AJAX BE QUICK Nog een benauwd momentje voor
het Groninger-doel. Keeper Prummel heeft zich op een schot
van Bartels geworpen. Foto: Desmit
nog oploste, zij het dan met veel hulp van Fortuna en ten koste
van veel zweetdruppels, ik weet het niet. Drie kwartier in
telligent aanvalsspel, prima gesteund door een sterke verdedi
ging, vooral door Bouwens, vonden geen beloning.
Bij het ingaan van de rust kon Pienter vergenoegd en dank
baar naar de 0 op het scoringbord kijken.
Ook na de hervatting bleef de winst voor ons vooralsnog uit.
De eerste winst van ons werd trouwens niet op de kassa aan
geslagen. Prummel greep in de 10e minuut een fel schot van
Bartels onder en achter! de lat weg, doch dit kon slechts
gezien worden door een kleine groep, die juist in het verlengde
van de deklat stond. Even later scheen weer een Ajax-doelpunt
niet meer te voorkomen, toen Bartels en De Groot tot op de
doellijn waren doorgedrongen. Pienter stond er óók
Een snelle uitval van de Groningers werd ons noodlottig en
de qua spelverhouding verkeerde 0 verdween van het scoring
bord.
Het moreel van onze ploeg en dat is óók een compliment
waard bleef onaangetast en kort na het ingaan van het laat
ste half uur ging het gebeuren.
Boskamp plaatste een vrije schop diagonaal over het veld
naar rechts en daar kwam De Groot halverwegen goalpaal en
cornervlag en niet meer dan een meter van de doellijn in het
bezit van de bal. Een fel omstreden bezit. Drie Groningers in
successie kwamen zijn weg versperren, maar onze jonge rood
witte leeuw wrong zich door zijn belagers. Prummel, die een
voorzet verwachtte, stond iets voor zijn doel en werd vóór hij
het besefte kansloos geslagen door een fel diagonaal schot,
dat achter zijn rug om in doel verdween. 11.
Ajax was niet tevreden met de gelijkmaker. Pienter vocht
tegen de rood-witte vloedgolf door, maar bij een door Bartels
genomen corner, die bij de „verste" paal kwam, werd de Gro
ningse veste opnieuw genomen. Een diagonaal geplaatste kop
bal van De Groot, in de verste benedenhoek, bracht mede
door een felle charge van Bakker in de richting van bal en
doel, verwarring in de Groningse defensie. Prummel, door
Bakker's actie afgeleid, liet zich pas in de hoek vallen, toen
het te laat was. 21.
Een felle schuiver, juist langs de goede kant van de paal, van
de voet van Van der Wel sloot alle verdere twijfel uit. 31.
Wel probeerde Pienter nog het getij te doen keren, maar een
zelfverzekerd Ajax wees alle pogingen in die richting onver
biddelijk af.
Met 31 nam Ajax zelf het kampioenschap in handen, on
geacht wat de „concurrentie" voor zover nog aanwezig
op dezelfde dag deed. Een mooie eindsprint in een mooie kam
pioensrace
Onze reserves.
Zo, dat was de eerste aflevering van mijn kampioensroman.
Van het happy-kampioensend in de tweede ben ik lang niet zo
overtuigd geweest als met de eerste het geval was. Zelfs in
aanmerking genomen dat een tweede elftal door het steeds
moeten afstaan van invallers en reserves voor het eerste, ge
handicapt is, waren de resultaten in het begin teleurstellend
en wat erger was, het spel ook.
Een nederlaag thuis tegen D.W.S. 2 en een puntloos gelijk
spel uit tegen Blauw Wit 2 vormden een slechte start.
In de derde match, tegen U.V.V. 2, was het spel beter, maar
toch werd verloren met 45, hetgeen lichtelijk wees in de rich
ting van een zwakke defensie.
Eén punt uit drie wedstrijden dus.
Een aanzienlijke verbetering werd bereikt door Wolterink
van de hem niet liggende back-plaats te verschuiven naar de
middenlinie, waar hij als spil, rust en vertrouwen in onze defen
sie bracht.
De kant-halves bleven echter het hele seizoen door, ondanks
talrijke wisselingen, een zwakke stee in het elftal.
De opgaande lijn werd gevonden met drie overwinningen in
successie. Twee nog wat benauwd, met 10 op D.W.V. 2 en
21 op Z.F.C. 2, gevolgd door een overtuigende 41 op
D.O.S. 2 (toen koploper).
Een nederlaag tegen Zeeburgia 2 verwijderde ons weer verder
van de eerste plaats, doch een gelijk spel tegen D.W.S. 2, dat
inmiddels de leiding genomen had, hield althans de kansen
open.
En de kans werd benut, het spelpeil steeg haast met elke
wedstrijd. Drie sterke tegenstanders werden achtereen in de
strijd om de eerste plaats teruggedrongen of uitgeschakeld:
U.V.V. 2, D.W.V. 2 en D.O.S. 2.
Vooral tegen de Nieuwendammers werd voortreffelijk ge
speeld met de sterk bezette binnenvoorwaartsplaatsen Van
der Wel en Westers als „ruggegraat". D.W.V. 2 moest on
danks fanatiek en kundig verzet met 63 capituleren.
Van Mourik en later Ditmeyer hadden onze verdediging
en voorhoede versterkt en de eindsprint naar de titel werd in
gezet en ondanks moeilijkheden tot het happy end gebracht.
Het wegens ziekte van Elzer onttrekken van Wolterink, juist
tegen het gevaarlijke Blauw Wit 2, had door prima vervanging
door Behrens geen schadelijke gevolgen. In de allerlaatste
phase moest ook Van Mourik verstek laten gaan door de Bal
kan-expeditie van het Nederlands militair elftal, doch, zij het
niet zonder pijn en met spel dat qualitatief geen grote hoogte
haalde, werd het afdelingskampioenschap veroverd met een
1O-overwinning op Zeeburgia 2.
Ons derde elftal.
Hoeveel spelers aan het kampioenschap voor ons derde heb
ben meegewerkt, zal ik maar niet gaan tellen, het waren er heel
wat. En waar bovendien de min of meer „vaste bespelers" van
AJAX II-ZEEBURGIA II - Keeper Pieters Graafland
onderbreekt een Zecburgia-aanval. Foto: Desmit
