erelid verder en memoreert enkele voorvallen in wedstrijden,
waarbij hij als grensrechter een bescheiden rol speelde.
Ik herinner mij een wedstrijd, waarin ik als de man met de
vlag moest invallen, doch ik had geen schoenen bij mij en
niemand kon mij helpen. Ook bij AjaxQuick (Den Haag)
liep ik buiten de lijn. Jan de Natris stond op de rechtervleugel.
Toevallig ving ik van een back der tegenpartij op: „In het begin
Jan mangelen, dan heb je geen kind meer aan hem." Ik was
grensrechter aan zijn kant. Prompt maakte Jan met Moeder
Aarde kennis en in een vuil broekje wenste hij niet verder te
spelen, vertrouwde hij mij toe.
„Jan, weet je waar je die kerels nu het beste mee kan nemen
Ga met jouw snelheid met een boog om ze heen en maak een
goal!" Jan deed het en kwam met beide armen omhoog terstond
naar me toe en omhelsde me zodanig, dat de Italianen er nu
nog jaloers om zouden zijn geweest.
Grensrechter in een ander geval. Ajax zou tijdens de Wereld
tentoonstelling in Brussel deelnemen aan een tournooi om een
door de Belgische bladen uitgeloofde beker. Wij moesten spelen
tegen Belgische en Franse prof-teams. De ploeg waarmede wij
uitkwamen, kon niet tippen aan de kracht van onze vroegere
elftallenmaar, wat kun je je toch vergissen! Dat elftal
speelde in een paar dagen tegen de sterkste tegenstanders en
in de finale tegen het team der Peugeotfabrieken, waarin de
gebroeders Abegglen schitterden. Het ergste was, dat men het
ons in die dagen niet gunde in België te winnen; niet alleen op
het voetbalveld. Was het dat, wat onze jongens juist bezielde
tot prestaties, die ze te zamen nooit meer hebben kunnen op
brengen of was er wat anderö
Ja, er was zeker iets anders en ik zou de volgende alinea
gaarne willen opdragen aan onze onvergetelijke Wim Ande-
riesen.
Ondanks een blessure, die zijn gehele dijbeen openscheurde,
waardoor hij even moest uitvallen en daarna gekramd terug
kwam, wist hij zijn jongens dermate met zijn spel te bezielen,
dat een ieder tot uitzonderlijke prestaties kwam. Bravo, Wim
Anderiesen!
Wij wonnen het tournooi, maarkregen de beker niet.
Ajax moest terug naar Holland, maar we lieten het er niet
bij zitten. Ik bleef en als ik het ding niet mee naar Holland had
kurtnen nemen, zat ik er nu nog!
(Maar goed, dat je niet tot nu toe in België behoefde te
wachten, Daan, daar je anders uit hoofde van je beroep je
krachten niet aan de verwoeste gebieden in Zeeland en elders
had kunnen geven.)
Tijdens hetzelfde tournooi togen wij 's avonds naar de ten
toonstelling. Voor het 's avonds laat teruggaan naar de stad
stonden de trams bij het tentoonstellingsterrein, maar zij wa
ren natuurlijk overvol. Om met het gehele Ajax-gezelschap een
plaats te kunnen veroveren, moest een bepaalde tactiek worden
toegepast; de dames lieten we voorgaan en wij omsingelden ze
tot grote ergernis van de toch al niet pro-Hollands gestemde
Belgen. Zo veroverden wij een tramwagen, waarin Jan de Boer
in het Frans verschil van mening kreeg met een oud Belgisch
officier. Ik moet eerlijk zeggen, dat Jan het er voor zijn doen
best afbracht. De officier gaf hem zijn kaartje en onze club
genoot zou er wel mieer van horen. Jan hadnaar mij van
vertrouwde zijde werd meegedeeld, geen verschoning bij zich.
Natuurlijk namen wij de volgende morgen twee Belgen in de
arm, die zich als secondanten van de officier aan het hotel
kwamen melden om tijd, plaats en keuze der wapens te bespre
ken. Volkers gaven we opdracht het Jan op zijn slaapkamer te
melden. Met een bleek gezicht en lood in de schoenen ging Jan
naar de hal, waar de verdekt opgestelde Ajacieden hun buik
vasthielden van het lachen, maar onze Jan wist tot onze teleur
stelling met zijn bekende overredingskracht de secondanten te
bewegen aan de bar een aperitief te drinken op de gezondheid
van de officier, omdat deze z.i. geen partij voor hem was.
Het bekende gezegde: er is een tijd van komen enz., gold ook
voor Daan. Alvorens hij de schoenen definitief aan de wilgen
hing, speelde hij nog menig partijtje bij de veteranen. Met men
sen als Simon Tump, die op alle plaatsen kon spelen, was het
altijd gemakkelijk deze „ergens" in het veld te laten optreden.
In een wedstrijd tegen D.K.S.V. had Daan wel zeer veel ge
wichtsnadeel tegenover een tegenstander. Toen Simon echter
even in de buurt van deze zware jongen opereerde, waren de
penetraties afgegrendeld.
U weet natuurlijk niet, dat Ajax in het bezit is geweest van
een veteranenploeg, die met knetterende motoren de wegen on
veilig maakte. Op één dag drie ongelukken met alleen maar
wat vuile kleren, slippende motoren en een gekreukelde dames
fiets, met lichte beschadigingen van de eigenares.
Buiten de organisatie in onze club heeft Daan diverse jaren
met collega's als Timmermans, Van Gessel en Boeljon de voet
balsport gediend door Zondagsmorgens (lees 's nachts), pols-
Daan Roodenburgh uit België terug met de beker, waarop
hij desnoods tot nu toe zou hebben gewacht
Bestelt Uw KANTOORARTIKELEN bij de vakman
en U kunt op goede service rekenen
Weteringschans 223, Tel. 39596-31842-36890
Amsterdam
