw te horen en op onze vraag,
waarom hij dan geen anti-zeeziektepillen had genomen, volgde
het antwoord: Barst!
Het baarde niet de minste verwondering, dat het bestuur
voorstelde Tump voor zijn staat van dienst tot lid van ver
dienste te benoemen. Toevalligerwijze gebeurde dit tegelijk met
de benoeming in dezelfde categorie van Henk Hordijk en de
algemene vergadering sloot zich bij dat voorstel gaarne aan.
De klok draaide door en aangezien ik de sleutel had mede-
gekregen tot 12 uur, werd het hoog tijd snel een paar vragen
te stellen.
Op mijn eerste vraag: „welke spelers van de latere jaren
konden die van de gouden ploeg in techniek, balcontróle enz.
evenaren?", kwam het antwoord: „Drager en Van Dijk".
Welke oplossing zou er zijn om weer tot beter voetbal te
komen?, was vraag 2. Zijn visie komt hierop neer:
De invoering van een hoofdklasse en uitbreiding van het
aantal prima scheidsrechters kunnen ons spelpeil weer om
hoog brengen.
Aan de vele gezellige avonden die ik in het kader van deze
rubriek heb gehad, was er weer een toegevoegd. Alleen moet
ik de huisbaas nog een compliment maken voor zijn bijzondere
feeling om een huis te laten bouwen, waarin het echtpaar
Tump, wat omvang en lengte betreft, zich zo gemakkelijk kan
bewegen.
Als een hoogtepunt in zijn meer dan veertig jaren lidmaat
schap beschouwt hij het gouden jubileum van Ajax met recep
tie en feesten.
Ook vroeger waren er spelers die meenden te laag te zijn
ingedeeld of ongemotiveerd te zijn gepasseerd, maar dan had
Tump meestentijds zeer Sterke Troeven in handen, die vol
doende waren om de betrokkenen te overtuigen.
Het mag misschien niet geheel correct zijn om iemand die
je zeer hoffelijk heeft ontvangen, nog even in de maling te
nemen. Toen ik onder aan de trap was en geen gevaar meer
te duchten had, kon ik echter niet nalaten hem voor volgende
zeereizen nog een welgemeend advies te geven, n.l. Simon
neem nog een pilletje!"
C. E. de V.
Ajax 5 behaalde drie overwinningen in successie, n.l. op
Rivalen 2 (5—2), Eland 2 (6—3) en S.D.W. 3 (3—1). In de
wedstrijd tegen Eland 2 was Dries Groen goed op schot en
maakte enige prachtige goals.
Ajax 6 verloor aan de overkant van het IJ met 32 van
De Volewijckers 5, doch rehabiliteerde zich de week daarop
tegen De Germaan 2, welke ploeg met 31 het onderspit
moest delven.
Ajax 7 doet het steeds beter. De onzen versloegen D.V.A.V. 2
uit Diemen met 30, gingen vervolgens bij Blauw Wit 5 op
bezoek en namen beide punten mee naar de Meer (12), dank
zij doelpunten van onze vleugelspelers Pasteuning en Henk
de Vries.
Ook T.D.W. 2 moest ondervinden, dat het met ons zevende
elftal kwaad kerseneten is en werd met een 41 nederlaag
naar huis gestuurd.
Ajax 8 kreeg van De Volewijckers 6 zijn eerste nederlaag te
slikken en wel met de flinke cijfers 52. Zowel D.W.V. 7
(41) als Centrum 2 (62) moest echter de punten aan de
mannen van Jaap Moos laten. In de match tegen D.W.V.
zorgde linkshalf Henny Michels voor twee fraaie doelpunten
en verdedigde Daan Schalm zijn heiligdom op brillante wijze.
W. Sch.
Wat hebben wij ouderen in het verleden vaak genoten van
de door Ajax gespeelde wedstrijden. Door goed spel werden er
prachtige overwinningen behaald, dikwijls met grote cijfers.
Weet U nog die wedstrijd tegen V.U.C. Een 17O-zege. De
Ajacieden speelden een uitgekookt spelletje op het modderige
terrein, met Wim Volkers als uitblinker. De arme V.U.C.-
keeper was geregeld in actie.
Later had ik het genoegen bij een maaltijd voor sportlieden
in Den Haag tegenwoordig te zijn. Mijn tafelbuur stelde zich
aan mij voor, maar zoals het gewoonlijk gaat, diens naam had
ik onduidelijk gehoord. Het gesprek ging natuurlijk over sport
en vooral over voetbal. Als Amsterdammer en Ajax-lid, over
Ajax. Ook werd de bewuste wedstrijd tegen V.U.C. ter sprake
gebracht. Mijn tafelbuur keek mij verwonderd aan. „Waarom
noemt U juist deze wedstrijd?" vroeg hij. „Doet U dit met een
bedoeling?"
Het bleek, dat ik naast de doelman van V.U.C. was geplaatst
en dat deze tafelbuur indertijd 17 keer de bal uit het net had
moeten halen. Hij nam het zeer sportief op en er is veel vrolijk
heid over dit geval geweest.
Wie die keeper was? Op het ogenblik een onzer beste
scheidsrechters! p.
