Wat anderen van ons zeggen
Voor al Uw FEESTGEBAK naar
Banketbakkerij J. PoillGrsi
Spaarndammerstr. 122-124, lel. 46480
De supporters van Ajax die vindt U beslist
na afloop van de wedstrijd
Café VERWOEST
Wij ontlenen aan „De Veluwepost" van 30 Januari 1952, de
volgende beschouwing aan het adres van ons publiek
IK ZAG AJAX—WAGENINGEN
Het ware goed dat veel meer toeschouwers uit Wageningen
deze wedstrijd hadden bijgewoond, want er viel heel wat te leren.
Ik bedoel dan natuurlijk voor het publiek, want o, dat Wage-
ningse publiek. De haren rijzen je soms ten berge als je hoort
hoe sommige spelers worden uitgekafferd. Gelukkig maar dat
die jongens niet alles horen.
's Is jammer, dat de elftal-commissie haar oor niet te luisteren
legt tussen het publiek, want ik kan U vertellen, dat daar prima
spelers tussen zitten, gewoonweg je van het.
De een weet het nog beter dan de ander en ik voor mij betreur
het dan ook ten zeerste, dat de spelers van zulk een prima ge
halte alleen maar aan de buitenkant van het speelveld staan.
Het Bestuur van Wageningen schijnt er alles van te weten, want
het liet niet voor niets adspiranten langs het publiek paraderen
met borden waarop kalmerende en opvoedende leuzen waren
geschilderd. Alles tot schande van datzelfde publiek dat met
goedkeurend gebrom deze leuzen las. Heeft U wel eens gezien
naar het gezicht van een der velen, wanneer de tegenpartij een
volkomen eerlijk en verdiend doelpunt maakt Storm en regen
leest U er van af en als de spreekbuis open gaathou je
vastgekanker op die of die speler die zo stom was om zus of
zoEnfin, U kent dat wel.
En als dit opgewonden oordelen nu allemaal nog voortkwam
uit grote aanhankelijkheid jegens de voetbalclub Wageningen,
dan zou men nog kunnen zeggen ,,nu ja, ze zijn erg opgewonden
als ze straks wat bekoeld zijn zullen ze het anders formuleren.
Maar het is juist de vraag of die aanhankelijkheid zo groot is,
want wat gebeurt er als Wageningen vlak voor het einde met
bijv. twee doelpunten achter staat? Men verlaat het terrein en
laat de spelers ploeterend achter. Wint Wageningen en fluit de
scheidsrechter het eind-signaal dan is alle aandacht van het veld
verdwenen en rent men onmiddellijk naar de uitgangen. De spe
lers begeven zich dan, soms vermoeid en vuil, naar de kleed
kamers, vaak een weg banend tussen het publiek, hetwelk zich
op het speelveld bevindt om zodoende sneller bij de uitgangen
te komen. Waarlijk een fraaie vertoning. Stelt U zich eens voor
dat men dit ook deed na een concert of een toneelstuk en als
een bezetene naar de garderobe rende, zonder te applaudiseren
als dank voor het gebodene.
Ziet ge en zo was het nu juist niet bij Ajax—Wageningen.
Ieder weet dat het Amsterdamse publiek gevoel voor humor
heeft en gemakkelijk in de omgang is, maar het is ook uitermate
sportief. Ik zat als eenling te midden van Amsterdammers,
maar ik heb genoten van hun reacties en aanmoedigingen, ook
voor de Wageningse spelers. Aanhoudend was er applaus voor
beide ploegen na staaltjes van prima voetbal, maar ook wel
gemeende deernis met de verwonding van Bleijenberg (heeft U
er op gelet dat onmiddellijk drie Ajax-spelers Bleijenberg van
de grond tilden, zodat deze niet met z'n warme lichaam op de
koude grond bleef liggen!) Toen de rust ingang stak men z'n
bewondering voor Wageningen niet onder stoelen of banken.
En het klinkt misschien voor vele Wageningers ongeloofwaar
dig, maar in de tweede helft hoopten mijn Amsterdamse mede
kijkers net zo veel op een doelpunt voor Wageningen als ik zelf.
Als het eindsignaal klinkt, blijkt dit geen startschot te zijn voor
een enerverende ren naar de uitgangen, integendeel, alles rijst
op van z'n zitplaats en klapt de spelers van beide ploegen toe tot
de laatste speler is verdwenen onder de tribune.
Zo was het in Amsterdam, wanneer zal het zo zijn op de berg,
nooit H.
Overgenomen uit het „Nieuwsblad van het Noorden":
OOSTERPARKERS HIELD TOT DE RUST STAND.
Toen sloeg Ajax toe en won met 60.
Toen Ajax bij de thee tegen Oosterparkers een 02 voor
sprong had behaald en de Amsterdammers daarna de ijzige wind
mee kregen, zal niemand van de groen-witte aanhang nog op
enig succes van de thuisclub hebben gehoopt. Dat de tweede
helft echter een zó eenzijdig aanzien zou krijgen als nu het geval
was, is toch nog een domper op de zo aardig begonnen strijd, die,
ondanks de grote moeilijkheden, somtijds aardige momenten
bood, tegen de rust ontsierd werd door enkele geniepigheidjes
van weerskanten, om tenslotte te verlopen in een volledig over
wicht van de Amsterdammers, die zich, naarmate de speeltijd
verliep, steeds beter aan de veld- en weersomstandigheden aan
pasten en met 60 wonnen.
Inderdaad, de strijd begon zo aardig. Er werd in een behoorlijk
tempo gestart waarbij Oosterparkers haar minder technische
vaardigheid compenseerde door een grote animo, waardoor de
partijen weinig voor elkaar onder deden. Een uitstekende kop
bal van Kruger, uit een verre pass van Bolhuis, luidde zelfs een
periode van thuiscluboverwicht in, doch over het geheel werd
het gewenste open aanvals- en samenspel te weinig in het ge
weer gebracht. Het individuele pogen van een Dilling en Van
der Veer was wel aardig, maar leverde geen zoden aan de dijk,
daar spil Elzer Visser's doel behoorlijk afschermde tegen de
slechts sporadisch komende voorzetten. Ajax hield er een betere
en succesvoller methode van spelen op na; weliswaar liep het
spel hier ook grotendeels over de vleugels maar èn Bartels èn
Bakker vooral eerstgenoemde gaven het leer tijdig door
of wisten met handig driehoekspel op hun kanthalfs, de Ooster-
parkers-verdediging voor hete vuren te stellen. Vooral Bauman,
die Van der Veen op de linksbackplaats verving, had het soms
uiterst moeilijk en het was ook een foutje aan zijn zijde, dat
Ajax het openingsdoelpunt opleverde. Zijn naamgenoot, als
linkshalf in het Amsterdamse team opgesteld, zag zijn kans op
een gegeven moment schoon en Van der Velde werd met een ver
en listig schot gepasseerd (01). (Bouwens?? Red.)
Dit doelpunt verontrustte Oosterparkers echter geenszins; er
werden vele en vlotte pogingen gedaan om een Groninger suc
cesje te behalen, maar het ging over het geheel toch niet zó, dat
dit voor het grijpen lag.
Vooral Potharst deed als rechtsback uitstekend werk en wist
steeds te ruimen op een stuk niemandsland, dat door Ooster
parkers' linkervleugel teveel verlaten werd. Ondanks alles bleef
de strijd het aanzien volkomen waard, ook nadat de gasten hun
voorsprong tot 02 hadden vergroot, toen aanvalsleider Michels
uit een voorzeg van links tegen de paal schoot en rechtsbuiten
Bakker gelegenheid kreeg de terugspringende bal in een leeg
doel te deponeren. Er was toen ruim een half uur gespeeldeen
half uur dat geen bepaald Ajax-overwicht had gegeven, doch
de gasten, door het beter gebruikmaken van de kansen, een
waardevolle voorsprong had bezorgd. Tot aan de rust onderging
het spelbeeld geen verandering; het werd alleen iets robuster
en scheidsrechter Heneman moest meermalen ingrijpen. Na de
hervatting waren de gemoederen weer gekalmeerd, doch hoe
geheel anders werd ook het spelbeeld Er was maar één ploeg
die speelde en dat was Ajax, dat zich zienderogen had aangepast
aan het moeilijk te bespelen veld en steeds de lakens uitdeelde.
Het regende hoekschoppen op het Oosterparkers-doel en ieder
voelde wat er zou gaan gebeurenHet was rechtshalf Krist
die de stand op 03 bracht, waarna middenvoor Michels
technisch uitstekend het vierde doelpunt voor zijn rekening
nam. Rechtsbinnen De Groot maakte met twee doelpunten
het laatste was het mooiste uit de strijd het halve dozijn vol.
Eerst toen kwam Oosterparkers nog even weer in haar spel; in
de laatste minuten gingen zelfs twee uitstekende scorings
kansen verloren.
Firma H. Nagtegaal
Bezorgen door de gehele stad.
bij Verwoest voor de kist.
Rembrandtsplein 16 - Telef. 33423 - Amsterdam-C.
