Linke het 3e kussen te stelen. Even later kreeg hij toch zijn
kans, toen Neefjes raak sloeg. Zeer terecht gaf de helper bij
dit honk aan Los het sein snel door te gaan. De opzet slaagde
echter niet, door een werkelijk magnifieke aangooi van mid-
velder Nusse. In de 7e slagbeurt kwam Ajax terug. Rud Kok
gaf een mep, waarna Van Lobberegt hem een punt liet be
halen. De gastheren dienden echter terstond van repliek. Na
een hit sneuvelde Wilders door een gedwongen loop. Prins
maakte vervolgens een vuurpijl van Rietbergen onschadelijk,
doch hij kon niet verhinderen, dat Linke hierop de derde run
voor zijn vereniging tot stand bracht. In de voorlaatste inning
kwamen de onzen pas goed los. Nadat Prins op 3 slag was
verdwenen, deed Neefjes de bal in het veld belanden en kwam
binnen op een „dreun" van Jan ter Heide. Jammer, dat deze
zich te ver van zijn honk waagde, waardoor hij werd uitgetikt,
want na hem liet R. Kok een tweehonkslag los. Laatstgenoemde
zorgde met medewerking van Hordijk voor de gelijkmaker.
Wilders nam toen ijlings de bal ter hand om aan dit slagfestijn
een einde te maken, wat hem goed afging. Dank zij ons feilloos
veldwerk kon ook de thuisclub niets meer uitrichten. Vooral
Bosboom plukte heel wat ballen uit de lucht.
Aan slag deden Neefjes, R. Kok en Van Lobberegt zich het
meest gelden. Bij de „overall"-mensen was Nusse een gevaar
lijk heerschap.
Zo werd deze aantrekkelijke ontmoeting met een gelijk spel
(33) besloten. Het was onze beste wedstrijd in dit seizoen.
Wie als oningewijde bij het treffen tussen Ajax en H.H.C.
aanwezig was, zou niet gezegd hebben, dat de drager van de
rode lantaarn en de koploper elkaar bekampten. Lange tijd ging
de strijd gelijk op, doch in de slotphase moest Ajax het ant
woord schuldig blijven. De weinige fouten, die wij maakten,
kwamen ons echter duur te staan. In de 4e inning liet 2e honk-
man Hordijk zich na een prachtige aangooi van vanger Ter
Heide de kans ontglippen om Jole uit te maken, wat het eerste
punt ten gevolge had. Kort daarop deed Neefjes de achter
stand te niet. De club der Bazen liep daarna uit tot 3—1, doch
thans waren het Jan ter Heide en R. Kok, die de balans in
evenwicht brachten. In de voorlaatste ronde viel de beslissing.
Jole en Smidt kwamen door fouten van Prins en Van Lobberegt
gemakkelijk op de honken. Een opofferingsslag van Hogenbos
leverde een punt op. Het werd 35 na een tik van Vrenegoor.
Door een misgreep van Bosboom (ook gij, Brutus?) en een
hit van Jole, kon H.H.C. haar zesde en tevens laatste punt
opschrijven. Wel kreeg Ajax nog spelers op de kussens, doch
Smidt, die het werpen van G. Duinker had overgenomen, vond
het welletjes. Met dit resultaat konden wij tevreden zijn, al
werd onze positie er niet beter op, te minder daar E.D.O. na
een 6O-achterstand V.V.G.A. er met 76 onder wist te
houden. Nog is alle hoop niet vervlogen. Komaan lui, nog even
flink doorbijten en de training vooral niet verwaarlozen!
S.C. Haarlem, die eveneens in de gevaarlijke zone vertoeft,
heeft moeten ondervinden, dat ons negental in zijn huidige vorm
niet op de laatste plaats thuishoort.
Nadat Rud Kok in de 2e inning op het le honk was uit
gegaan, sloeg zijn naamgenoot, die Jan Los verving, de bal over
de midvelder, waardoor Her het 3e honk kon bereiken. Hij
kwam thuis op een tik van Neefjes, welke door de korte stop
die merkwaardig genoeg ook Kok heet onvoldoende ver
werkt werd.
In de 4e beurt hanteerde Her Kok de knuppel weer vaardig
en stevende op zijn doel af na een slag van Neefjes, die daarna
echter voor de tweede keer op de honken sneuvelde. Van Lob
beregt forceerde vervolgens 4 wijd. Bosboom werd hierna het
slachtoffer van een arbitrale vergissing. In het slagperk sloeg
hij de bal tegen zijn lichaam; inplaats van „slag fout" werd hij
uit gegeven. Ons appèl werd afgewezen. Ofschoon het spel
dood was, liep Van Lobberegt binnen. Enige tijd later bekende
de scheidsrechter ruiterlijk zijn fout. De run van Van Lobbe
regt werd ongeldig verklaard, waardoor de thuisclub in ieder
geval niets te kort werd gedaan. Voor ons bestond er bij een
eventuele nederlaag wel aanleiding tot protesteren, daar de
situatie met Bosboom aan slag en Van Lobberegt op het honk
niet hersteld werd. Gelukkig voor de betrokken scheidsrechter
en ook voor ons team eindigde de wedstrijd in ons voordeel.
In de 3e slagbeurt werd het 30, doordat werper De Mon
een keiharde bal van Neefjes niet kon grijpen, waarna deze
laatste op een nette tik van Bosboom de thuisplaat kon aan
raken. In de 8e inning arriveerde Her Kok, ditmaal onze beste
slagman, wederom op het le honk. Hij ging echter uit door
„velderskeus" van Neefjes. Deze profiteerde van een doorge
schoten bal om de voorsprong te vergroten. Aanvoerder
Scheurman redde na een honkslag de eer voor S.C. Haarlem,
de club, waarvan Ajax nu beide malen heeft gewonnen. Het
grote verschil school in het veldwerk. Onze ploeg beoordeelde
slechts één bal verkeerd; de tegenpartij bleef liefst 8 keer in
gebreke.
Ajax 2 in veilige haven.
Na de overwinning op De Spartaan zette het tweede negen
tal zijn opmars voort, door The Catchers met 74 te doen
sneven. Werper Weppner had er weer eens echt zin in en zette
menige tegenspeler voor nul aan de kant. Captain Leurs deed
een zeer merkwaardige vang. Ook Hordijk had weer een be
hoorlijke „stem" in het kapittel.
Watergraafsmeer werd iets vaster op de laatste plaats ge
drukt (106). Ook T.I.W. werd met 50 het kind van de
rekening.
Ofschoon onze reserves zich door deze zegetocht in veilig
heid hadden gebracht, waren zij er bijzonder op gebrand, de
kopploeg D.O.S. in de Domstad zo goed mogelijk partij te geven.
Welnu, zij hebben zich ondanks een 32 nederlaag ruimschoots
van hun sportieve plicht gekweten. De Utrechtenaren waren
met hun zwaarbevochten overwinning meer dan tevreden. Her
Kok had pech, want zijn home-run leverde slechts één punt
op. Jan van Drecht miste op het 3e honk een geheide kans om
de gelijkmaker ter wereld te brengen. Wim Weppner schakelde
vele malen een tegenspeler op 3 slag uit, doch gaf ook nogal
wat vrije lopen weg, waardoor D.O.S. op goedkope wijze aan
een tweetal punten kwam.
Onze spelers kunnen met voldoening aan deze ontmoeting
terugdenken.
Na de goede resultaten van Ajax 2 was de 53 nederlaag
in de laatste wedstrijd tegen D.W.S. min of meer een tegen
valler.
Dat ons team in de tweede helft van de competitie belangrijk
meer presteerde, kan worden toegeschreven aan de omstandig
heid, dat het in een veel sterkere formatie kon uitkomen
dan in het begin, toen menigeen door voetbal of andere beslom
meringen verstek moest laten gaan.
Onze juniores gingen op het goede pad voort en klopten
T.I.W. na een moeilijke strijd met 43. Ook V.V.G.A. moest het
onderspit delven (144). Op Voorland nam T.I.W. echter met
114 flink revanche. Werper Den Edel zocht ditmaal tever
geefs de goede richting en zijn vervangers konden evenmin het
getij doen keren.
Onze voorsprong op de geel-zwarten bedroeg toen nog één
punt.'
Ondanks een automatische nul wist Ajax de jeugd van Zee-
burgia met 91 te overmeesteren. In de return-match was de
uitslag 85 te onzen gunste.
De uitwedstrijd tegen Blauw-Wit moest nu de beslissing
brengen. Deze kon echter niet doorgaan wegens een groot aan
tal vacantiegangers bij de thuisclub. Enige weken later vond
deze ontmoeting op ons veld plaats. Niet alleen jegens onze
ploeg, doch ook tegenover T.I.W. was het jammer, dat Blauw
wit slechts met 7 man verscheen. Overigens zou, ondanks twee
invallers, de overwinning toch wel bij ons zijn terecht gekomen.
Met een stevige 122 zege legden De Groot c.s. beslag op het
kampioenschap, waarin de volgende spelers een belangrijk aan
deel hebben gehad: L. den Edel, P. D. Nuis, A. Post, P. Weel,
G. C. Massing Holsteyn, B. Haarms, A. de Wit Jr., G. de Groot,
W. F. Kluft, T. Abraas en F. Ipenburg.
Nogmaals gefeliciteerd, makkers!
De jongste editie wilde riiet achterblijven en sleepte zij
het na een extra-wedstrijd eveneens de titel in de wacht.
Ajax nam tegen O.V.V.O. met 54 sportief wraak voor de
nederlaag in de eerste krachtmeting, welke door de Honkbal
commissie meer als selectie-wedstrijd was beschouwd. Water
graafsmeer had zich inmiddels teruggetrokken. In beide wed-
stijrden tegen De Volewijckers werd de volle buit binnengehaald
(19—5 en 13—9).
De beslissingswedstrijd werd vóór O.V.V.O.S.C. Haarlem
gespeeld. Het moet voor werper Ten Hoonte wel een grote
voldoening zijn geweest, dat hij na een ernstige ziekte weer kon
meespelen en in het succes van zijn ploeg kon delen. Nogmaals
gefeliciteerd met je spoedig herstel, boy! De pitchers van
O.V.V.O. hadden niet voldoende controle over de bal, waardoor
hun rivalen gemakkelijk op' de honken konden komen. Ook
aan slag was Ajax sterker. Op het werpen van Ten Hoonte
verschafte O.V.V.O. zich een 3—0 voorsprong.
Door zich goed te beheersen, namen onze benjamins al spoe
dig het heft in handen. Met Ipenburg op de plaat kreeg de club
uit de Indische Buurt geen gelegenheid meer de strijd een