Vriend James dook weer ergens op! Reisbureau Maarse Kroon Voor Uw uitwedstrijden in Europa! Overtoom 477 bij de Zocherstraat - Tel. 85252 8 Beste Brown, Na ons Augustus-nummer heb ik geen clubblad meer in han den gekregen en weet ik dus niet ,of je mij nog van repliek hebt gediend. Hoe dan ook, je ziet dat ik in ieder geval toch weer over de boundary ben gekomen. Ik hoop van harte, dat je dit epistel kunt lezen, want de schrijfmachine waarop ik zit te stumperen, is waarschijnlijk nog een erfenis van wijlen Na poleon, zoals alles hier de geest van Nappie of Tino Rossi schijnt te ademen. Over voetbal kan ik je niets schrijven, daar ik geen wed strijden heb gezien. Zondag j.l. had ik naar NiceStade Fran- gais willen kijken, maar aangezien ik mij op het laatste moment voor Corsica kon inschepen, is hier jammer genoeg niets van gekomen. Enfin, je hoort ook op dit gebied nog wel eens van mij. Voorlopig weet ik, dat onze jongens 5 punten uit drie wed strijden hebben gehaald; een mooi resultaat, dat ze maar goed moeten handhaven voor de eer van ons rood-wit en ook een beetje voor dat andere, waarmede het leven zo prettig kan zijn. Het is hier nog volop zomer en ik heb mij vanmorgen danig geamuseerd met een nummertje diepzeezwemmen, compleet met snorkelapparaat; er is hier onder water veel moois te zien. Morgen ga ik op de wilde-zwijnenjacht en hoop ze in een enigs zins gemoedelijke stemming aan te treffen, aangezien ik hier nog gezond en gaaf van ledematen een kort tijdje hoop te ver blijven. Er zitten hier veel millionnairsdochters, die het „bon ton" schijnen te vinden om met straatarme Corsicaanse vissers te trouwen. Natuurlijk houd ik beide ogen open, maar ik geloof niet, dat een Amsterdamse jongen een schijn van kans maakt (zodat ik misschien toch beter naar dat vrijgezellen-congres in Limburg had kunnen gaan om daar de belangen van de onder drukte vrijgezellenstand te helpen verdedigen). Al met al zit ik maar weer zo'n beetje te hutspotten, want over de dingen te schrijven die mij in ons eigen voetbalwereldje zo sterk interesseren, nee Bruine, daar begin ik niet meer aan. Trouwens, ik geloof dat de officials en andere hoogwaardig heidsbekleders het met hun zorgen al druk genoeg hebben om er nog veel over te schrijven. Als je tenminste dat leest van die rector, van die speler die niet meer voor zyn eerste elftal wil uitkomen, van de spelers die hun verloofden op reis willen mee nemen, over schorsingen wegens omkoping en publiek dat spe lers aanrandt, och beste Brown, wat doet het er dan ook eigen lijk toe of onze spelers prof, amateur of half-prof zijn? Wat kan er aan azijn eigenlijk nog zuur worden? Mijn profetie is, dat de eindbeslissing straks niet afhankelijk zal zijn van de mening van officials of clubbestuurders, maar gewoon van „Jan met de bolhoed". Daarom zal het van zo verduveld veel belang zijn, dat onze jongens ,,in the running" blijven. Tot mijn spijt kon ik bij het jubileum van Jan Elzenga niet tegenwoordig zijn. Ik had echter nog het genoegen hem mijn gelukwensen over te brengen en ik hoop maar, dat het voor hem en Annie een onvergetelijke dag is geworden. Naar ik heb ver nomen, is Jan nu ook eigenaar van een bromfiets geworden. Ik zou het bestuur willen adviseren tijdens de pauze van onze thuiswedstrijden matches a deux te organiseren tussen Jan en Marius, liefst met totalisator. Ik voorzie werkelyk uitverkochte huizen, vooral als we dit later nog eens konden uitbreiden met van die echte, rauwe natuurvechters als Roef Vunderink en Arie de Wit en een tacticus als Ferry Dukker. Nu, beste Brown, veel nieuws heb ik verder niet. Ik ga nu even naar het haventje een pittige „cap Corse" pikken en even loeren of er misschien nog een of andere millionnaire behoefte heeft aan een beetje verstandige conversatie. Ik wil echter niet besluiten alvorens mijn oude vriend Jaap van Praag even te bedanken voor zijn verzoek, een beetje door te blijven schrijven. Jaap, kerel, je zegt dat het je weer aan vroeger doet denken. Gelijk heb je, ook voor mij is die schrijverij eigenlijk een stukje „bij de tijd blijven en niet verzuren", ook al is het dan ook uit zuiver voetbaltechnisch oogpunt weinig belangrijk. En aan mijn grote naamgenoot B. S. Ie Marché: pas op voor mot in je ogen, maar zorg er nog meer voor, dat er geen zand in komt. Daar strooit men zo vaak roekeloos mee in het rond. Frederik, ik hoop je verder spoedig in blakende welstand bij een van onze thuiswedstrijden te ontmoeten. Verzoek onze jongens even het voorlopig bij dat ene verliespuntje te laten en verder de hartelijke groeten, ook aan de vrienden en bekenden. JAMES. Beste James, Er hing mist over de uitgestrekte polders van het Duiven- drechtse, toen wij vanmorgen in ons Fordje stapten. Zo'n on gezellige, sliertige flodderdeken, die maakt dat je ogen op den duur gaan branden van het ingespannen turen naar onverlichte laadbakken en tegenliggers met moord- ep/of zelfmoordplan nen. In onze zak zat je brief. Je brief uit Corsica, die, toen wij gisterenavond aan de maaltijd zouden beginnen, naast ons bord lag. Misschien zat jij op dat moment aan de bisque de homard, de bouillabaise of aan een andere soep van „les fruits de mer", zoals die vurige lieden uit deze olijven- en citroenenstreek dat noemen enzo gaarne slobberen. Misschien zat je te peute ren aan escargots, gebakken in crème de beurre met peterselie, of te nippen aan een Porto-Vecchio. Misschien stond naast je kelkje een portie fromage de la Corse, die volgens de kenners niet eens zo heel beroerd moet zijn. We wisten het niet, maar zaten er over te filosoferen toen we dan op weg waren om voor de vrouw en de kinders onze dagelijkse tournedos Rossini bij elkander te krijgen. De paté en de truffels ontbreken er nog wel eens aan, wat jammer, maar voor de santé beslist niet fnuikend is. Maar ter zake; we kunnen de zon gelukkig best in het water zien schijnen op die mistige morgen ging dat erg moeilijk maar wat ben jij toch een mazzelbrok. Terwijl wij een Lon- dense fog opzij moeten schuiven om ook wat te zien, zit jij als een hooggeboren Faroek, omhangen met een zwembroek, in het zonnetje bruin te braden. Je hoeft er niet eens verstandig bij te converseren. Om het spul volmaakt te maken, grijp je een snorkel en duikt, plomp!, gelijk een aardappel in de emmer, zo maar tussen een sloot „million-dollar-babies". En schijnbaar nogal diep ook. Kunst, dat je je best amuseert ennedat er onder water wat moois is te zien. 't Zal we hebben zo'n idee - soms wel eens lang duren eer je weer boven water komt. Maar soit, dat is jouw zaak. Als Amsterdamse jongen laat je je door die Corsicaanse Sardines-jagers toch feitelijk lelijk in de luren leggen. We hadden ons als we nog vrijgezel waren bij de C. A. van Corsica een nationaal confectiepak laten aansmeren en onze lier gegrepen. Dan een serenade doorspekt met enige kernachtige Amsterdamse expressies (verstaan ze toch niet) en het had al gek moeten lopen, als we niet een of andere Rocke- fellerachtige lady Willwell aan de krab hadden gekregen. Enfin, op dat veld schijn je een heel slecht balletje te trappen. Trainen en maar trainen, my son! Die vrijgezellenbond heeft al leden genoeg. Op het terrein van zwijntjesjagen hebben we geen ondervin ding. 't Lijkt ons tamelijk link werk. Als je op weg naar huis er nog eentje tegen het lijf loopt en je weet er geen raad mee, kun je het als cadaver te Duivendrecht wel afleveren. Gebraden aan het spit met purée de chataignes moet het een best etentje zijn. Je mag aanschikken. Op een paar brokken meer of minder kijken we dan niet. Over de prof-voetballerij zullen we verder maar zwijgen; we verstaan op dit gebied elkander toch niet volledig en er zijn lieden, die ons babbeltje met betrekking tot dit probleem niet waarderen. Er was nog genoeg om over te schrijven. Na de ne derlaag tegen de Noren en de F.I.F.A.-demonstratie is de prijs- en premievlam weer hoog opgelaaid. Koren op de molen, of beter, olie op het vuur. We lazen in een blad, dat de K.N.V.B. het beter vond 300.000 jongelieden tegen een bal te laten trap pen dan in het bezit te zijn van een goed nationaal elftal. Die vervelende K.N.V.B. toch! Onder ons, James, wij voelen meer voor die paar honderdduizend baltrappers. Vooral, als we na

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1953 | | pagina 8