Ach toe, asjeblief
referee dat zo precies kan uitmikken, is toch maar raadsel
achtig. Pech voor D.O.S. dus; een drienul voorsprong voor
de behoorlijk spelende discipelen van Wim Dubois was zeker
verdiend geweest.
Vol goede moed begonnen we aan de tweede helft. Stoffelen
en zijn jongens zouden wel beter uit de hoek komen. Nou, het
was rap bekeken. Door D.O.S. dan altijd. In no-time stond het
werkelijk nuldrie. Van der Pol ging weer niet vrijuit en dat
Fritz en Van Mourik, die toch heus niet slecht stonden te
spelen, er enigszins moedeloos onder werden, viel te begrijpen.
Voor Bab moet het dan ook wel een teleurstelling zijn ge
weest, dat hij ongewild bij het vierde doelpunt een handje mee
hielp. 't Kan de beste gebeuren. Met een nulvijf nederlaag
kwam ten slotte het einde. En het beroerde van deze opdoffer
was nog, dat er geen speld tussen kon. Onze vleugelspelers
waren nergens, De Groot's enige verdienste was een kei buiten
bereik van Pindus, tegen de lat. De half linie stond vooral in
het begin raar te schutteren en v. d. Pol had een geheide off
day. Zo kon de! zeer behoorlijk spelende D.O.S.-ploeg een on
gedacht grote zege boeken. En niet alleen gingen de Utrechte
naren met de punten strijken, ook uit sportief oogpunt be
keken wonnen zij met drie punten verschil. Geen enkele maal
gingen de D.O.S.-ers buiten de schreef, waartegenover wij
drie Ajax-fouls noteerden. Van der Hoeven, Van Mourik en
Los waren de zondaren. Fout, mannen, hardstikke fout!
EnschedeAjax 24.
Met een geheel gewijzigde ploeg trokken we naar Enschede
om te trachten ons gedeukt blazoen wat op te doffen. Jan van
Drecht, een pas naar de seniores overgehevelde junior, mocht
het doel verdedigen. Jan Potharst en Van Mourik bezetten de
backplaatsen, Stoffelen, Jansen en Bouwens vormden de half-
linie en de voorhoede bestond uit Drager, Bruins, v. Dijk, v. d.
Wel en v. d. Hoeven. De elftal-commissie had dus radicaal in
gegrepen en, gezien de uitslag, met succes. Van Dijk, die zich
als een verdienstelijk middenvoor ontpopte, scoorde drie doel
punten en Arend v. d. Wel nam het vierde voor zijn rekening.
Enschede had binnen tien minuten een twee-nul achterstand te
pakken, waaraan de zwak spelende achterhoede niet geheel
onschuldig was. Wel kwamen de zwart-witten weer gelijk,
maar Van Dijk wist onze ploeg nog voor de rust aan een voor
sprong te helpen. Die klap zijn de Enschede-ers niet te boven
gekomen. Natuurlijk bleven ze niet bij de pakken neer zitten,
doch ons elftal gaf geen krimp en toen v. Dijk even voor het
einde opnieuw het net deed trillen, waren de punten binnen.
We zijn er niet bij geweest, maar naar men ons vertelde, moet
deze opstelling wel voldaan hebben. Van Drecht deed het
aardig, doch zal geducht moeten oefenen, om een vaste plaats
in het eerste elftal te veroveren. Jansen speelde een behoorlijke
spilpartij en vooral zijn koppen van de bal was goed. Bruins
werkte hard en kon het met Drager best vinden. Daar zitten
goals in die vleugel. Van der Wel zal zijn snelheid moeten op
voeren, dan kunnen we van de combinatie v. d. Hoevenv. d.
Wel nog veel plezier beleven. Met Stoffelen en Bouwens was
het dik in orde en ook Potharst en Van Mourik stonden hun
mannetje. Al bij al een ploeg, waar nog wat mee te bereiken
valt. Maar rustig afwachten, of de heren nog plannen hebben.
Het kan nog gemakkelijk, luitjes!
Ajax—D.W.S.
Dat was al een heel vroege Sint Nicolaas-verrassing. Zouden
we met D.W.S. een robbertje gaan maken en laat het nou niet
doorgaan. Best weertje, een veldje waarvoor je voor het
hele seizoen tekent, twintigduizend liefhebbers voor de deur
en dan komt er een scheidsrechter, helemaal uit Groningen, die
het spul niet door laat gaan, zelfs niet eens tijd heeft om een
beleefd aangeboden kopje koffie te accepteren. Koolhaas vond
het niet leuk, haalde de heer Kruijver die te Zaandam
woont erbij en zag zijn mening, dat het veld uitstekend
bespeelbaar was (waaraan geen sterveling twijfelde) beves
tigd. Zo ging dus een prachtige voetbaldag, die twintig duizend
mensen enige uren verpozing had kunnen brengen, door on
begrijpelijk optreden van de heer Marrink verlorén. Om nog
iets te redden, besloten beide aanvoerders dan maar een
vriendschappelijk partijtje te spelen. Het gebeurde. We wonnen
door drie goals van Van Dijk en drie van Bruins met 61.
D.W.S. had twee invallers en bij ons speelde Bab Fritz voor
Jan Potharst mee. Een aardig wedstrijdje, dat ons de over
tuiging schonk, dat het laatste woord voor de eerste plaats in
onze afdeling nog lang niet gesproken is. Play up, mannen!
BROWN.
(Medie eerbiedig opgedragen aan dat deel
der Nederlandse sportpers, dat ,,die arme
jongens (in Frankrijk) zo graag wat wil
laten verdienen.")
Ajax, als je soms met 60
Straks op eigen veld verliest,
Blijf je tdch (voor mij) dat Ajax
Dat men zo graag uitverkiest.
Daarom ook kon ik niet kniezen
Toen de oude club van Loois
Met 05 thuis uitgeDOSt werd,
Na die 04 met de Boys.
Daarom ook was 'k niet verwonderd
Toen uit 't verre Enschede
Het bericht kwam dat jij, Ajax
Had gewonnen met 42.
Want jij Ajax kweekt reserves,
Waarin t dient maar eens gezeid
Niet veel clubs jou kunnen volgen;
Waarom jij zelfs wordt benijd.
Eens was Ajax zo een'clubje
Dat met Uw verlof vaak won.
Omdat in die oude tijden
Men nog VOETBALSPELEN kon.
Ajax speelde destijds tegen
Teams met brains, techniek en vaart.
Om van hen te kunnen winnen,
Was beslist de moeite waard.
Wantdie oude tegenstanders
Schonken heel vaak speelgenot:
FeijenoordAjax! Van de aftrap
VOETBAL tot het laatste schot
Toen geen angst te moeten spelen
Onder steeds diezelfde druk
Van „laat ik hen maar ontlopen,
Liever dan een ongeluk."
Aan de and're kant geen „voetbal"
Met een spelmentaliteit
Die de gastheer jou alsehgast
Een „over m'n lijk" bereidt.
Geen rauw spel als compensatie
Voor 'n tekort aan kwaliteit.
Een exceptie als ontaardde
Zo'n big match in „boenwedstrijd"
En vandaag? Hoe speelt men heden
In 'tex-Oostelijk district?
Hoeveel „weke" Ajacieden
Zijn er nu al uitgemikt?
Bijna zou men willen vragen
Of het wellicht helpen zal
Om z'n kicks fel rood te kleuren;
Wat goed afsteekt bij de bal
Laten toch die benentrappers
Aan vrij worstelen gaan doen.
In die schoonste aller sporten
Worden zij vast kampioen.
Of, laat zulk een schenenschopper
„Spelen" gaan in 'n eigen bond n
Al dan niet met prof manier en;
Doch men late ons gezond.
„Ons in West", want onze vrienden
Van de Spaar-ren-dammerdijk
(Toch geen kind'ren) geven hiervoor
Ook van geen ambitie blijk.
Ook de Franse voetbalprof speelt
Hard en ruw, zo meldt „Sportief".
Zou dit niets zijn voor degenen
Met cementen voetbalschenen?
Ach toe, heren, ASJEBLIEF
B. S. LE MARCHE.
