Ajacieden in het buitenland
Café VERWOEST
J.J. VERBURGT,
p.a. Commissiehandel v/h D. Schumacher,
Postbox 536, Djakarta (Kota).
Djakarta, 28 November 1952.
Beste Jan,
Het Ajax-Nieuws van October dwarrelde dezer dagen weer
op mijn bureau en joeg mij voor de zoveelste keer het schaam
rood op de kaken. Want het is inderdaad beschamend wanneer
je, zoals ik, bijna twee jaar lang in het buitenland keurig iedere
maand het welverzorgde clubnieuws van je geliefd Rood-Wit
krijgt toegezonden en niet eens de moeite neemt eens iets van je
te laten horen. Overigens wil dat beslist niet zeggen, dat ik alle
belangstelling voor het wel en wee van onze club heb verloren,
integendeel, we leven hier volop mee, drinken 's Zondags ons
splitje op de overwinning van het eerste en pikken 's Maandags
nog een extra-neutje, wanneer uit de krant blijkt, dat onze
heildronk heeft geholpen. Hebben we verloren, dan komen we
niets tekort, want dan is dat aanleiding ons verdriet met gelijke
middelen weg te spoelen. Je ziet, we leven intens mee!
Verwacht van mij niet, dat ik je schone bespiegelingen kom
brengen over voetbal in Indonesië en zo. Bij voetbal denk ik aan
sappige grasmatjes, waar je lekker op kunt glibberen, een win
ters temperatuurt je en witte broeken met zwarte zitvlakken
a la Theo Schetters, die daar vroeger een handje van had. En
naar voetbal kijken is pas je ware als je op de Ajax-tribune op
elkaar gepakt zit in je duffeltje-met-de-kraag-op en trappelen
de voeten om de kou er uit te krijgen. En voorzitter Koolhaas
achter de microfoon om op je gevoel te werken, omdat er toch
wérkelijk niet te veel plaatsen zijn verkocht. In de rust een
lekker bakkie en na afloopnou ja, Jan, de bar-scène uit
onze jubileumrevue was niet voor niets een groot succes. Voet
bal is voor mij Ajax en dat is ook geen wonder wanneer je van
je prille jeugd af hebt meegewandeld en als elfjarige snotneus
stiekem de adspiranten werd binnengesmokkeld omdat je
eigenlijk de leeftijd nog niet had.
De enige voetbalwedstrijd die ik hier heb gezien, was een
veteranenwedstrijd tussen personeel van de Garuda Indonesian
Airways en het dagblad De Javabode, die verleden week ten
bate van een liefdadig doel werd gespeeld en waarvoor nog al
wat tam-tam was gemaakt. Het was dan ook inderdaad een
uitgelezen stel „keien" en de „Einzug der Gladiatoren" was
alleen al de moeite waard. Er kwam zo'n dikke 2500 kg het
veld opwandelen, hetgeen nu ook weer niet zo erg verwonderlijk
was, omdat midden in de eerste helft bleek dat er, inclusief de
scheidsrechter, 27 man in het veld stonden. Gelukkig waren
vier personen bereid zich op te offeren door hun deelneming
aan het spel te beperken tot het leggen van een kaartje op de
penaltystip van de tegenpartij! De scheidsrechter en grens
wachters hadden een dubbele taak, daar zij af en toe aan het
spel deelnamen, maar dat viel helemaal niet op, omdat er altijd
wel een of andere speler een biertje pikte of even weg moest
om zijn sigaretten te halen. De middenvoor van de Garuda had
een nieuwe speltactiek en -techniek ontworpen, die geheel
nieuwe gezichtspunten opleverde en een omwenteling in de
voetbalsport zou kunnen teweeg brengen. Voorzien van een
vederlichte, doch opmerkelijk ruime city-bag met extra-lange
hengsels (blijkbaar speciaal voor dit doel vervaardigd) betrad
hij het terrein, ving de bal bij een ingooi keurig in de tas op
zonder deze met de handen aan te raken! en besloot zijn solo
ren, switchend tussen enkele tegenstanders in siësta, met een
fraai doelpunt. Teneinde het evenwicht enigszins in stand te
houden, werd de miraculeuze tas van tijd tot tijd aan de tegen
partij uitgeleend en af en toe benut voor de aanvoer van flessen
bier om de spelers in conditie te houden.
De supporters van Ajax, die vindt U beslist
na afloop van de wedstrijd
bij Verwoest voor de kist.
Rembrandtsplein 16 - Telef. 33423 - Amsterdam-C.
Je voelt wel dat het een vrolijke boel is geworden en daar ging
het ten slotte maar om.
Die clubbladredactie verricht toch maar bewonderenswaar
dige staaltjes werk, Jan. 't Is dat ik hier zo verdraaid weinig
tijd hebmaar ja, dat zegt natuurlijk iedereen. Enfin, hier
volgt dan een kleine dichterlijke ontboezeming die misschien
bruikbaar is:
Tropen-Ajax.
Als je in de warme tropen
't Ajax-Clubnieuws trouw ontvangt,
Voel je dubbel de zo hechte,
Met Rood-Wit bestaande band.
Je gedachten gaan naar vroeger,
Naar je adspirantentijd,
Toen je als je keeper faalde
Riep: „Hij zit niet 't is „afseit"!"
Later in de juniores
Was je allergrootste wens,
Eerste-elftalkei te worden,
En je trainde dus intens.
Je bedreef ook and're sporten
Maar Rood-Wit was nummer één,
En al bleef je maar een „krukkie",
Betere club was er toch geen.
Blader je zo in het Clubnieuws,
Zie je tal van vrienden wéér,
Foto's, namen, pseudoniemen,
Doen je denken aan weleer.
Ajax is niet groot geworden
Door het voetbalspel alléén,
Ook de clubgeest sprak een woordje,
Hield de kern steeds op de been.
Voetbalspullen in de kamfer,
Ver verwijderd van de Meer,
Zou je best eens willen kijken,
Overwippen voor een keer.
't Is alsof je in den vreemde,
Op een afstand béter ziet:
Ajax is nog nét als vroeger,
Ook al gelooft men dat soms niet!
Lak aan alle schrijverijen,
Over spelpeil en tactiek,
In ons Ajax-team van heden,
Zit beslist nog wel muziek.
En de toekomst heeft toch immers
Onze jeugd weer in de hand?
En die zorgt in verd're jaren
Voor de headlines in de krant.
Groeten uit het verre Oosten
Van een oude clubgenoot,
Beste wensen voor het Nieuwjaar,
Met een ferme Ajax-poot!
Eén ding zou ik haast vergeten,
Stuur als dat ten minste gaat
Gauw een flinke, dubbele portie,
Van ons Hollandse klimaat!
Ziezo, Jan, dat staa,t er weer. Ook persoonlijk, mede namens
Henny, een voorspoedig Nieuwjaar toegewenst, ook voor vrouw
en dochter. Prettige Kerstdagen (zorgt de kienavond weer voor
wild?).
CO.
Waarde Co,
Hartelijk dank voor je uitvoerig epistel. Wij hopen, dat vele
Ajacieden jouw voorbeeld zullen volgen. Wat het Hollandse
klimaat betreft, dit is beslist niet zoals jij het je voorstelt.
Sneeuw en ijs sturen om beurten de voetbalcompetitie weer
danig in de war, om van de hoge brandstofrekening maar niet
te spreken. Voor de kienavond behoeven wij je slechts naar
elders in dit clubblad te verwijzen. Als je voor de komende kien
avond soms een stuk Indonesisch wild beschikbaar wilt stellen,
houden wij ons aanbevolen, evenals voor je verdere pennevruch-
ten. Co en Henny, het ga jullie goed! (Red. A.N.)
