Oude glorie vraagt Uw aandacht
H. Hordijk, lid van verdienste
Er moest nog wel even het een en ander uit de doeken wor
den gedaan, om „good old Henk" te kunnen bewegen, zijn mede
werking aan bovengenoemde rubriek te verlenen.
Het was een prachtige karaktertrek, waarmede hij zijn be
zwaren om nu reeds in deze rubriek te verschijnen, motiveerde.
Ik ben nog lang niet aan de beurt, moest de ondervrager steeds
horen. Ik heb alleen maar voor Ajax gespeeld en er zijn zoveel
anderen, die nu hun actieve periode op het veld, nog veel voor de
club hebben gepresteerd.
Het gelukte mij eindelijk hem duidelijk te maken, dat er van
een bepaalde volgorde geen sprake is en dat niet iedereen,
veelal verhinderd door werkzaamheden, in de gelegenheid is om
nog iets voor de club te doen.
Dat hij zijn bewondering voor alle functionarissen uit al die
jaren heeft, is dan ook uit zijn woorden te begrijpen.
Dacht je soms, dat ik niet graag de trainings- en clubavonden
bezocht? hoorde ik mompelen. Op mijn leeftijd (58 jaar) ben ik
echter blij als ik 's avonds thuis ben. Het is in de bouwvakken
net als bij Ajax. Je moet van de bovenste plank zijn om steeds
opgesteld te worden, want de jongere generatie staat klaar
om je plaats in te nemen. Kijk maar eens wat de Elftallen-
commissie dit seizoen heeft gedaan. Jongere spelers, die oudere
prominente spelers hebben vervangen, doen het steeds beter. Ik
heb er wat je noemt schik in en er zijn rakkers bij, hoor!
Als de mensen toch eens beseften, dat er maar elf in het eer
ste kunnen spelen en iedere gepasseerde speler door zijn pres
taties in een lager elftal zich weer kan rechtvaardigen, zou het
weglopen niet zo groot zijn. De woorden komen er steeds vlotter
uit en ik tracht het tempo bij te houden. Het is voor hem altijd
een voorrecht geweest om lid van Ajax te kunnen worden en te
mogen blijven, want het klinkt nu nog steeds leuk, als een
onderdeel van de Gouden Ploeg betiteld te worden, maar met
het aantal titeldragers is hij het niet eens.
Zijn mening is, dat diverse reserves uit dat tijdperk, die in
elke eerste klasser welkom waren, o.a. Wesling, Bieshaar, Ten
Herkei, Vunderink en Geestman, zeer zeker óók tot de Gouden
Ploeg behoorden. Zij toonden begrip voor de situatie, bleven
hun Ajax trouw en velen zijn nog steunpilaren van onze club.
Dit was zeker zo'n prestatie als van ons, elf uitverkorenen.
Wanneer kwam je nu eigenlijk naar Ajax was de eerste
vraag die ik kon stellen. Dat was in 1914 en ik kwam uit
D.O.S. (Utrecht). Als geboren Utrechtenaar heb ik in deze
vereniging altijd leuk gespeeld en zelfs na mijn verhuizing naar
Amsterdam ben ik de laatste twee jaar vóór mijn overgang naar
Ajax nog voor het tegenwoordige gouden D.O.S. uitgekomen.
Het ging echter niet zo eenvoudig met mijn opstellen in
Ajax. De Elftallencommissie had mij n.l. uitverkoren om de
plaats van Alofs, die naar Indië zou vertrekken, in te nemen.
Ik moest echter nog lang wachten en dit deed mij besluiten,
gevolg te geven aan een verzoek van Blauw Wit om mede te
spelen in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Ajax. Dit is
misschien, mede door het hierop volgende vertrek van Alofs,
aanleiding geweest dat ik werd opgesteld. Blauw Wit had deze
friendly game met 20 gewonnen en beide doelpunten waren
door Hordijk gemaakt.
Dé rechtshalfplaats werd hem toebedeeld en het zou volgens
zijn woorden het begin zijn geworden van een voor hem onver
getelijke periode.
Er komt een ontzettende waardering naar voren voor het
echtpaar Egeman, dat altijd het elftal vergezelde. Egeman was
net onze vader en als hij er bij was, wist je, dat er geen poppen
kast gemaakt kon worden. Spelen en nog eens spelen, was het
consigne, waaraan Reynolds dan nog wel een woordje toe
voegde. Jack was ons aller vriend en wij hebben veel van hem
geleerd.
Speciale leuke en mooie momenten, Henk? Hoeveel moet je
er hebben Tien, twintig of nog meer, is het antwoord van mijn
Henk Hordijk te midden van grote tijdgenoten. V.l.n.r.Jan de Natris, Wim Gupffert, de bekende sport-journalist J. Hoven,
Henk Hordijk en Fons Pelser
