Zondag 30 September 1951
een dag met een gaatje.
Nieuws van de clubavond-commissie!
Een dag op ons stadion.
De supporters van Ajax die vindt U beslist
na afloop van de wedstrijd
Café VERWOEST
Oordeelt U zelf maar. Velen van ons zaten die middag kwart
over vier diep in onze loudspeaker gedoken om de uitzending
van de K.R.O. te beluisteren. WantWageningenAjax
werd onder de loupe genomen en daarvan wilden we natuurlijk
geen woordje missen. De commentator was niet bepaald op
dreef en we betreurden het, nu geen televisie te hebben.
Maarde uitslag maakte veel goed, daar we met 21
aan het langste eindje trokken en de Wageningse Berg dat
is bekend is nu eenmaal een moeilijk te nemen obstakel.
Grote vreugde dus bij héél Rood-Wit.
Zelf hadden we 's morgens op Voorland onze A-Juniores aan
het werk gezien en echt genoten. Want er staat weer een stel
letje „achttien karaats" op stapel, waaruit met wat schaven
en polijsten enige juweeltjes te peuren zijn. Natuurlijk staat
het allemaal nog een beetje in de grondverf, weet U, maar als
dit stel stoere knapen nog wat meer op elkaar is ingesteld,
kunnen we er vreugde aan beleven.
Vooral de voorhoede speelde een spelletje dat gezien mocht
worden. Dat ging van tik en van tak, afgewisseld met een lange
pit over de hele, maarook de doffe dreunen waren niet
van de lucht. Sodemerammel, dat vijandelijke keepertje kreeg
overwerk en ofschoon hij veel redde, kon hij toch niet verhin
deren, dat er negen gaten in zijn net werden gepeerd. En stuk
voor stuk „voltreffers" hoor. Ze maakten er echt een vrolijke
keuken van.
Op het andere veld zagen we nog even een vleugje van ons
vijfde Juniores-team, ook alweer een team met een uitstekende
spelopvatting. Wat wordt er toch altijd door deze jeugdelftallen
lekker geploeterd en gesjouwd. Iedere voetballiefhebber staat
zich te verkneuteren en als er weer een echte goal wordt ge
scoord, is er vreugde binnen en buiten de lijnen.
Met een 5I-overwinning zochten onze jongens de douches
op en hun krijgszangen kon je op de Middenweg horen.
Acht senior-, vijf junior-teams en zeven adspiranten-elftallen
traden die dag in het strijdperk en toen Bruynesteyn en Muller
als gewoonlijk de Zondagse balans opmaakten, bleek dat er met
de vijandelijke scalpen kon worden geturfd, want we kwamen
liefst met achttien overwinningen en twee gelijke spelen uit de
bus. Geen één nederlaag.
Niet minder dan zes-en-tachtig maal was er raak geschoten
en slechts dertien keer moest Ajax vissen. Twee-honderd-en-
twintig Ajacieden plus de nodige invallers hadden die dag daad
werkelijk vreugde aan hun club beleefd om van de ontelbaar
velen buiten de lijnen maar te zwijgen.
Gelukkig, Rood-Wit telt ook dit jaar weer mee, maar
Zondag 30 September was toch wel echt een dag met een gaatje.
Zes-en-tachtig echte goaltjes
Werden er door ons gescoord.
Zet 'm op, boys, witte muizen
Gaat zo maar een poosje voort.
Laat je vuurwerk lustig knallen,
Links of rechtsals je maar schiet,
Want die slappe, losse flodders
Lusten we bij Ajax niet.
Kómt, de handen uit de mouwen,
Punten krijg je nooit cadeau.
Het vereist getrainde spieren,
Snelheidhersensanimo.
Geeft ons fijne staaltjes voetbal,
Schiet en center als weleer,
Dan is Rood-Wit pas tevreden,
Enis Ajax, Ajax weer.
(Tric-Trac)
Zoals gewoonlijk zullen ook dit seizoen zich vele liefhebbers
aanmelden voor deelname aan onze gezellige biljartwedstrijden.
Nieuwe deelnemers maken wij er speciaal op attent, dat de
directie van Hotel „Suisse" een miniatuur-biljart als prijs be
schikbaar heeft gesteld, waar de naam van de kampioen van
het seizoen in gegraveerd wordt.
Deze competitie brengt enorm veel werk met zich mede.
De C.C. doet dit met liefde, maar vraagt ook Uw volle mede
werking door geregeld te verschijnen en U op de consequentie
van Uw deelname te wijzen.
Een ieder, die voor biljarten inschrijft, heeft de verplichting
ook te helpen met schrijven of arbitreren van een andere partij.
Wilt U de leden van onze commissie verder s.v.p. ter wille
zijn door de U ter beschikking gestelde speelkaarten op de
juiste wijze te behandelen
Wij bedoelen hiermede, dat U voor klaverjassen geen bridge
spel verknoeit en U na afloop de kaarten wederom aan ons
terugbrengt, waardoor U ons „mastiek maken" bespaart.
Vertrouwende op Uw volle medewerking,
DE CLUBAVOND-COMMISSIE.
Het is lang geleden dat ik in de gelegenheid ben geweest
eens een gehele Zondag door te brengen bij „mijn club". En
eerlijk gezegd spijt het me, dat ik deze gelegenheid zo zelden
heb, want het was weer donders gezellig. Je hoorde de adspi-
ranten weer elkaar toe roepen: „Hoe was 't bij jullie? Bij ons
40 en nog wel bij D.W.V.". Ja, en nu was het juist dat eerste
gedeelte, nl. „Hoe was 't bij jullie?" wat mij even deed peinzen.
En waarom eigenlijk? zult u vragen. Ik zag juist hoe ons 5e
elftal met 72 B.P.C. 2 afmaakte. Een verdiende doch enigs
zins geflatteerde zege van onze jongens. Ik moet zeggen, deze
mannen kunnen de verleden jaar onderbroken serie van kam
pioenschappen weer vervolgen.
Bij het naar binnengaan van de kleedkamers kwam ik „jonge
Theo" tegen en vroeg hem: „Hoe was het bij jullie?" Hierop
antwoordde hij: „We gaan zo aan de tweede helft beginnen".
En inderdaad zag ik later een wedstrijd tussen een Ajax-
team „in 't groen" en U.V.V. of Z.F.C., terwijl op het veld daar
naast Ajax tegen 't Gooi speelde (later bleek dit T.I.W. te zijn).
Toen ik eens bij die groene Ajacieden ging kijken, zag ik tot
mijn grote schrik, dat daar het „tweede" speelde (tegen U.V.V.
2). En hoe was het bij dit team? Erbarmelijk!! Ik zag een
wedstrijd, zo lusteloos en zo slecht, dat ik mij haastig omkeerde
en naar dat andere Ajax-team te gaan zien. Met genoegen zag
ik daar een lekker vlot spelletje tussen Ajax 4 en T.I.W. 2, waar
de roodwitten met liefst 61 wonnen. Dit was de pas ge
degradeerde tegen de pas gepromoveerde ploeg. Wat een ver
schil van spelopvatting tussen deze twee Ajax-ploegen. Het
tweede waar het merendeel der spelers lusteloos en slecht voet
balden en het pittige vierde, waarin een ieder van de eerste tot
de laatste minuut zijn uiterste best deed voor een zo goed moge
lijk resultaat. Deze jongens hadden lust in hun wedstrijd, zij
vochten met een élan en met het idee: dat-elftal-van-hier-
naast-met-klinkende-namen zullen we eens laten zien wat voet
ballen is. Ze zijn geslaagd „cum laude"! En daarom vind ik het
zo jammer, dat deze jongens zo zelden in de belangstelling
der leden en donateurs staan. De meeste dezer lieden weten
niet hoe hard ze naar Ajax 1 moeten lopen, heel dik doen tegen
Jan, Piet of Klaas, flink rondvliegen, opdat alle vrienden of
bekenden wel goed zien, dat zij er ook weer zijn. Ze vergeten
echter, dat er nog meerdere elftallen van Ajax spelen en even
hard hun best doen om Ajax steeds groter te maken. En als je
dan eens zo praat over 4, 5, 6 of 7, dan halen ze eigenlijk zo'n
beetje minachtend de schouders voor je op, zeggen als 't even
wil: „Och, wat interesseert ons dat". Maar deze lieden vergeten,
dat men vaker meer geniet bij een lager elftal dan bij de ploe-
gen-met-spelers-van-naam. Zo was het Zondag ook. Want na
de goede ouverture van de 4 en de 5 was (de finale van 2 en 1
zeer matig. En daarom was ik blij weer eens een dag in mijn
„eigen" omgeving rond te brengen en weer eens te informeren:
„Hoe was het bij jullie?" D. S.
bij Verwoest voor de kist.
Rembrandtsplein 16 - Telef. 33423 - Amsterdam-C.
