Oude glorie vraagt Uw aandacht
A. L. Desmit, Ere-lid 30 jaar clubbladfotograaf
Buiten een kleine verandering in het interieur en wat grijzere
haren van het echtpaar, was alles nog zoals vroeger, toen ik
elke maand op bezoek ging in de Brederodestraat om met mijn
derde mede-redacteur, wijlen Jan Oudheusden, het clubblad in
elkaar te draaien.
In mijn verwachting, nu een van mijn gemakkelijkste inter
views te zullen hebben, ben ik niet teleurgesteld. Er behoefden
niet veel vragen te worden gesteld, de belangrijkste feiten waren
reeds op papier gezet en het overblijvende gedeelte rolde achter
elkaar uit de mond van de ondervraagde.
Via straat- en schoolvoetbal lid geworden op 1 Juni 1911.
Destijds moest men, om lid te worden, niet alleen in proefwed-
strijden in de smaak vallen, maar bovendien door twee leden
worden voorgesteld. Niemand kennende, was dit laatste nog
geen eenvoudige opgave. Hulpeloos rondkijkend naar alle aan
wezigen bij deze proefwedstrijd, die voor de beslissing nodig
was, niemand kennende, zakte mijn cliënt de moed in de schoe
nen. Er kwam echter uitkomst in de persoon van Jan Schoe-
vaart, de toenmalige spil van ons eerste elftal. Deze verleende
de nodige hulp door uit zichzelf te zeggen: „Zet maar op dat
papier, dat ik er wel wat inzie."
Zoals een ieder zich wel eens in de capaciteiten van een speler
kan vergissen, zullen de prestaties als speler „good old" Tric-
Trac wel hebben teleurgesteld; van het vele werk op ander
gebied zal hij geen spijt hebben gehad, Adé in de Ajax-familie
te hebben gebracht.
Na een jaar adspirant overgang naar de seniores. Dat be
tekende voor hem een plaats in het zesde elftal. Deze verande
ring was voor velen erg groot, daar men moest uitkomen tegen
elftallen, waarin vaders met snorren en baarden speelden,
voor wie onze vlieggewicht aardig respect had. De invoering
van een juniores-afdeling (1618 jaar) bracht hier in latere
jaren veel verbetering in.
Enkele jaren studie in het buitenland brachten een onder
breking in de actieve deelneming aan de voetballerij. Na de
terugkomst nog tweemaal geprobeerd, waarna het besluit werd
genomen niet meer te spelen. Een doorslaggevende factor voor
dit besluit was in hoofdzaak de onmogelijkheid die hij, optre
dend als invaller in het derde elftal, zag om de massieve back
van de tegenpartij Blauw Wit 3, luisterend naar de naam Pari
don, te passeren.
Een opmerking, die ik in verband met het bovenstaande
terloops maakte, n.l. dat een lichte buitenspeler tegenover een
zware verdediger toch in het voordeel moet zijn, werd volkomen
bevestigd met de woorden: ik had meer capaciteiten om achter
de groene tafel te zitten dan achter een bal te hollen op het
groene veld.
De leidende figuren in die jaren, wij zijn nu in 1917 gearri
veerd, hadden dit blijkbaar in de gaten en gaven hem zijn
eerste functie als orde-commissaris. Gezien hetgeen er Zondag
25 Januari gebeurde, zou men deze categorie haast weer moeten
inschakelen
Een verwisseling van deze laatste officieuze functie voor een
officiële duurde tot 1923. In de eerste maanden van dat jaar,
om precies te zijn op 15 Februari, verschenen de eerste bewijzen
van bekwaamheid op het gebied van zijn fotografie in het
„De opmaak" vergt steeds veel aandacht
