we er natuurlijk niet bij, maar de krantenman van ons dorp
wel. Hij zei, dat het allemaal „om de centen" draaide en dat
mijnheer Valkema ook weer iets wist. Fluitman Nijs had het
over de „vrije" mens. Wat een hyper-modern man. Moest niet
maggen. En wat zegt U van die ex-profs? Wat verbeelden die
weglopers zich wel Willen op onze weide weer tegen onze bal
trappen. Leeg laten lopen. Die bal dan. Januari moet onze
chief weer naar Utrecht. Praten over 4 x 14 of 4 x 12. Kan een
gezellig babbeltje worden. Misschien praten ze ook nog over
de samenstelling van het Nederlands elftal en misschien ook
nog over spelpeilverbetering. De krantenman van ons dorp
gelooft daar niet in. U wel
We zijn maar eens in de bus gestapt. Richting Wageningen.
Ons eerste elftal op andermans grassprieten te zien draven is
weer eens iets anders dan anders. Toen we 's avonds op het
grint van ons stadion stonden, wisten we het. Wat Nou, dat,
als straks het nationale voetbalquartet zich opmaakt om de
kampioens-hymne af te steken, onze ploeg aan de verkeerde
kant van het podium zal staan. Eerlijk, vrienden, het zit er dit
jaar beslist niet in. Met practisch hetzelfde ploegje, waarmee
we het vorige seizoen een „straatlengte" namen, zullen we nu
meer dan een paar „stegen en sloppen" te kort komen.
't Is spijtig, maar de zonne der kunde en glorie is onderge
gaan. Te rap! Op de Berg werd het geschreven. Vieréén!
Charley v. d. Weerd met zijn groen-wit getruide makkers waren
het veld opgestapt met een hart, zo groot als een opslagplaats,
boordevol energie en ontplofbare stoffen. Hun supporters zou
den het zo vurig verlangde vuurwerk hebben. Atoomschoten en
vuurpijlen doorkliefden de lucht. Met brandende ogen keken zij
ze na. Zagen er vier langs de wanhopig springende Visser ver
dwijnen. En toen „Ome Dirk" met z'n fluitje vertelde, dat moe
der de soep vast kon opzetten, vroegen zij: „waar zijn ze nu, de
beroemde en zo sterk gevreesde rood-witten?"
Waar is die gouden ploeg?
We zullen het vertellen.
We hebben ze gekend bijna allemaal toen ze nog niet
groot van naam en nog klein van kunde waren. We zijn met ze
getrokken langs de weg die naar de opgang leidt. We hebben ze
zien vallen en we hebben ze zien opstaan. Ze kwamen er. Be
reikten de top of bijna het hoogste. Toen kwam de weerbots.
De forme", die verloren ging, de weelde, die zo zwaar te dra
gen valt? Weten wij het? De diepste roerselen der menselijke
ziel zijn zo flauw te vatten, zo moeilijk te peilen. Maar wat we
wel weten; op een voetbalveld is het niet genoeg te kunnen trap
penmen moet weten waarheen.
Supporters van groen-wit. Zondag 5 October wisten Charley
v. d. Weerd houdt hem in ere en zijn makkers dat, Van
Dijk en z'n rood-witte broeders niet.
Over een paar maanden liggen de kaarten anders. Mis
schien!
Parade der spelers: Visser, Van Mourik, Boskamp, Haarms,
Bouwens, Krist, Bakker, Van der Wel, Michels, Van Dijk en
Ten slotte geeft collega Eté zijn indrukken over de wedstrijd
AjaxR.C.H.
Waar is de tijd gebleven, dat wij voor elke plaats in het
eerste elftal de keus uit twee of drie bijkans gelijkwaardige
krachten hadden? Vooral met buitenspelers sukkelen wij de
laatste jaren heel erg. Dat het spel van Van Dijk, die weer eens
uit nood als rechtsbuiten was opgesteld, op die plaats veel
minder tot zijn recht komt dan wanneer hij als binnenspeler
fungeert, zal wel niemand tegenspreken. Vroeger beheersten
wij doorgaans ook het middenveld, doch tegenwoordig vallen er
tussen de linies onderling nogal eens grote gaten te ontdekken.
En ten slotte dient er in ons spel meer vaart te komen. Nu
kan een gepasseerde verdediging zich maar al te vaak her
stellen.
De Haarlemmers startten onmiddellijk in een hoog tempo.
Er waren nauwelijks twee minuten verlopen, of de Racing had
reeds reden tot juichen. Bouwens overigens onze beste spe
ler had namelijk buiten de 16 meter-lijn een vrije schop ver
oorzaakt. Visser stopte de harde schuiver van De Wette goed,
doch raakte de bal kwijt, zodat linksbuiten Kouwenhoven het
beslissende trapje kon geven (01). Een door De Groot aan
gegeven bal knalde Van Dijk laag in, doch Wille stond op zijn
plaats. Een van ter zijde gelost schot van Van der Wel nam
deze doelman goed op zijn vuisten. Aan de andere kant zag
Biesbrouck zijn kogel net naast ons doel gaan. Kort daarna
wist hij Visser wel te passeren, doch de scheidsrechter had toen
al voor buitenspel gefloten.
De over de vleugels geleide aanvallen der gasten waren niet
van gevaar ontbloot. Vooral rechtsbuiten Koster, die ook steeds
terugkwam om de bal op te halen, was zeer agressief, al dient
gezegd te worden, dat Boskamp zijn dag niet had. Nog in de
eerste helft liet deze zich vervangen door Haarms, die rechts
half ging spelen. Krist nam nu de spilplaats in en Bouwens
knapte het verder als linksachter op. Met een stellig verdiende
voorsprong voor de bezoekers ging de rust in.
Daarna heeft Ajax bijna steeds de toon aangegeven, doch het
AJAX - HERACLES
Keeper Visser speelde weer een voorname rol. Hier onderbreekt hij, geflankeerd door Krist en
Bouwens, een gevaarlijke aanval der Almelo'ers Foto: Desmit
