Linke het 3e kussen te stelen. Even later kreeg hij toch zijn kans, toen Neefjes raak sloeg. Zeer terecht gaf de helper bij dit honk aan Los het sein snel door te gaan. De opzet slaagde echter niet, door een werkelijk magnifieke aangooi van mid- velder Nusse. In de 7e slagbeurt kwam Ajax terug. Rud Kok gaf een mep, waarna Van Lobberegt hem een punt liet be halen. De gastheren dienden echter terstond van repliek. Na een hit sneuvelde Wilders door een gedwongen loop. Prins maakte vervolgens een vuurpijl van Rietbergen onschadelijk, doch hij kon niet verhinderen, dat Linke hierop de derde run voor zijn vereniging tot stand bracht. In de voorlaatste inning kwamen de onzen pas goed los. Nadat Prins op 3 slag was verdwenen, deed Neefjes de bal in het veld belanden en kwam binnen op een „dreun" van Jan ter Heide. Jammer, dat deze zich te ver van zijn honk waagde, waardoor hij werd uitgetikt, want na hem liet R. Kok een tweehonkslag los. Laatstgenoemde zorgde met medewerking van Hordijk voor de gelijkmaker. Wilders nam toen ijlings de bal ter hand om aan dit slagfestijn een einde te maken, wat hem goed afging. Dank zij ons feilloos veldwerk kon ook de thuisclub niets meer uitrichten. Vooral Bosboom plukte heel wat ballen uit de lucht. Aan slag deden Neefjes, R. Kok en Van Lobberegt zich het meest gelden. Bij de „overall"-mensen was Nusse een gevaar lijk heerschap. Zo werd deze aantrekkelijke ontmoeting met een gelijk spel (33) besloten. Het was onze beste wedstrijd in dit seizoen. Wie als oningewijde bij het treffen tussen Ajax en H.H.C. aanwezig was, zou niet gezegd hebben, dat de drager van de rode lantaarn en de koploper elkaar bekampten. Lange tijd ging de strijd gelijk op, doch in de slotphase moest Ajax het ant woord schuldig blijven. De weinige fouten, die wij maakten, kwamen ons echter duur te staan. In de 4e inning liet 2e honk- man Hordijk zich na een prachtige aangooi van vanger Ter Heide de kans ontglippen om Jole uit te maken, wat het eerste punt ten gevolge had. Kort daarop deed Neefjes de achter stand te niet. De club der Bazen liep daarna uit tot 3—1, doch thans waren het Jan ter Heide en R. Kok, die de balans in evenwicht brachten. In de voorlaatste ronde viel de beslissing. Jole en Smidt kwamen door fouten van Prins en Van Lobberegt gemakkelijk op de honken. Een opofferingsslag van Hogenbos leverde een punt op. Het werd 35 na een tik van Vrenegoor. Door een misgreep van Bosboom (ook gij, Brutus?) en een hit van Jole, kon H.H.C. haar zesde en tevens laatste punt opschrijven. Wel kreeg Ajax nog spelers op de kussens, doch Smidt, die het werpen van G. Duinker had overgenomen, vond het welletjes. Met dit resultaat konden wij tevreden zijn, al werd onze positie er niet beter op, te minder daar E.D.O. na een 6O-achterstand V.V.G.A. er met 76 onder wist te houden. Nog is alle hoop niet vervlogen. Komaan lui, nog even flink doorbijten en de training vooral niet verwaarlozen! S.C. Haarlem, die eveneens in de gevaarlijke zone vertoeft, heeft moeten ondervinden, dat ons negental in zijn huidige vorm niet op de laatste plaats thuishoort. Nadat Rud Kok in de 2e inning op het le honk was uit gegaan, sloeg zijn naamgenoot, die Jan Los verving, de bal over de midvelder, waardoor Her het 3e honk kon bereiken. Hij kwam thuis op een tik van Neefjes, welke door de korte stop die merkwaardig genoeg ook Kok heet onvoldoende ver werkt werd. In de 4e beurt hanteerde Her Kok de knuppel weer vaardig en stevende op zijn doel af na een slag van Neefjes, die daarna echter voor de tweede keer op de honken sneuvelde. Van Lob beregt forceerde vervolgens 4 wijd. Bosboom werd hierna het slachtoffer van een arbitrale vergissing. In het slagperk sloeg hij de bal tegen zijn lichaam; inplaats van „slag fout" werd hij uit gegeven. Ons appèl werd afgewezen. Ofschoon het spel dood was, liep Van Lobberegt binnen. Enige tijd later bekende de scheidsrechter ruiterlijk zijn fout. De run van Van Lobbe regt werd ongeldig verklaard, waardoor de thuisclub in ieder geval niets te kort werd gedaan. Voor ons bestond er bij een eventuele nederlaag wel aanleiding tot protesteren, daar de situatie met Bosboom aan slag en Van Lobberegt op het honk niet hersteld werd. Gelukkig voor de betrokken scheidsrechter en ook voor ons team eindigde de wedstrijd in ons voordeel. In de 3e slagbeurt werd het 30, doordat werper De Mon een keiharde bal van Neefjes niet kon grijpen, waarna deze laatste op een nette tik van Bosboom de thuisplaat kon aan raken. In de 8e inning arriveerde Her Kok, ditmaal onze beste slagman, wederom op het le honk. Hij ging echter uit door „velderskeus" van Neefjes. Deze profiteerde van een doorge schoten bal om de voorsprong te vergroten. Aanvoerder Scheurman redde na een honkslag de eer voor S.C. Haarlem, de club, waarvan Ajax nu beide malen heeft gewonnen. Het grote verschil school in het veldwerk. Onze ploeg beoordeelde slechts één bal verkeerd; de tegenpartij bleef liefst 8 keer in gebreke. Ajax 2 in veilige haven. Na de overwinning op De Spartaan zette het tweede negen tal zijn opmars voort, door The Catchers met 74 te doen sneven. Werper Weppner had er weer eens echt zin in en zette menige tegenspeler voor nul aan de kant. Captain Leurs deed een zeer merkwaardige vang. Ook Hordijk had weer een be hoorlijke „stem" in het kapittel. Watergraafsmeer werd iets vaster op de laatste plaats ge drukt (106). Ook T.I.W. werd met 50 het kind van de rekening. Ofschoon onze reserves zich door deze zegetocht in veilig heid hadden gebracht, waren zij er bijzonder op gebrand, de kopploeg D.O.S. in de Domstad zo goed mogelijk partij te geven. Welnu, zij hebben zich ondanks een 32 nederlaag ruimschoots van hun sportieve plicht gekweten. De Utrechtenaren waren met hun zwaarbevochten overwinning meer dan tevreden. Her Kok had pech, want zijn home-run leverde slechts één punt op. Jan van Drecht miste op het 3e honk een geheide kans om de gelijkmaker ter wereld te brengen. Wim Weppner schakelde vele malen een tegenspeler op 3 slag uit, doch gaf ook nogal wat vrije lopen weg, waardoor D.O.S. op goedkope wijze aan een tweetal punten kwam. Onze spelers kunnen met voldoening aan deze ontmoeting terugdenken. Na de goede resultaten van Ajax 2 was de 53 nederlaag in de laatste wedstrijd tegen D.W.S. min of meer een tegen valler. Dat ons team in de tweede helft van de competitie belangrijk meer presteerde, kan worden toegeschreven aan de omstandig heid, dat het in een veel sterkere formatie kon uitkomen dan in het begin, toen menigeen door voetbal of andere beslom meringen verstek moest laten gaan. Onze juniores gingen op het goede pad voort en klopten T.I.W. na een moeilijke strijd met 43. Ook V.V.G.A. moest het onderspit delven (144). Op Voorland nam T.I.W. echter met 114 flink revanche. Werper Den Edel zocht ditmaal tever geefs de goede richting en zijn vervangers konden evenmin het getij doen keren. Onze voorsprong op de geel-zwarten bedroeg toen nog één punt.' Ondanks een automatische nul wist Ajax de jeugd van Zee- burgia met 91 te overmeesteren. In de return-match was de uitslag 85 te onzen gunste. De uitwedstrijd tegen Blauw-Wit moest nu de beslissing brengen. Deze kon echter niet doorgaan wegens een groot aan tal vacantiegangers bij de thuisclub. Enige weken later vond deze ontmoeting op ons veld plaats. Niet alleen jegens onze ploeg, doch ook tegenover T.I.W. was het jammer, dat Blauw wit slechts met 7 man verscheen. Overigens zou, ondanks twee invallers, de overwinning toch wel bij ons zijn terecht gekomen. Met een stevige 122 zege legden De Groot c.s. beslag op het kampioenschap, waarin de volgende spelers een belangrijk aan deel hebben gehad: L. den Edel, P. D. Nuis, A. Post, P. Weel, G. C. Massing Holsteyn, B. Haarms, A. de Wit Jr., G. de Groot, W. F. Kluft, T. Abraas en F. Ipenburg. Nogmaals gefeliciteerd, makkers! De jongste editie wilde riiet achterblijven en sleepte zij het na een extra-wedstrijd eveneens de titel in de wacht. Ajax nam tegen O.V.V.O. met 54 sportief wraak voor de nederlaag in de eerste krachtmeting, welke door de Honkbal commissie meer als selectie-wedstrijd was beschouwd. Water graafsmeer had zich inmiddels teruggetrokken. In beide wed- stijrden tegen De Volewijckers werd de volle buit binnengehaald (19—5 en 13—9). De beslissingswedstrijd werd vóór O.V.V.O.S.C. Haarlem gespeeld. Het moet voor werper Ten Hoonte wel een grote voldoening zijn geweest, dat hij na een ernstige ziekte weer kon meespelen en in het succes van zijn ploeg kon delen. Nogmaals gefeliciteerd met je spoedig herstel, boy! De pitchers van O.V.V.O. hadden niet voldoende controle over de bal, waardoor hun rivalen gemakkelijk op' de honken konden komen. Ook aan slag was Ajax sterker. Op het werpen van Ten Hoonte verschafte O.V.V.O. zich een 3—0 voorsprong. Door zich goed te beheersen, namen onze benjamins al spoe dig het heft in handen. Met Ipenburg op de plaat kreeg de club uit de Indische Buurt geen gelegenheid meer de strijd een

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1950 | | pagina 9