Ajax5 Centrum2 5-0
21
enthousiast geworden slachtoffer. Daar ik vrees ruzie met mijn
hoofdredacteur te krijgen, gezien de plaatsruimte, vraag ik een
paar van de belangrijkste.
1. Zijn benoeming als lid van verdienste.
2. De promotie bij keuze, waar de helaas te vroeg gestorven
E.D.O.-man Frans Pigge zich voor heeft beijverd.
3. De bijeenkomsten van de bordjesclub, met als hoogte
punten de snedige spreekvaardigheid van Frans de Haan.
Na een seizoen gastvoorstellingen op de middenvoorplaats te
hebben gegeven, borg Henk in 1927 zijn voetbalschoenen defini
tief op. Rheumatiek was de oorzaak, maar het werd toch tijd om
er mee op te houden, hoorde ik mompelen.
Wanneer de vroegere scheidsrechters en lastigste tegen
spelers ter sprake komen, valt er weer een leuk feit te ver
melden. Er werd in Utrecht tegen U.V.V. gespeeld onder een
nieuwe scheidsrechter, n.l. de heer Casteleijn. Fons Pelser stelde
de vraag: ken jij deze scheidsrechter? Toen hij daarna diens
naam bekend maakte, klonk prompt het antwoord: Ik ken wel
enkele kasteleins, maar deze heb ik nog nooit gezien!
Wij zouden deze nieuweling wel even naar onze hand zetten
en bij een der eerste aanvallen van onze voorhoede nam Fons
geen genoegen met een off-side beslissing en kwam van de
backplaats even naar de U.V.V.-goal. De referee was echter
niet voor de poes, trok zich er niets van aan en Fons kon met
een standje afdruipen.
Wat zijn die spelregels in de loop der jaren veranderd. Onze
oude rechtshalf was van mening, dat deze wijzigingen voor
hem nadelig zouden zijn geweest. De faire charge was destijds
een middel in de strijd en de tegenwoordige spelregels nood
zaken tot onderbreking voor onnozele dingen, die tempo-verlies
veroorzakep.
Zuinig zijnde op de enkele souvenirs, die nog alle in zijn bezit
zijn, komt een bekertje van D.W.V. ter sprake en schoot mij
bij het opmaken van dit artikel nog iets aardigs te binnen. Deze
bekertjes waren door D.W.V. beschikbaar gesteld bij de opening
van een nieuw terrein en één van die elf is ook in mijn bezit.
Zoon Japie was ook mee geweest. U kent hem toch wel. Hij
was een veelbelovende speler, die echter om gezondheidsredenen
op 27-jarige leeftijd zijn trappers aan de wilgen moest hangen.
Japie was nog klein en na afloop van de wedstrijd gingen zijn
vader en ik nog een chocomel" drinken.*) Zoonlief kreeg een
dubbeltje om twee repen te kopen (wat een tijd) en moest bij
zijn terugkomst het volgende kleine leugentje aanhoren. Kijk
eens, Japie: de wedstrijd is te laat begonnen, daardoor hebben
wij de pont gemist en konden wij niet op tijd thuis zijn voor
het diner.
U begrijpt wel, dat er nog enkele repetities en nog twee
repen voor nodig waren om er van verzekerd te zijn, dat Japie
niet zoals in het begin b.v.de wedstrijd gemist en de pont te
laat begonnen, een en ander machtig was om in goede volgorde
te kunnen herhalen.
Een reden tot echtscheiding is het nooit geworden, want daar
heb ik mij bij de zeer hartelijke ontvangst door moeder Hordijk
van kunnen overtuigen.
Natuurlijk komen dan nog zijn negen interlandwedstrijden ter
sprake, in de periode van Sigmond en Dé Kessler, met wie Henk
wel graag voetbalde, doch niet als tegenspeler. Dat waren twee
rakkers, zo als hij dat noemt, en lastige klanten. Dat zijn con
currenten voor deze plaats zijn capaciteiten apprecieerden,
bewees Sissingh uit Be Quick (1 interland), die zich niet
schaamde om in een interview met „Sportief" te verklaren:
De oorzaak dat ik er maar één heb gespeeld, was, dat ik
Hordijk voor mij had. Ook Van Roessel (N.A.C.), die na enige
slechte wedstrijden van ons Oranje-team voor onze rechtshalf
plaats moest maken, was zeer sportief toen hij in Breda in de
trein stapte en Hordijk toevoegde: Voor jou wil ik reserve
wezen, maar voor een ander had ik het niet gedaan.
Zo nam ik afscheid van een der
Handigste Halfspelers
die Ajax ooit heeft gehad en die nog zeer veel vertrouwen in
de toekomst van onze club heeft. C. E. d. V.
Noot van de Redactie:
Hier klopt iets niet. In de tijd dat de repen twee voor een
dubbeltje kostten, bestond er nog geen chocomel. Dus öf onze
mede-redacteur toont hier een tekort aan historisch-economi-
sche kennis, öf hij heeft gedurende het interview met Henk
Hordijk géén chocomel, maar iets pittigers gedronken!
Adé.
Uit een uitlating van een onzer spelers vóór de aanvang van
de wedstrijd bleek mij, dat men van de bezoekers niet al te veel
tegenstand verwachtte. Dat was aan het spel der onzen dan ook
wel te merken. Overigens een geheel verkeerd standpunt. Ten
eerste is het altijd onjuist de tegenpartij te onderschatten en in
de tweede plaats kan het spelen van een wedstrijd slechts vol
doening geven, als men er moeite voor moet doen een zo
goed mogelijk resultaat te behalen.
Toen de linksback der gasten de schijn wekte naar zijn doel
man te zullen terugspelen, liep deze laatste uit, doch de achter
speler bedacht zich en wilde zelf het gevaar bezweren, doch de
goed meegelopen Lambregts ontfutselde hem de bal en had geen
moeite de uit zijn balans gebrachte keeper te passeren. Een
door rechtsbuiten Been voorgezette bal belandde bij Lam
bregts, die Bruins in de gelegenheid stelde de voorsprong met
een keihard schot te vergroten.
Na de pauze wist Been door goed inkomen op een fraaie,
lange trap van linksmidden Van Eenennaam de stand op 30
te brengen. Een pass van de op de linksbuitenplaats opererende
Lambregts naar zijn buurman Gerritsen werd besloten met een
vinnige schuiver (40). Toen een der spelers van Centrum in
het strafschopgebied onopzettelijk hands maakte, liet de
scheidsrechter, die na de rust de taak van invaller Wijting had
overgenomen, zich vermoedelijk door een appèl van de wijs
brengen. Lambregts knalde de bal van de witte stip onhoudbaar
in. Vooral Bruins bracht het doel der blauw-witten nog meer
dan eens in gevaar, doch hij had niet veel geluk.
Mannen, jullie hebben nog steeds twee punten voorsprong
op de concurrent Blauw Wit 5, die nog op bezoek komt. Na
tuurlijk zullen jullie dan uit een ander vaatje moeten tappen.
Enfin, dat is geen nieuw geluid. Werkt er voor tot het eind
signaal heeft geklonken. Veel succes!
Eté.
