T
4
Ajax werd „op de handen gedragen"
Hier gaat captain Potharst. Foto: Desmit
zag waar geen Ajax-elftal bij betrokken was, Blauw Wit
Be Quick, had ik de Groningers kunnen taxeren als een prima
technische ploeg met open spel en tempo.
Maar onze jongens hadden in de kleedkamer van de Zwolse
Boys de Wageningse nederlaag met zoveel geestdrift begroet,
dat ik er zeker van was, dat onze boys de kans grijpen zouden.
Theo de Groot beloofde mij trouwens tegen Be Quick de goals
te scoren, die hij in Zwolle verzuimd had. En hij heeft woord
gehouden!
Een mooier slot konden we ons moeilijk denken. Kampioen
worden in een wedstrijd tegen Be Quick, in vriendenkring dus
De kampioenshaven in zicht.
Nu nog de laatste twee hoofdstukken van onze kampioens
roman. Om te beginnen:
Zwolse BoysAjax.
De ontvangst was hartelijk, daar viel niets op af te dingen.
Welwillende bestuursleden brachten ons naar gereserveerde
zitplaatsen en op het terrein stond een fanfarecorps, dat met
een keurig ,,Heil Ajax, heil, rood-witte schare" onze mannen
verwelkomde, hetgeen gevolgd door de Zwolse Boys-mars en
door beide elftallen keurig op een rijtje aangehoord, een tikje
interland-sfeer bracht. Ook de belangstelling was enorm. Wat
er aan Zwolse- en Amsterdamse voetballiefhebbers op het
Zwolse Boys-veld geborgen kon worden, was er neergeplant.
En zelfs de wormen kwamen door het gras naar boven om op
te zien tegen het roemruchte Ajax.
Nu het spel zelf. Na AjaxZwolse Boys sprak ik de hoop
uit, dat de Zwolse girls zachter van inborst zouden zijn dan
de Zwolse Boys, dat het harde knapen waren en dat het een
wedstrijd „met hoofdpijn" was. Als het zetsel nog stond, zou ik
het zó weer aan de drukker kunnen geven.
Unfair zijn ze net zomin als onsportief en ze incasseren de
lichamelijke gevolgen van hun speelwijze zonder wrok, maar
het is in grote mate onbesuisd. Vooral in de tweede helft gin
gen veel spelers van beide zijden down en het spel was
toen nauwelijks het aankijken meer waard.
Onze mannen met een veilige 3O-voorsprong trachtten zo
goed mogelijk de tijd door te komen om weer compleet in de
bus te kunnen stappen. Wat gelukt is, al was captain Potharst's
uiterlijk er niet op vooruit gegaan. Maar na 5 dagen mogen de
krammetjes er weer uit, zei Dr. Posthuma.
Tweemaal drie kwartier hebben de Zwollenaren getracht het
hoogterecord te breken en de wet van onze grote voetbal-philo-
soof Jack Reynolds, „dat de lucht voor Fokker is", was hun
onbekend.
Tegen vlak spel waren ze vrijwel machteloos. Als onze jon
gens er in geslaagd waren de bal op de grond te krijgen en de
vlakke passen van man tot man gingen, bleek, dat dit soort
spel de Zwollenaren bepaald niet lag.
In die perioden van vlak spel kwamen onze meeste kansen
en de goals.
Mooie goals, niet alleen qua afwerking, maar ook wat de
voorbereiding betreft.
De eerste kwam al heel vlug. Na een halve minuut. Bakker-
Krist gleden met tik-tak door de Zwolse defensie, de bal kwam
iets te hoog voor de goal om doelrijp te zijn. Michels tikte door
naar Van Dijk, deze plaatste op zuivere kophoogte weer voor
doel en Michels' hoofd deed de rest. 01.
Onstuimig kwamen de Boys hierna naar voren en in deze
periode moesten Potharst en Krist, die nogal last van de laag
staande zon schenen te hebben, zo nu en dan een steekje laten
vallen, hetgeen echter op links door Boskamp weer prima in
vorm -en de rustige Wolterink, die Elzer verving en z'n man
netje stond, voldoende gecompenseerd werd.
Ja, en in de goal stond weer die keeper waar ze altijd tegen
aan schieten. Dat deden Filippini en Tardy óók in deze wed
strijd. Erg gevaarlijk werd het alles bij elkaar genomen niet
voor ons doel, want ook bij terugspeelballen was Visser paraat.
Bouwens en Van Dijk de beheersers van het midden
veld brachten met vlakke passes, vooral over Bartels, Borg-
m.eyers doel onder druk.
Michels lanceerde met een afgemeten bal De Groot dwars
door het centrum, maar Theo's schot was te zacht en Borg-
meyer klemde de bal op de lijn.
Even later scheen opnieuw een Ajax-doelpunt onvermijdelijk.
Bakker, zwaar gehinderd, schoot keurig langs Borgmeyer
tegen de binnenhoek van de paal, kreeg de terugspringende bal
opnieuw in zijn bezit en zag nu zijn schot gekeerd door Borg
meyer en tenslotte na nóg een benauwd moment voor het Boys-
doel, corner gewerkt. Een mooie voorzet van Bakker stond op
het punt om door Bouwens ingekopt te worden. Rechtshalf
Dijkslag offerde zijn aangelaat op om dat te voorkomen, het
geen lukte, maar voor Dijkslag tevens het einde van zijn aan
deel in de wedstrijd betekende.
Goed driehoekspel op links en rechts veroorzaakte hachelijke
momenten voor Borgmeyer's doel. Een energieke poging van
Bouwens om een ervan af te werken, stuitte af op enige Zwolse
ledematen. Maar even later kreeg Bouwens toch loon naar wer
ken. Een door Van Dijk tactisch teruggespeelde bal suisde van
Bouwens' linker voet kogelhard in de bovenhoek. 02. Een felle
kopbal van Bakker werd gekeerd op de doellijn, maar juist vóór
het einde van de eerste helft was een snelle aanval in tik-tak-
stijl van Bakker, De Groot en Michels de verdediging van de
Boys te machtig, Rinus tikte de bal in de hoek. 03.
Hiermede is de wedstrijd vrijwel weergegeven. Wat na de
rust kwam, had met voetbal niet veel meer te maken. Een kas
register had ik niet bij me, anders had ik misschien de bles
sures kunnen optellen. Er is alleen Vlijtig tegen de bal getrapt
en scheidsrechter Schipper deed zelfs actief mee en trapte,
toen hij plotseling „in het bezit van de bal kwam", deze haas
tig weg, toen twee boys op hem aanstormdenje kunt
nooit weten!
„Het was een teleurstellende wedstrijd met slechts vlagen
van goed spel en Ajax toonde maar enkele minuten zijn gouden
glans."
Deze drie conclusies, tot één zin samengebakken, peurde ik
uit drie verschillende bladen.
Maar met dat al heeft Ajax het toch klaar gespeeld de volle
winst op royale wijze binnen te halen in Zwolle, een opgave
die voor vele clubs te moeilijk was
AjaxBe Quick.
Een geladen Ajax nam direct het heft in handen. Het deed
mij denken aan N.E.C.Ajax in 1947, toen de beslissing zou
vallen voor ons achtste landskampioenschap. Ook toen van de
aftrap direct een fel aanvallend Ajax. Maar toch niet zó over
donderend als die eerste tien minuten tegen Be Quick. Alleen
in Nijmegen lukte het destijds en nu niet.
Tweemaal rende, in het centrum plotseling opduikend, Bak
ker op het Groningse doel af. Tweemaal moest de Be Quick-
verdediging capituleren voor zoveel voetbalvaardigheid. Twee
maal ging de bal langs de uitlopende Prummel en tweemaal
dreunde de bal van een der palen terug.
Jammer, dat dit mooie werk geen gevolgen had op het
scoringbord. Hoeveel malen de Be Quick-defensie, met Pienter
en Prummel aan het hoofd, schier onoplosbare problemen toch
