KRONIEK. SPUI 6 Amsterdam Telefoon 35614 Alles op gebied van Radio en Gramophones Met de wedstrijd D.W.S.Ajax kwam voor het eerste elftal het einde van de competitie. We verloren (30), voetbalden zeer slecht en om in stijl te blijven raakten weer een speler voor maanden kwijt. Jan Looyen, tijdens het seizoen- openingsdrama tegen A.G.O.V.V. voor weken uitgeschakeld, kan zich er thans ook nog op beroemen als laatste man van de Ajax-invaliden-club naar de kleedkamer te zijn gedra gen. Ook een record! Om schele ogen en scheve gezichten te voorkomen: D.W.S. trof geen schuld. We hebben de match niet gezien, dus een verslag zullen wij U besparen. Een streep er dan maar onder. Aan D.W.S. onze felicitaties met het behaalde kampioen schap. Ook de andere kampioenen, Blauw Wit, Heerenveen, Philips en Willem II, onze hartelijke gelukwensen. Dat is dan dat! Met seizoen 19501951 hebben we afgere kend. Nog een stuk of wat friendly-games vier zitten er reeds op, Haarlem (12), Emma (1—1), Feijenoord (2—2) en Feijenoord (62) doorregen met experimenten nieuwe sterren traden voor het forum maar dan gaat de knikker bij Jan Lens een paar maanden rust nemen in het ballenrek. De zomersporten schreeuwen om aandacht. De temperatuur is er ook naar! Tussen twee haakjes, de honkbalploeg schijnt grootse plannen te hebben. Het verloren terrein moet terug gewonnen worden. De heren zijn na de degradatie-klap niet knock-out gebleven. Iedere Woensdagavond we hebben het persoonlijk geconstateerd was de ploeg in ons stadion te vinden. Weer of geen weer! Lieten de omstandigheden het toe, dan gooiden de heren een zacht balletje, was daar geen gelegenheid voor, dan zaten zij, onder het genot van een kop koffie, gezellig een paar uurtjes bij elkander. Het ge sprek ging dan U raadt het precies over honkbal. Kijk, dat is teamgeest kweken en zich voorbereiden op het gestelde doel. Het zal ons dan ook niets verwonderen, als Lobberecht, Kok, Ter Heide en hoe al die slaghout-mannen mogen heten, over enige maanden het opnieuw verworven eerste-klasser- schap zullen vieren. „Sla d'r op in het nette natuurlijk gentlemen!" Maar we zijn afgedreven. We hadden het over voetbal. Collega J. S. schreef in ons vorig clubblad, dat hij seizoen 1950 1951 sof in het kwadraat vond. We hadden 32 spelers nodig gehad om rond te komen, een record „kneusjes" ge boekt en de kennismaking met het Oosten was niks bevallen. Voor prolongeren was geen belangstelling. Duidelijke taal, wat? In het clubblad van A.G.O.V.V. lezen wij van de hand van „Ha-Ha" o.a., dat er dit seizoen in het kort gezegd sportief en eerlijk is gespeeld. In het orgaan van D.W.S. staan een paar artikeltjes over de match A.G.O.V.V.D.W.S., die niet leuk meer zijn en vast niet analoog aan Ha-Ha's mening. Moet U nog peultjes? Zoek dat nu eens uit. Je moet het be kijken, zei Buziau al jaren geleden. Het publiek bulderde en de zaal schudde van de lach. Maar goed, over een paar maanden is het weer aantreden voor de polonaise. En wat voor één! Een marathon-polonaise van 39 uur. Liefhebbers voor! Zes en twintig matches staan op het programma. Reizen naar het Oosten en het Noorden zul len gemaakt moeten worden, 's Morgens vroeg weg en 's avonds laat thuis, met de kans op herhaling van het „vro- lijke-keuken-voetbal", dat het gepasseerde seizoen te zien heeft gegeven. Het Burgwal-product of is het misproduct is echt iets voor amateurs! Zou het niet veel verstandiger zijn, door dit plan pardon, spelpeil-verbetering-ontwerp een dikke streep te halen? De plaat: Ajax-marsch en „Ga je mee naar het Ajax-stadion" nog in beperkte mate te leveren. Ajax 2 kwam gelijk met D.O.S. 2 aan de eindstreep. Beslis singswedstrijd dus. Het sportpark in de schone Hilversumse dreven is het toneel van de strijd geworden. Er werd door beide partijen fris van de lever gespeeld. Nou ja, fris „pardon' en na-U-mijnheer" was er zeker niet bij. De eerste helft was beslist genietbaar. Beide teams trachtten ieder in eigen stijl voetbal te spelen. Het streven was schoon, maar het gelukte dat voetbalspelen dan niet altijd. Er viel n.l. wel eens iemand op de grond. „Per ongeluk" had daarbij persé niet helemaal het alléénrecht. Dat gaf aan beide kanten zo nu en dan gelegenheid de zelfkant der Nederlandse taal eens even te declameren. De ref wond er zich niet over op, want declamatie op het voetbal veld is heden ten dage beslist onmisbaar. De fluitist bepaalde zich dan ook tot het vervoegen van werkwoorden, die verband houden met het w.w. sussen. D.O.S. scoorde na een kwartier. Door een geel-zwarte bril bekeken, was het een best doelpunt. In onze kring vond men het een grove blunder van Leentvaar. Toch maar weer een bewijs, dat smaken niet parallel lopen. Toen ging onze ploeg er eens goed voorzitten niet letterlijk opvatten om gelijk te maken. Daar hadden de D.O.S.-ers heel ernstig bezwaar tegen. Begrijpelijk! Ze vonden het ge zelliger, de voorsprong iets ruimer te maken. Na een half uur kregei} de geeltjes hun zin. Er waren lieden, die bij hoog en laag volhielden, dat onze doelman daar iets mee van doen had. We hebben van onze plaats werkelijk niet kunnen consta teren, of dat in overeenstemming met de waarheid was. Wel zagen wij kort voor de rust Arend v. d. Wel met een verbeten trek om de mond over het veld snellen, zijn rechterbeen uit halen en de bal, gelijk een kanonskogel in de bovenhoek van het D.O.S.-doel vliegen. Een prachtig doelpunt, dat volgens de om ons heen zittende supporters der kanaries, hun doelman had jmoeten stoppen. Als je zo prettig en veilig aan de kant zit, is kritiek uitoefenen toch maar een verduveld moeilijk karwei. De tweede helft stond in het teken van de thans heersende schoonmaak: spons, water enrommelig. Goed voetbal was er niet meer bij. Onze ploeg had vreselijk veel haast om gelijk te maken, de mannen uit Utrecht het vast-omlijnde plan, met betrekking tot dit punt, geen enkele concessie te doen. U, als voetbal-enthousiast, weet natuurlijk wat dat betekent. Hard en verwoed is er gestreden, zonder pardon, en dat daarbij de schone leuze, die ons iets vertelt over de opvoedkundige waarde der edele voetbalsport, een paar meer dan lelijke deuken kreeg, ach, wie zal daar zijn schenen nog aan stoten Die zitten toch al vol blauwe plekken. Tien minuten voor tijd kwamen wij gelijk. Uit een hevige scrimmage rolde de bal plotseling naar een verlaten hoek van het D.O.S.-doel. De snel reagerende Rozenboom sprintte met een paar driftige passen het ronde ding na en voordat een struikelende D.O.S.-er kon ingrijpen, knalde onze rechts buiten van vlakbij de lijn, de bal hoog in het net. Gelijk (22). Zonder kleerscheuren haalde men de finish. Toen moest er om te beginnen 2x7% minuut worden verlengd. Zij waren zenuw slopend. Beide ploegen hadden maar één doel: aan onze kant geen goal. Het lukte. Vraag niet hoe! Weer tossen en weer zetten 22 knapen hun beste beentje voor. Nou jabeste beentje is een snufje overdreven, want de benen gingen zo best niet meer. De beste voetbalsappen waren er allang uit verdwenen. Er zijn in de loop der jaren- al heel wat records gevestigd. Het is natuurlijk niet na te gaan, maar wij hebben zo'n idee, dat op Zaterdagavond 12 Mei j.l. in het Hilversumse sportpark, door de reserve-elftallen van D.G.S. en Ajax het wereld-record „bal-uittrappen" werd verbeterd. De Ajacieden, die aan dit vermoedelijke record medewerkten, waren: Leent vaar, Klopper, Beumer, Anderiesen, Krist, Focken, Rozen- boom, Gischler, De Groot, v. d. Wel en Blitz. Allen een pluim voor hun harde werken. Gischler een speciale vermelding voor zijn rustig en beheerst spel. Jammer van die kei tegen de lat, Gerrit. Ook Krist een extra-vermelding. Bij D.O.S. linksbuiten Luyten, de beste man. Ajax 4 zit in de penarie. De laatste competitie-match moest worden gewonnen om Hilversum 3 de onderste sport van de rangladder te laten. Helder 2, dat met het oog op een te be halen kampioenschap, daar iets tegen had, haalde eens extra uit, wat ons team op een 20 nederlaag kwam te staan. Met de Hilversummers zullen onze boys nu moeten uitmaken, wie het volgend seizoen in lager regionen zijn geluk mag be proeven. Dus weer een beslissingswedstrijd. Jongens, aan jullie de taak deze match tot een goed einde te brengen. Good-luck! Helaas ging ook deze match voor ons verloren (21) en zal het vierde elftal het volgend seizoen in de reserve 3e klasse moeten uitkomen. BROWN.

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1951 | | pagina 12