is, daarna ben ik gaan twijfelen of v. d. Kluft misschien toch de bal met z'n borst èn z'n arm heeft tegengehoudenof misschien wel alleen met z'n borst. Dat was zoals gezegd een dikke dertig jaar geleden en Zon dag j.l. was het weer net zo. Daar kwamen wij trotse koplopers met 11 punten uit 6 wedstrijden op bezoek bij die dwarse over- dwars-gestreepten, die uit 6 wedstrijden niet meer dan 2 punt jes hadden kunnen peuren en het was wéér hetzelfde. Wéér wilden ze niet geloven dat wij de sterksten waren. De eerste vijf minuten nog wel. Een goed door Bouwens ge steunde aanval bracht via Bakker Westers voor doel, wiens schot van een Blauw Witter naar Drager stuitte. De voorzet van Guus werd echter weggeplukt door Van Raalte. En enkele minuten later schiep v. d. Wel met een lange pass van de rech tervleugel af een mooie kans voor Van Dijk, doch Van Raalte kon het te zachte schot nog corner werken. Toen kwam het keerpunt, de goal van Scherpenzeel, die, al werd hij door de scheidsrechter afgekeurd, het besef bij Blauw Wit wekte dat het kon. Plotseling waren die dwarse Blauw Witters niet meer van het idee af te brengen, dat ze Ajax kon den slaan. Eerst kwamen we ook nog wel wat aan de beurt, maar het Blauw Wit-elftal groeide door z'n hoger tempo naar een niet te ontkennen veldmeerderheid. Een dreun tegen de lat boven het hoofd van een verraste Visser, was symbool van een groeiend Blauw-Wit overwicht. Visser voorkwam nog een paar maal dat het overwicht in cijfers zou komen en toen ook hij machteloos was, kopte Bos kamp op de doellijn weg. Maar het eerste grote moment voor Blauw Wit was op komst, Van Dijk (de Blauw Witter!) doel puntte naar onze mening in buitenspel-positie en de zebra's maakten hun eerste vreugdedans, nu niet gestoord door een afwijzend gebaar van de scheidsrechter. In de tweede helft was de beslissing spoedig gevallen, een vrije schop tegen ons, goed in het doelgebied geplaatst, leidde tot een kopduel waarin TjepkemaKoekebakker het van onze verdediging wonnen. Elzer hield gelukkig na deze goal, die een morele knock-out voor ons elftal was, het hoofd koel en op de goede plaats. Drie maal achtereen brak een Blauw Wit-aanval stuk op zijn kop ballen. Ook de lat kwam onze geslagen doelman nog eens te hulp, maar het was duidelijk dat dit gedemoraliseerde Ajax- team verdere treffers niet zou kunnen voorkomen. Tjepkema en Koekebakker brachten de eindstand op 40 en dat het daar bij bleef was meer te danken aan het luwen der zebra-geest drift dan aan krachtig tegenspel van onze kant. Een Van Diermen uit de oude tijd zou gehakt van ons gemaakt hebben. Zo, dit was de tweede hoofdschotel die ik u moest opdienen. Ik hoop, dat hij u niet al te zwaar op de maag ligt. U heeft na dit uitgebreide menu nog geen toetje gehad? Neem ijs! Eén ding mag ik evenwel nog met voldoening vaststellen: Het was een faire wedstrijd in goede verstandhouding gespeeld en als ik prijzende woorden voor Blauw Wit wil neerschrijven dan gelden ze in de eerste plaats het trio Van RaalteBoon kampMesman, een verdediging van groot allure. Onze reserves. Hoe Ajax 2 met 45 kon verliezen van U.V.V. 2, kan ik u niet vertellen en niet goed begrijpen ook. Ik zag (wegens „verbintenissen'* elders bij Ajax 4) alleen de eerste helft en daarin had Ajax 2 zeker het beste van het spel. Een mooie kopbal van Bouquet uit een voorzet van Bartels bracht ons spoedig een 10 voorsprong. U.V.V.'s rechtsbuiten passeerde in één ruk Anderiesen en Wolterink en maakte fraai gelijk. Uit een penalty, die Krist twee maal moest nemen, werd het 2—1 en kort voor tijd door een fout in onze verdediging weer 22, hetgeen de veldverhouding zeker niet weergaf. Nogal zware fouten in onze verdediging, leidden, zoals ik hoorde, tot onze tweede nederlaag. 4-5. Daarna is klaarblijkelijk het keerpunt gekomen. D.W.V. 2 werd op Nieuwendam met 10 geklopt en eveneens uit tegen Z.F.C. 2 werd met 21 gewonnen, in een nog al harde wedstrijd. Een penalty, goed genomen door De Groot, en een doelpunt van Standaar, nu als linksbuiten opgesteld, brachten een 20 voor sprong met de rust. Direct na de hervatting scoorde Z.F.C. tegen. Onze achter hoede met Wolterink aan het hoofd wist echter de zege te consolideren. Zondag j.l. kwamen de koplopers D.O.S. 2 bij onze reserves op bezoek. Het was een match met wisselend spel en kansen, met goede en slechte momenten, waarin beide voorhoedes min der kregen dan hun toekwam. Twee dreunen tegen de lat be tekenden verloren scoringskansen voor D.O.S. Maar ook de D.O.S.-verdediging mocht bij sommige verwarrende situaties voor het Utrechtse doel niet mopperen. Goed werk van Stan daar stelde Huis in staat ons de leiding te geven. Lang plezier hadden we er niet van, want een fout in onze verdediging kostte al spoedig de gelijkmaker. Goed werk van Focken bracht een paar kansen die onbenut bleven. Een kopbal van Brokmann naar Rozeboom werd gevolgd door een mooie vlakke pass waar naar De Groot op tijd gestart was. 21. Brokmann miste hierna een voorzet letterlijk op een haar na. In de tweede helft bracht Focken de bal uit een vrije schop mooi voor doel, waar De Groot klaar stond om de zaak af te maken. 31. Een kopbal van Brokmann precies in de benedenhoek be tekende 41. D.O.S. verkleinde kort voor tijd de achterstand nog tot 42. Ajax 3. Ajax 3 klopte H.V.C. 2 in Amersfoort met 30 en ging na een veel hoopgevende 20 voorsprong uit tegen D.W.V. 3 toch nog met 24 ten onder. Thuis tegen Spartaan 2 en Water graafsmeer 2 werd met 30 en 31 gewonnen. Collega Van Tuyl vertelt u er meer van. Ajax 4. Dat Ajax 4 over een lief elftalletje beschikt vertelde ik u reeds in ons vorig nummer, al had ik toen niet meer dan énige flitsen er van gezien. Ajax 4T.I.W. bevestigde die goede indruk. Heus, waarde lezer, dit elftal is waard om er eens wat vroeger voor uit uw bed en op het Ajax-veld te komen en desnoods uw lunch langs het lijntje zo uit het vuistje te nuttigen. En als u het treft zoals ik, heeft u er niet eens drinken bij nodig, want ik heb de grootste moeite gehad uit mijn paar verregende notities te reconstrueren wat ik gezien heb. Dat was echt de Ajax-school, vlotte combinaties van achter naar voren en van links naar rechts. Binnen de 5 minuten was T.I.W.'s doelman twee maal „ge-Schept". Nu ben ik tegen „genummerde" voetballers, maar voor de Schepjes zou ik een uitzondering willen maken. Misschien kan Moe Schep uit elkaar houden wie er op een gegeven moment binnen of buiten speelt, mij is het te machtig. T.I.W. had intussen even teruggebeten en uit een „repete rende" corner na 10 nog eerst gelijk gemaakt. Een overigens houdbaar schot, van Moinat, waar de doelman overheen viel, bracht de stand op 31. De T.I.W.-goalie maakte even later AJAX-OOSTERPARKERS - Uitlopend stuit de Groninger doelman een Ajax-aanval. Foto: Desmit

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1951 | | pagina 5