Cricket
Koolhaas
kwam voor
Lens
Bij het schrijven van dit verslag van de door ons geleverde
prestaties is het seizoen weer voorbij. Wij hebben een schone
kans om voor de eerste maal in onze cricket-historie kampioen
te worden van de tweede klasse van de Nederlandse Cricket
Bond laten voorbijgaan, al was die kans dan ook zeer klein en
Kampong uit Utrecht beslist wel de sterkste, maar het is
cricket. Zulks ondervond dit elftal trouwens al toen het bij ons
op bezoek kwam en zijn eerste nederlaag moest incasseren.
Het was de wedstrijd van Theo Barentse, zes wickets voor 9
runs, en Hans Dukker, drie wickets voor 14 runs, waarbij Hans
ook nog het leeuwenaandeel leverde met batten door een score
van 33 uit 72. De Kampongers kwamen niet verder dan 48,
hetgeen voor hen een laagterecord betekende. De eerlijkheid
gebiedt te vermelden, dat zij met vier invallers waren versche
nen tegen twee invallers aan onze kant.
Tegen C.V.H.W. in Amsterdam brandde Henk Blomvliet
weer eens los met een score van 47, goed geassisteerd door
Max Griebling met 18 en Piet Schor met 19, waarna Ger Schir-
mer en Hans Dukker de batsmen van C.V.H.W. geen kans
gaven en met de cijfers 4 voor 15 en 5 voor 29 te goed waren.
De revanche der Heemstedenaren was hevig: 107 tegen 37.
Het was een wedstrijd in de storm, waarbij de snelle Klinkha
mer 6 wickets nam voor slechts 17 runs en tal van ballen op
kophoogte over het wicket vlogen.
De wedstrijd van het seizoen is die tegen Hercules in
Utrecht geweest.. Wij wonnen de toss, kozen fielden en gooi
den Hercules uit voor 115. Met een gevaarlijke aanval als Dix
en Derks was dit een vrij hoge score. De nederlaag kwam in
zicht toen op een gegeven ogenblik vier van onze mensen aan
de kant mochten gaan zitten en ons totaal toen pas 31 was.
Ferry Jr. had hiervan 14 gescoord en de rest bleef onder de
10, maar op de mat stonden Hans Dukker en Henk Blomvliet,
die het kunststukje uithaalden de score van 31 op te voeren
tot 123, waarmede de overwinning een feit was. Dit was een
schitterende prestatie, vooral daar de temperatuur niet aan
de lage kant was en de heren zesmaal een drie haddén gelopen.
Henk maakte 54 niet uit en Hans 34 niet uit. Theo Barentsen
kwam weer op de frontpagina door 6 wickets te nemen voor
25 runs. De gevaarlijke Dix noteerde 1 voor 36, wat voor hem
een ongewoon gemiddelde is.
Op een prachtig veld onder zomerse hitte scoorden wij tegen
Haarlem in Bloemendaal niet minder dan 177 runs. Weer was
Hans Dukker de man met het hoge totaal (51), nu bijgestaan
door Ger Schirmer 39, Henk Blomvliet 24, Joop Thiry en Piet
Schor ieder 12 en onze luchtmachtattaché Rob 10.
Daar Haarlem in de onderste regionen vertoeft, leek een
overwinning vrijwel zeker, vooral daar na elf ballen bowlen
reeds 2 wickets neer waren voor 2 runs. Maar toen gebeurde
het. Langzaam ging de score der Haarlemmers omhoog en
toen de heren eenmaal waren ingespeeld, sloegen zij er ver
schrikkelijk hard op los. De stand werd 140 voor 4. Ons fielden
werd met de minuut slapper, hoe kon het anders, totdat Daan
achter het wicket opeens een prachtige vang deed, waarmede
de uittocht der Haarlemmers werd ingeluid, want hun totaal
werd ten slotte slechts 147.
Van Rood en Wit werd verloren en hoe? Dit was cadeau
geven, want de zege lag voor het grijpen op ons hobbelige en
met sierlijk hoog gras getooide cricketveld. Het leed werd ver
zacht door het feit, dat de Kampongers hun beslissende wed
strijd hadden gewonnen en daardoor KAMPIOENpongers wa
ren geworden, waarmede wij hen ook van deze plaats hartelijk
gelukwensen. Ons bleef de troostprijs, wat toch een niet ver
wacht resultaat is, zodat wij op een goed geslaagd seizoen kun
nen terugzien. Het einde met twee verregende wedstrijden is
wel het slechtste, dat we ooit hebben beleefd; zelfs niet ge
schikt voor voetbal! Neen, dan trof die bekende reporter het
beter bij zijn roeiwedstrijden, toen hij sprak van zijn „talrijk
zomers en fleurig gestemd publiek".
Tot slot nog een eresaluut aan Hans Dukker, die tijdens zijn
tournée in Engeland zeer verdienstelijke prestaties op de gras
mat heeft geleverd (31 en 36) en tevens van de Nederlandse
Cricketbond een buitengewoon eervolle onderscheiding heeft
ontvangen in de vorm van een cricketbat, voor de beste all
round-prestatie in het Flamingo Juniores Tournooi. Proficiat,
Hans! Bovendien werd hij na een selectiewedstrijd nog uit
verkoren om met het Nederlandse Jeugdelftal tegen het Ne
derlands Elftal te spelen, welke wedstrijd helaas verregende.
De eindstand voor het seizoen 1953 luidt:
Kampong 2
12
9
1
2
19
Ajax
10
6
0
4
12
V.R.A. 2
10
6
0
4
12
C.V.H.W
11
6
1
4
13
Rood en Wit 2
11
4
1
6
9
Hercules
12
5
0
7
10
V.V.V. 2
9
2
1
6
5
Haarlem 2
11
3
0
8
6
Op de persoonlijke prestaties van de onderscheiden spelers
komen wij gaarne een volgende maal terug. PIL.
De voorzitter:
„Waarom zal ik de teugel
strak houden, als
alles voor de bakker is?"
(Foto Roeg)
