indeling van de Bondsvergadering niets meer kunnen verwach
ten. Dat beroemde plan der denkers wordt uitgevoerd.
De heer Rodin beitelde eens zijn beroemd geworden „Le
Penseur". Wie zal t.z.t. de opdracht krijgen om een Neder
landse Penseur te beitelen Met een voetbal aan zijn voet. Ons
nageslacht zal dan weten, dat deze denker ons uit de impasse
hielp. Als zo'n beeld te duur wordt, zoeken we naar iemand
met Picasso-opvattingen.
Het vierde elftal, dat met Hollandia 2 (Hoorn) en H.R.C. 2
(Den Helder) promotiewedstrijden speelt, heeft het er in de
eerste ronde niet slecht afgebracht. De thuiswedstrijd tegen de
lui uit het J. P. C.-stadje eindigde onbeslist. Door het missen
van een penalty net tegen sluitingstijd ging de volle winst
verloren. Een nederlaag hadden de Horinezen echter niet ver
diend, want die speelden een verdienstelijke partij voetbal. Uit
tegen de H.R.C.-reserves werd een beste match gespeeld. Toe
vallig waren wij de dag na de wedstrijd in Den Helder en men
roemde daar het spel van onze ploeg. H.R.C. 1 had er een hele
kluif aan gehad, wist men ons daar te vertellen. Vooral het spel
van Cor van Dekken en Gé Bruins had indruk gemaakt. Door
bemiddeling van een onzer donateurs kregen we een verslag uit
een Helderse krant in handen. Wij lazen daarin, dat het een
aantrekkelijke ontmoeting was, waarin vóór de rust veelal uit
stekend voetbal werd gedemonstreerd. Dat onze stadgenoten
hebben verloren, was in hoofdzaak te wijten aan fouten in de
verdediging. De voorhoede van de bezoekers was te „glad" om
daarvan niet te profiteren. Het was jammer voor H.R.C. 2;
Ajax 4 won echter zeer verdiend en miste zelfs vele kansen. Een
pluim voor de voorwaartsen van H.R.C., die de stevige Amster
damse achterhoede vier doelpunten ontnam.
Een goede beurt, luitjes. Als in Hoorn ook zo uitstekend
wordt gespeeld, kunnen we het verloren gegane terrein mis
schien terugwinnen. De kans is er, benut haar, boys!
Op 16 Juli a.s. wordt de Algemene Vergadering gehouden.
Vergeet U vooral niet deze datum vrij te houden. Het is de enige
avond in een heel jaar, dat U Uw stem kunt laten horen (wat de
club betreft dan). Als U iets niet goed zit, kunt U het op die
avond uit de doeken doen. Uw stem kan bij verkiezingen van
commissies etc. goud waard zijn. Alleen krijgt U er geen cent
voor (amateurs). Als goed Ajacied komt U dus. Tot 16 Juli
in de benedenzaal van ons stadion dan.
Voor onze club is het seizoen dan rond. 't Is geen glorieus
einde geworden. In een door zon doorstoofd stadion verloren
we van een hardwerkende D.O.S.-ploeg met 23. Hoe dat
precies gegaan is, kunnen wij U niet vertellen. We hebben
de Pinksterdagen aan het strand doorgebracht en daar onze
mede-redacteuren andere beslommeringen hadden, zult U wat
ons betreft met de uitslag moeten volstaan. Die weet U.
Als laatste bedrijf van het voetbalstuk 1952/53 hadden we
dan de match tegen het in nood verkerende De Volewijckers.
De Over-IJers moesten we de sportief verplichte duw geven
naar de in nog groter nood verkerende Frisianen en Zwolse
Boys. Over een vies karwei gesproken! zouden onze Benelux-
vrienden zeggen. Van die duw is niet veel terecht gekomen.
De groen-witten duwden nogal hard terug. Meestal met de
ruggen tegen de goalpalen. Dat was wel nodig, want de bal
heeft het grootste gedeelte van de negentig minuten, die voor
een voetbalmatch zijn vastgesteld, akelig dicht in de buurt van
de heer Hagenaars vertoefd. De Volewijckers is genoemde heer
beslist veel dank verschuldigd. Hij greep met zekere hand wat
er te grijpen viel en dat was heel wat. Tweemaal had hij het
beroemde „keepersgeluk". Bij doffe dreunen tegen de lat. Arend
van der Wel had zijn wreef eens extra goed tegen de bal ge
drukt. De knikker gaat dan ruw geschat met zo'n zestig
Alle Ajacieden kopen hun Tabaksartikelen bij:
Sigarenmagazijn Harry Sacksioni
Rijnstraat 63, telefoon 26558
Alleen le klas Merksigaren
o.a. Balmoral, Carl Upmann, La-Paz e.v.a
Keuze uit ongeveer 300 merken Sigaretten
Voorverkoop voor alle Sportwedstrijden
Na sluitingstijd kunt U terecht in onze automaten
(Geldwisselaar tot 12 uur 's-avonds aanwezig)
kilometervaartje door het luchtruim. Je moet dan op de goede
plaats staan om zo'n ziedend schot af te remmen. Hagenaars
stond er niet. De lat lag er toevallig wel. Geen doelpunten
dus. De eerste tien minuten liet De Volewijckers weten, dat het
aan de tweede klasse beslist geen behoefte heeft. Het stelde
alles in het werk om dat met doelpunten te bewijzen. Jan van
Drecht, invaller voor onze geblesseerde doelmannen Visser en
Pieters Graafland, voelde daar niets voor. Stopte met vaardige
hand wat vuurwerk van de groen-witte aanval. Toen moesten
de boys van voorzitter Erbé terug. Hagenaars had aan vijf
assistenten niet genoeg, 't Was alles Ajax wat de klok sloeg.
Met werkelijk goed voetbal werd De Volewijckers van het
kastje naar de muur gestuurd; maar al te duidelijk kwam aan
het licht door welke oorzaak onze stadgenoten zo laag geklas
seerd staan. Met acht, negen man stonden zij hun doel te ver
dedigen, maar niettegenstaande dat hing een Ajax-doelpunt in
de lucht. Hagenaars mocht nog zo knap vangen, stompen en
duiken, een doelpunt moest komen. Voetbal is een zeer won
derlijk spel. U weet het. Dat doelpunt kwam dusaan de
andere kant. Bij een van de schaarse uitvallen der groen-
witten werd de bal van grote afstand in de richting van ons
doel geschoten. Van Drecht dook naar de bedreigde hoek,
trachtte de bal heel mooi in zijn vlucht te vangen. De save
gelukte slechts gedeeltelijk en tot grote vreugde van de Over-
kanters liet Jan de knikker glippen (01). De bekende fout!
Waarom de bal niet dóódsimpel corner gestompt of, nu er nie
mand in de buurt was, met beide handen tegengehouden en
rustig opgepakt? Onverdroten is onze ploeg verder gegaan
met de belegering, maar hoe mooi de aanvallen werden opgezet
er werd door ons elftal werkelijk goed gespeeld succes
bleef uit. Met een hoopgevende voorsprong konden de gasten
zich om de theepot scharen en elkander wijs maken, dat het
kón en dat het moest. Zoiets zouden U en wij ook doen, al
geloofden we er zelf niet in. De zielkundige zijde van het vak.
Dat het moest, wisten we, maar dat het kon, neen, dat
wilden we niet aannemen. Vooral niet toen na de rust bleek
dat onze luiden per se winst verlangden. Hagenaars kon daar
niet in berusten, deed dingen, die men met „klasse" pleegt aan
te duiden. Zijn clubgenoten hielpen hem daarbij met de moed
van mannen die niet wensen onder te gaan. Daartegen te vech
ten, is een kwaad nummer, 't Zal U bekend zijn. Enfin, wat
Michels, Van der Wel, Leeser, Van Dijk, ja zelfs back Bouwens
probeerden doordat Wim Huis er na de rust geheel uit was,
mocht Boskamp aan de outline toekijken of alles goed ging
het bleef maar steeds 01. Een kwartier voor tijd bracht een
zwak moment van onze doelman De Volewijckers dichter bij
het zo vurig begeerde behoud van het eerste-klasserschap.
Krist en De Ruyter waren een duel om de bal aangegaan, waar
bij onze zeer goed spelende spil in conflict kwam met het spel
regelboekje. „Vrije schop", zei de altijd even gemoedelijke heer
Nijs. Van dertig meter liet een Volewijcker een bonk van een
schot los. Jan van Drecht dook fraai naar de bal, maar tot ont
zetting van iedere Ajacied er pardoes overheen. Groen-witte
vlaggen werden ontvouwd en in het veld hossende supporters
van De Volewijckers maakten de man aan het scoringbord
duidelijk, dat er werk aan de winkel was (02). Michels is
toen met een fraaie kopbal Hagenaars keek slechts toe
tegen gaan scoren (12). Er waren voor de Overkanters nog
tien zenuwslopende minuten over om zich op de been te
houden. Voor lieden met een zwak hart een naar geval. Ze
kwamen om. Die tien minuten bedoelen we. Voor De Vole
wijckers prettiger dan verwacht. De pittige linksbuiten Van
der Ruit zorgde daarvoor. Met zijn korte benen trommelend,
roffelde hij een paar maal langs de toch goed spelende Van
Mourik. Éénmaal kwam daardoor de bal bij de rechtsbuiten.
De knaap stond vrij. Fout van onze defensie. Het zo bekende
trekballetje volgde. Precies op de schoen van een sprintende
Volewijcker. Een keeper in topvorm had het schot gehou
den. Jan van Drecht deed het niet (13). Even later floot en
gebaarde de heer Nijs, dat het doek wel kon zakken. Er werden
schouderkloppen uitgedeeld en handen gedrukt. Dat tafereel
moet U bekend zijn. Aan de kant van onze stad waar straks
nou ja, straks de tunnel uitmondt, moeten er lieden zijn
geweest, die Zaterdagavond 6 Juni erg laat naar bed zijn ge
gaan. We kunnen het ons voorstellen.
Als sluitstuk van het seizoen dus een nederlaag. Een ver
diende nederlaag? Misschien wel, maar heel moeilijk vast te
stellen en nog moeilijker te accepteren. Ons elftal speelde
goed, soms zelfs prima. Bouwens en Van Mourik stonden rus
tig te verdedigen, gaven bijna geen kansen weg. Uitgezonderd
dan dat trekbalgeval. Krist, Van Dijk en Bakker beheersten
