De wedstrijd, die ik niet zag. Een „Moord" wedstrijd in 1951.
De supporters van Ajax die vindt U beslist
na afloop van de wedstrijd
Café VERWOEST
Het was ideaal voetbalweer. Net wat te warm om een col
bertjasje te dragen en even te fris om het uit te laten. Het
veld was in magnifieke conditie. Prachtig gelijk, zonder een
enkel kuiltje. De graskapper had kennelijk zijn machientje ,,op
de nul" gezet, want het frisse groene gras was precies op
voetbalmaat. Alles wees er op, dat het een sportieve middag
zou worden. De supporters van de bezoekers dus geld-ont-
vangende vereniging zaten broeder- en zusterlijk naast, tussen,
achter en voor de gasten verenigd. Op de dansvloeren voor de
vier overdekte tribunes speelden een aantal orkesten gezellige
muziek, waarbij men de meest chauvinistische aanhangers en
-sters van club „Vriendschap" met die van club „Broeder
schap" zag rondhuppelen. Even voor de aanvang van de wed
strijd werden de beide clubliederen gespeeld, die door het ge
hele forum als een machtig koor werden meegezongen. Nadat
de scheidsrechter, gekleed in een vlotte sportcombinatie en
vergezeld van zijn, eveneens pittig uitziende, lijnadjudanten,
het veld was komen opdraven, volgden de 22 spelers gelijk en
tussen elkaar, als waren het sportmakkers van één team.
De speaker maakte voor de goede orde nog even de opstel
lingen der beide elftallen bekend, waarbij de speler, wiens
naam werd afgeroepen, het publiek hartelijk toewuifde op een
wijze, zoals hij gewoon was goede vrienden te begroeten.
Getosst werd er niet, omreden dat er niet om en met geld
gespeeld mocht worden en omdat beide clubs toch ieder op
de beurt een keertje wind en zon meekregen. Zeldzaam ge
raffineerd werd er gevoetbald. Het gras was na korte tijd
nog korter dan kort, doordat de bal zuiver en bijna uitsluitend
langs de grond werd geplaatst. Het duurde dan ook niet lang,
of het gras was door de vlijmscherpe passes a.h.w. afge
schroeid.
Door een ongelukkig ongelukje had echter één der spelers
de bal over de zijlijn geschoten. Direct snelde echter de speler,
die deze overtreding op zijn geweten had, achter de bal aan,
bracht deze gauw met een „alsjeblieft" aan zijn collega van
de andere club, die op zijn beurt de bal precies voor de voeten
deponeerde van de speler, die de bal uittrapte, als om deze
zijn noodlottige vergissing weer goed te laten maken.
Plotsklaps bleek, dat een speler door, ook nu nog onopge
loste, oorzaak, op zijn knie een schram had gekregen, waaruit
men zelfs een druppel bloed meende te zien vloeien. Direct
werd de wedstrijd gestaakt en verzamelden zich alle spelers
met reserves en officials rond de gewonde om hem alle mo
gelijke en nodige hulp en bijstand te verlenen. Van alle kanten
snelden doktoren en verplegend personeel toe, zodat in minder
dan een half uur de pleister op de wonde was gelegd. De res
terende tijd voor de rust werd besteed met het opvoeren van
prachtige staaltjes balcontröle, koptechniek, voetenwerk, spor
tiviteit en sportverbroedering. Gedoelpunt werd er echter nog
niet, daar tijdens een korte veldconferentie de beide partijen
niet tot overeenstemming kwamen, welk team het meeste
recht op een doelpunt had. Toen de scheidsrechter een korte,
maar mooie melodie op zijn piston blaasde, besloten de beide
teams te gaan rusten.
De spelers begaven zich als broers (omdat het geen zusjes
konden zijn) naar de gemeenschappelijke kleedkamer. Men kon
aan hun lachende gezichten zien, dat er op weg naar de thee
met gebak, menige goede mop werd gelanceerd. Ook werden
nog wat indrukken uitgewisseld over de wedstrijd, die in alle
opzichten beschaafd genoemd werd.
Tijdens de tweede speelperiode leefde het publiek weer intens
mede met de zeer boeiende match. Zeker wel drie keer hoorde
men hardop fluisteren, dat er toch maar niets boven (maar
ook niet onder) een stevig robbertje voetbal gaat. De wedstrijd
eindigde echter niet zoals begonnen werd, daar de spelers nu
niet het veld op- maar er af holden.
Onder luide toejuichingen van het mannelijke publiek, bloe-
menhuldes van de vrouwelijke supporters en swing-psalmen
van de orkesten, dankten de 22 frisse, schone, jonge kerels de
belangstellenden voor het betoonde medeleven, en verlieten
het veld voldaan en met tranen van ontroering in de ogen. De
voorstelling werd gesloten.
Het diner en nachtfeest, waaraan, behalve enkele spelers en
de terreinknecht, natuurlijk enige honderden bestuurderen en
commissieleden met ega's deelnamen, werd bovendien nog
bijgewoond door het voltallige, uit 113 personen bestaande,
publiek. Dit alles op kosten der twee verenigingen uit blijd
schap, dat ze beiden niet verloren of gewonnen hadden.
FOX.
De wind gierde over het veld. De hemel stond aan één stuk
door te wateren. De bliksem en donder maakten het geheel
nog wat levendiger; maar de voetbalwedstrijd, zoals het spel
volgens het programma werd aangeduid, zou en moest door
gaan. Op het veld was hier en daar nog wat gras te zien,
doch, behalve bij de cornervlaggen, was de rest van het veld
overdekt met water en modder en modder en water.
De scheidsrechter, gekleed in een brandvrij, waterdicht har
nas, gewapend met pistool, blies op zijn trompet; de spelers
werden losgelaten en renden wild krijsend de arena in, vast
besloten hun huid zo duur mogelijk te verkopen. Een straal
jager kwam aangevlogen en liet een massieve bal op het veld
vallen, verdween echter weer snel in het luchtruim, omdat het
de piloot daar schijnbaar veiliger leek dan op het knusse
veldje.
Na enige omwentelingen van de bal verdween één der voet
balhelden van het veld, zichtbaar geplaagd door een blessure
aan zijn been, die van enkel tot lies een diepe, bloedende wond
vertoonde. Schijnbaar was de getroffene in lichte botsing met
één zijner concurrenten geraakt. Het spel ging echter zonder
onderbreking verder, ook toen een centerhalf zich op één der
naast het veld gereedstaande draagbaars vleide, omdat zijn
linker arm gebroken en rechter knie gekneusd waren bij een
kleine schermutseling op het middenveld.
Het bleek duidelijk, dat het een geanimeerd duel tussen
technisch minder-gelijkwaardige teams was.
Een prachtige aanval, opgebouwd ten koste van drie vrije
schoppen en een invalide geworden speler, leverde een du
bieuze corner op. Hiermede was echter de verdedigende partij
het niet eens. Gedachtig de clubeer, raakte meteen de aan
voerder in conflict met de tot cornernemengereedstaande
buitenspelgestaanhebbende buitenspeler. Deze laatste wierp
zich echter, gewapend met de cornerpaal annex rode vlag, op
de woest brullende captain. Het incident had tengevolge, dat
de vurige captain zijn kiezen inslikte en van het grastapijt
verdween met achterlating van een stukje rechteroor.
De rust kwam zonder dat er verder veel genoten, geschoten
of bloed vergoten werd. Wel was het opvallend geweest, hoe
snel de spelers de bal afgaven, waarschijnlijk echter uit angst,
anders in de ongevallenwet te belanden. Het publiek paste
zich geheel bij de sfeer van de match aan, want behalve de
tientallen kleine vuistgevechten, bleken er drie gesneuvelden
te zijn, terwijl nog één publieke belangstellende de H. Sacra
menten kreeg toegediend. Nadat de spelers hun flesjes rum
hadden ingenomen, mochten zij de stallen weer verlaten. In
de tweede helft werd het zo mogelijk nog spannender en ge
vaarlijker dan in de eerste.
Prachtig kop-tegen-kopwerk en een scheenbenengévecht
leverden, behalve een hersenschudding van een binnenspeler,
tenslotte toch een doelpunt op, al ging dit ten koste van, de
maker. Het enthousiasme binnen en buiten de omheining
laaide daardoor nog meer op. De moeite en kracht van het
overgebleven achttal van club „Rode Leeuwen" vond zijn be
loning in een prachtig doelpunt, gescoord uit een hevige
worsteling.
Toch wisten de „Blauwe Duivels" deze wedstrijd te winnen»
doordat hun rechtsbuiten van de linkshalfplaats af een prach
tige voorzet gaf aan de op de middenvoorplaats geswitchte
linksback. Onhoudbaar dreunde deze razend langzame knaap
de bal door het net en de verdere barricades achter de goal.
Het eind kwam met een zegevierende intocht van 5 5x8
wagens, die, gesteund door Aan- en Afvoertroepen, de restan
ten van spelers en publiek opbrachten. De man van de levens
verzekering verwachtte de volgende dag weer vele nieuwe
leden en de sport leefde nog vele jaren lang en gelukkig.
FOX.
bij Verwoest voor de kist.
Rembrandtsplein 16 - Telef. 33423 - Amsterdam-C.
