Palace - Bar
Dancing
Thorbeckeplein 16
Met de jeugd naar Winschoten.
Dit verhaal hadden we beloofd, dus vrienden, zet U nog
even schrap om te luisteren naar Brown", die U gaat ver
tellen van de reis naar het verre en barre Noorden, van de
trip van ca. dertig Ajacieden naar de Oldambster dreven,
waar de club, luisterend naar de naam W.V.V., eens maar
dat is lang geleden haar tenten opsloeg. Ze staan er nog,
die tenten. En hoe! De heer Le Marché, voetbalpoëet bij de
gratie, medewerker aan tal van clubbladen, legde het eerste
contact voor deze reis. Hij vroeg in de jare 1950 onze speciale
aandacht voor de mannen uit het rood-zwarte kamp, wier na
komelingen zich gaarne wilden meten met de bloem, of het
kruim van Ajax. Dat kon! Wel lagen er vele hinderpalen op
de weg tussen Amsterdam en Winschoten, maar die dingetjes
zijn er nu eenmaal om opgeruimd te worden. Ze werden op
geruimd, met als resultaat, dat Zaterdag 30 Juni, een en dertig
aan Ajax verwante lieden (jonge en oude) zich aan een chauf
feur van Maarse en Kroon toevertrouwden. Via de een-volk-
dat-leef t-bouwt-aan-zijn-toekomst-dijk" toch maar een
knap stuk werk van onze polderjongens schommelden we
de ,,Us-Abe-hoek" in. Er werd bij gezongen. Nou ja, zingen!
Als je het hedendaags jazz-geblèr zingen wilt noemen, zit
het prachtig. In ieder geval is juffrouw Irene „goodnight"
gewenst en vele malen naar bed gebracht. Zij zal nu wel de
eeuwige slaap slapen. Gelukkig maar, het lieve kind verdient
het!
Een mooi land, dat Friesland, met zijn oude stadjes, wijde
verten en bonkig vee, maar toch is het ons lang niet onver
schillig, als Groningen in zicht komt. Wij proberen er te pleis
teren; parkeermoeilijkheden en tijdgebrek doen ons besluiten
het elders te zoeken. We slagen, laven ons aan zoete dranken
en krijgen telefonisch contact met onze gastheren. Een depu
tatie wordt ons tegemoet gezonden. Midden op een eenzame
polderweg komt een auto in het vizier. De slee van onze tot
nu toe onbekende pleegvader. We kruipen uit de bus, drukken
handen en zeggen iets vaags. Over de reis en zo! U kent dat
peilend, zoekerig gedoe wel! Brekend ijs!
We rijden Winschoten binnen. „Naar het Centrum" staat
op een wegwijzer. Je kijkt er van op. Verwacht je hier toch
werkelijk niet. Achteraf blijkt de juistheid er van, want Win
schoten overtreft onze verwachtingen verre, 't Is een stad.
Lyceum, zwembad etc. en inwoners met wie het best te
vinden is. Een pluk volk wacht ons op, neemt ons in ontvangst,
het clublokaal „De Vereniging" zuigt ons naar binnen. We
nippen aan een kelkje, luisteren naar vriendelijke woorden,
wisselen handdrukken, horen vele namen en zeggen ook iets,
dat goed bedoeld is. Dan spat het gezelschap uiteen, om op
geslokt te worden in de huiselijke kring der pleegouders. Het
was daar goed toeven. De leiding van onze ploeg kreeg een
uitnodiging om 's avonds een auto-tochtje in de omgeving te
maken. In drie wagens trokken we er op uit. We hebben ze
gezien, die Oldambster boerderijen. Gewoonweg kastelen, met
knotsen van schuren en het woningvraagstuk lijkt ons hier
geen probleem. Hoogstens zou men kunnen vragen: waar
haalt men de mensen vandaan, om die huizen bewoond te krij
gen. We staken onze verbazing dan ook niet onder stoelen of
banken en de heer Wubs, een der leidende figuren uit de
Noordelijke voetbalwereld, zette dit als volgt in de „Win-
schoter Courant". Hij vertelde ook nog het een en ander over
het voetbaltournooi, wat wij U eveneens niet zullen onthouden,
waarmede we twee vliegen in één klap vangen. Hier komt de
heer Wuts:
HET W.V.V.-JEUGDTOURNOOI.
De rood-zwarten wonnen bij de B.-juniores, Ajax
in de andere afdeling.
Het is van W.V.V. een uitstekende gedachte geweest, dit
maal een juniores-tournooi te organiseren, waarbij sterke
jeugdelftallen van een Noordelijke en Westelijke eerste klasser
als tegenstanders fungeerden van de rood-zwarte jongens.
In de eerste plaats was het voor dezen een prachtige ge
legenheid hun krachten eens te meten met ploegen, die zij in de
normale competitie niet ontmoeten, bij welk treffen nog wel
het een en ander valt op te steken en verder was het voor de
kijklustigen, die gisteren een wandeling naar het W.V.V.-ter-
rein maakten (en dat waren er nog vrij veel) een mooie kans
interessante jeugdwedstrijden te zien en kennis te nemen van
hetgeen op andere plaatsen in ons land wordt gepresteerd in
dit opzicht.
De bezoekers zullen zeker niet zijn teleurgesteld "en een ver
gelijking zal zeker niet ongunstig voor de jonge W.V.V.-ers
zijn uitgevallen, want zij lieten zich op deze zomerse dag van
hun beste zijde zien en gaven kranig partij, hetgeen ook wel
uit de resultaten blijkt. Het B.-elftal wist beide wedstrijden
te winnen, de ontmoeting met Ajax zelfs met grote cijfers, en
legde daarmee beslag op een van de uitgeloofde medailles.
De oudste juniores, die 's middags eerst de strijd aanbonden
tegen Be Quick, brachten het er tegen die ploeg niet gek af
en wisten na een aantrekkelijke en vlot gespeelde wedstrijd de
withemden een 22 gelijk spel af te dwingen. Met deze ont
moeting nog in de benen, moesten ze een uur later aantreden
tegen de A.-juniores van Ajax, die voldoende waren uitgerust
om practisch gedurende de gehele wedstrijd een hoog tempo
vol te houden. De Amsterdammers beschikten over een be
hoorlijke techniek, hadden een goed spel-inzicht en waren
zeker de meerderen van de Winschoters. De 20 voorsprong,
die zij na de rust hadden, was dan ook alleszins verdiend,
maar door goed volhouden wisten de rood-zwarten te be
werkstelligen, dat het maar een kleine 21 overwinning voor
de Ajacieden werd. Daarmee stelden laatstgenoemden zich in
het bezit van de voor de A.-juniores beschikbaar gestelde
medaille. Verder kreeg Be Quick zowel als Ajax na afloop
een herinneringsvaantje aangeboden.
De uitslagen waren als volgt:
B.-juniores:
Be Quick—W.V.V.
AjaxBe Quick
W.V.V.—Ajax
W.V.V2
Ajax 2
Be Quick 2
A.-juniores
Be QuickAjax 01
W.V.V.—Be Quick 2—2
W.V.V.—Ajax 1—2
Ajax 2 2 0 0 4 3—1
W.V.V2 0 111 3—4
Be Quick 2 0 1 1 1 2—3
Het oordeel van de Ajax-leiders over het spel van de
Noordelijke juniores.
Zoals te verwachten was, hadden de leiders der Ajax-jeugd
waardering voor de tegenstand, die door de W.V.V.-juniores
geboden werd. De heer Van Os (sedert 1900 lid van Ajax)
roemde de wijze waarop de W.V.V.-jeugd zich van haar moei
lijke taak gekweten had; hij was verrast door het flinke spel
der B.-ers.
De heer De Bruyn, hoofdredacteur van het Ajax-Nieuws,
die vergeefse pogingen aanwendde om een Oldambster boer
derij tot de zijne te maken, daarentegen had meer appreciatie
voor de goede keuken van zijn pleegouders dan voor het kun
nen der W.V.V.-juniores. Hij roemde de schoonheid van Win-
Vraagt Uw aandacht voor
De verlichte glazen
dansvloer
Enig in Nederland
met le klas Radio.artisten
Geopend van 82 uur
's nachts
2—3
2—0
4—1
2
0
0
4
7—3
1
0
1
2
3—4
0
0
2
0
2—5
