AJAX-OOSTERPARKERS - Als fotograaf zie je in de regel van een doelverdediger de achterkant. De Groninger doelman Reinders
liet echter ook de voorkant zien toen hij een hoge bal corner stompte. Van der Wel, van Dijk en Bakker
volgen het gebeuren met gespannen aandacht. Foto: Desmit
harten en dat bracht het einde van een strijd, twee koplopers
waardig.
AjaxTegenpartij 8613.
En terwijl Ajax 1 zich onledig hield met de spits in afd. B
te veroveren, streden 19 andere Ajax-elftallen op diverse Am
sterdamse velden, schopten 84 doelpunten tegen 12 bijeen en
vergaarden 36 punten uit 17 gewonnen en 2 gelijk gespeelde
wedstrijden; dus met Ajax 1 er bij luidde de totaal-score:
Ajax: 20 gespeeld; 18 gewonnen; 2 gelijk; 0 verloren; doel
punten: 86 voor en 13 tegen.
Tric-Trac's rood-witte bloed bruiste weer als vanouds en hij
greep naar z'n vulpen en z'n lier, zoals U elders in dit nummer
zien zult.
AjaxOosterparkers.
Of ons team nog te verzadigd was van de hoofdmaaltijd op
de Wageningse Berg, dan wel dat de Groningse koek voor
tussengerecht te gekruid was, weet ik niet.
Maar een feit is het, dat de duizenden toeschouwers, die na
WageningenAjax hoopten weer eens een ouderwets Ajax te
zien, met een flauwe smaak huiswaarts gegaan zijn.
De Groninger koek lag blijkbaar zo heet op de tong, dat onze
achterhoede in de eerste minuten min of meer tot paniek
voetbal verviel.
Na vijf minuten, toen Van Dijk de mooiste goal van de wed
strijd had gescoord, die helaas wegens buitenspel werd af
gekeurd, werd het beter, in zoverre dat er meer rust in de
Ajax-ploeg kwam.
De buitenspel-val hield de stand nog lange tijd dubbel blank,
hetgeen echter ook op rekening kwam van ons binnentrio, dat
er op uit was extra gepolijste doelpunten te maken. En de
Groningers hielden niet van gepolijst.
Zo brachten wij het niet verder dan 2 doelpunten, die weinig
enthousiasme konden verwekken. De Groninger doelman, die
uitlopend een balletje uit de lucht wilde plukken, liet de bal
vallen en Westers' voet schoof de bal in de hoek. 10.
Vlak voor de rust werd het 20 door een ,,v. d. Wel-penalty"
als straf voor het ten val brengen van Westers of voor hands
in de doelmond. Daar ben ik niet achter gekomen.
De tweede helft bracht geen verbetering. Wel werd Bakker,
die zich wegens een blessure niet ten volle kon geven, wat meer
in het spel betrokken, maar binnen de 16 meter-lijn bleef het
spel te peuterig om tot succes te komen. De hevigste poging
kwam van Bakker, wiens schot via keeper's vuist en de lat net
het doel miste, hetgeen toch een oase in de schotloze woestijn
betekende.
Overigens was ook deze Zondag de 7e October een echte
Ajax-Zondag, die nauwelijks of eigenlijk in het geheel niet
onderdeed voor de voorgaande.
Van de 17 elftallen, die de elftallen-commissie via Bruyne-
steyn en Muller het veld in dreef, wonnen er 16, die aldus 32 pun
ten vergaarden en 85 doelpunten scoorden tegen 8. Dus per
saldo ook slechts 2 verliespunten, doch nu via één nederlaag en
niet door 2 gelijke spelen.
Blauw WitAjax.
Of het komt door die horizontale strepen, weet ik niet, maar
de Blauw Witters zijn altijd dwars geweest, zo lang als ik ze ken.
Die lieden hebben er zich nooit bij neergelegd dat wij de
sterkste waren. In 1917/18 ook al niet en toen hielden we n.b.
ons eerste wonderteam ten doop in de Westelijke eerste klasse.
Natuurlijk werden we toen kampioen, dat kon niet anders, maar
ook in dat seizoen, nu alweer een dikke dertig jaar geleden,
weigerden ze zich bij de feiten neer te leggen. Thuis ging het
nog, ze pruttelden wel tegen, maar bij het einde stond de score
toch 31 voor ons. Maar in het (oude) Stadion waren ze weer
erg koppig. Ze waren weliswaar allemaal vrij lastig, maar twee
ervan legden het er toch wel erg dik op, doelman Schindeler en
Eb v. d. Kluft. Wat die Schindeler niet gevangen, weggestompt
en weggetrapt heeft van al die ballen, die Brokmann, Guppfert
en Van Dordt op z'n doel peerden, dat was rondweg schandelijk.
En toen na een felle belegering de bal terugkwam voor Gupp-
fert's linkerp...been, toen grepen de verslaggevers al naar hun
potloden. Inderdaad ging de bal nu langs Schindeler en toen
dook Eb v. d. Kluft plotseling op in de doelmond en hield de
bal met z'n arm er uit
Penalty brulden de duizende Ajax-aanhangers. Hij deed het
met z'n borst! riepen alle Blauw Witters. Dat hadden ze na
tuurlijk vooruit afgesproken. En onbegrijpelijk, de scheidsrech
ter geloofde hen en niet ons. Nu vraag ik u.
Tot mijn vijftigste jaar heb ik vast geloofd dat het zó gebeurd
