Palace - Bar
Thorbeckeplein 16
Van onze Italiaanse correspondent.
Amice,
Hoewel zakelijke beslommeringen mij hier niet veel tijd
laten de dartele sprongen van het bruine monster te volgen,
wil ik toch gaarne aan je verzoek voldoen om een paar sport-
indrukken van het heet gebakerde Italiaanse sportvolkje voor
de clubkrant vast te leggen. De match Internazionale ,,de club
van Faas" tegen Milano, stond hier natuurlijk midden in de
belangstelling en met héél veel moeite en protectie „zaken
relaties tellen hier dubbel" kon ik voor het luttele bedrag van
17.50 ja, lees het nog maar eens over, verwende Ajax-
tribune-klant, zeventien gulden en vijftig cent een kaartje
op de kop tikken. Op dit veelbegeerde ticket stond aange
geven, dat de wedstrijd 's middags om half drie zou beginnen,
maar er werd bijverteld, dat men geen recht meer op deze
plaats kon laten gelden, als men niet om half elf aanwezig
was.
's Lands wijs, 's lands eer, dies trokken wij al vroeg stadion-
waarts en stel je mijn verbazing voor, toen mijn nog slaperig
oog op dit vroege uur reeds een publiek ontwaarde, dat ik toch
zeker op 60 70.000 toeschouwers schatte. Vooral het publiek
op de populaire rangen verkeerde al in een dusdanige op
winding, dat de hoge afrasteringen met kippengaas langs
het veld geen overbodige luxe leken. Drie muziekcorpsen gooi
den er om de beurt een schep lawaai in, zodat het bijna on
mogelijk leek met mijn naaste buurman een Milanees
schooiertje armoedig gekleed en haast geen schoenen aan
de voeten, een woord te wisselen. Op de voor de hand liggende
vraag, hoe hij aan zo'n dure plaats kwam, antwoordde de
knaap, dat hij een nacht en een halve dag in de rij had gestaan
en toen vijf plaatsen had kunnen krijgen; vier had hij min of
meer zwart verkocht en van de winst dit kaartje betaald. Hij
was de koning te rijk.
De wachttijd viel niet eens zo lang, want de menigte werd
met muziek en redevoeringen aardig bezig gehouden. Op een
ogenblik zweeg de muziek en werd een spreker aangekondigd.
Uit talloze loudspeakers klonk de stem van de voorzitter
van Internazionale, die vertelde, dat Milano op bezoek kwam
en dat zijn jongens de gasten lustten met boter en suiker. De
mannen van de thuisclub waren in prima conditie en geladen
van geestdrift. De zege had Inter al in de zak, dus daarover
geen zorg. Donderende toejuichingen en oorverscheurende
fanfares onderstreepten de woorden van de praeses.
De voorzitter van Milano liet zich ook niet onbetuigd. Hij
deelde mede, dat Milano helemaal niet bang was voor de
jongetjes van Internazionale. Zijn spelers waren prachtig in
vorm, uitstekend getraind en blakend van strijdlust. Inter zou
een vieze pijp te roken krijgen! Hierop volgde weer een tumult
van hoera's en trompetgeschetter van Milano-zijde.
Toen werd stilte verzocht voormevrouw Wilkes (signo-
ra Wielkéz), die zo goed en kwaad als het ging uiting gaf aan
haar gevoelens van sympathie voor het Italiaanse volk in het
algemeen en de Milanezen in het bijzonder. Zij, zowel als haar
Vraagt Uw aandacht voor
De verlichte glazen
dansvloer
Enig in Nederland
met le klas Radio-artisten
Geopend van 82 uur
's nflp.Vits
echtgenoot, waren dolgelukkig in het schone Italië te zijn
en in de mooiste stad van de wereld, Milaan, te mogen wonen.
Haar man was zo fit als nooit tevoren en zeker in staat zijn
elftal tot de overwinning te voeren. Gebrul en fanfares!
Tenslotte kwam de trainer van Inter voor de microfoon. Hij
legde de laatste hand aan zijn spelers en gaf nog enkele aan
wijzingen.
Onder al die bedrijven door was het ogenblik gekomen, dat
de wedstrijd kon beginnen. Onder een onbeschrijfelijke herrie
kwamen de spelers door een overdekte gang het terrein op.
Er werd goed gevoetbald, maar de harde strijd om het be
staan, gevoerd door een licht ontvlambaar volkje, dat boven
dien door een razend publiek werd opgezweept, moest tot
excessen leiden. Een volledig verslag van alle onregelmatig
heden te geven, is dan ook ondoenlijk. Laten we dus mogen
volstaan met een incident te beschrijven, dat de gemoederen
tot het kookpunt bracht en een onderbreking van minstens
twintig minuten veroorzaakte. Op zeker moment was de
midvoor van Internazionale doorgebroken tot in het straf
schopgebied van de tegenpartij. Hij was voor de backs van
Milano niet meer te bereiken en zou een vrije schietkans heb
ben gehad als niet één van de Milano-verdedigers een uitval
naar zijn benen had gedaan en hem bij zijn enkel had vast
gegrepen. De scheidsrechter floot natuurlijk voor strafschop,
maar dat vond Milano een idiote beslissing. De heren gingen
gezamenlijk de scheidsrechter te lijf, die door de het terrein
opstormende gewapende macht moest worden ontzet. Beide
clubbesturen kwamen er nu aan te pas en sloegen op het
middenveld aan het confereren, terwijl de spelers uit protest
een sit-down-staking organiseerden op de doellijn. Dat de
scheidsrechter toen het hele stelletje niet naar huis stuurde,
is gewoon onbegrijpelijk. Maar jamisschien is ook hier
wel met cheques gewerkt, maar dit was op de tribune niet
waar te nemen. Na veel getier en gesticuleer, waarbij het
publiek niet werkeloos bleef toezien, werd besloten de straf
schop dan toch maar te nemen. De scheidsrechter legde de
bal op de witte stip en keek rond of iedereen, die er niet
thuisbehoorde, het veld had verlaten. Nu kon het gebeuren,
maar neen, een speler van Milano kon het vonnis blijkbaar
niet zien voltrekken en trapte de bal hard in de tribune. Nog
was het geduld van de arbiter niet uitgeput hoe is het
mogelijk bij een Italiaan hij nam rustig een andere bal en
toen eindelijk werd de penalty genomen en onhoudbaar in
geschoten.
Het spel werd nu bepaald ruw. De trainers liepen met sta
pels broekjes langs de lijn om die spelers van nieuw textiel
te voorzien die zo gehavend waren dat hun aanblik onwelvoe-
gelijk werd.
Hoe onze Faas zich tijdens deze malle vertoningen gedroeg,
wilt U weten? Wel, hij ging er op een afstand lachend naar
staan kijken.
Het is door deze derby ook buiten het veld nog lang ru
moerig gebleven. Op het Domplein is het tot een grote vecht
partij gekomen, toen daar een groep supporters van Inter
nazionale arriveerde, die een zwarte doodkist droegen waarop
met grote letters was geschilderd: Milano. Er zijn bij deze
knokpartij enige gewonden gevallen en er werden diverse ar
restaties verricht. Ach, Italianen zijn nu eenmaal een warm
bloedig volkje, dat weten we. Maar je hoort wel, dat het
voetjebal in ons kikkerlandje en gelukkig maar een
tikkeltje kalmer verloopt. Hier maken ze er een compleet
gekkenhuis van. De kranten ademen gewoon voetbal, ook de
voetbalpools maken de massa hier stapel, en iedere week kan
je de prijswinnaars met grote koppen in de bladen vinden.
Maar;ik stop hoor, daar ik weer voor m'n dagelijkse
broodje moet zorgen. Doe alle luitjes m'n hartelijke groeten en
vraag het eerste voor wat meer punten te zorgen.
Want nu leven we toch wel wat beneden onze stand, hè?
Met een stevige poot,
VOORNE VAN PUTTEN.
AJAX—WAGENINGEN.
De wedstrijdklok heeft rare streken,
Dat is mij al eerder gebleken,
't Horloge van de „ref"
Heeft meer plichtsbesef
Wordt 't uurwerk weldra nagekeken?
