H. REPKO
AJAX door V.V.A. uitgebekerd
Tour-Impressie.
REGULIERSBREESTRAAT 24 - TELEF. 37324
EXCLUSIEVE HERENMODE
Schrale troost: In 1913 ging het nog droeviger.
Op 13 September 1913 verlieten elf Ajacieden lichtelijk dui
zelig een grasveld in de Watergraafsmeer. Hoe het mogelijk
was geweest, wisten wij zelf niet, maar het onwaarschijnlijke
was gebeurd. Ajax de toen enige eerste klasser van de hoofd
stad was door V.V.A.toen óók Meer-bewoner en club der
kantoorlui, met 50 geklopt. En toch waren ze in het veld
zeker niet de minderen geweest, integendeel, de strijd was
meer op de V.V.A.-helft dan die van Ajax gestredenmaar
de goals kwamen aan de andere" kant.
En wij arme supporters, slopen stil en zo onopvallend moge
lijk door de horden der uitgelaten V.V.A.-supporters heen, die
neem het ze kwalijk! een daverend plezier hadden.
L'histoire se repète, 27 jaar later wéér in September maar
nu in 1950 kregen we weer een tik op onze rood-witte neuzen.
Nu 51, wéér van V.V.A., dat van „Meer"-club buurtclub in
West geworden is, waar het de Corypheeën van die streek,
D.W.S. en De Spartaan, naar de kroon steekt.
Het leek anders niet kwaad in het eerste kwartier. Reeds in
de eerste minuut stoof Los na een vlotte combinatie op het
V.V.A.-doel af, doch werd van de bal gedrongen en een aantal
seconden later reeds stelde Drager met een scherpe kogel de
niet geringe talenten van V.V.A.'s goalie op de proef.
Vlotte combinaties bleven van links en rechts op het V.V.A.-
doel aangolven, goede schoten en kopballen van Michels en
Bouwens belaagden het V.V.A.-doel, maar elk tikje veine
ontbrak.
Het keerpunt kwam toen V.V.A.'s rechtsbuiten overigens
in buitenspelpositie de gelegenheid tot een doorbraak kreeg.
Met een schampschot, dat door een Ajax-been nog van richting
veranderd werd, verdween de bal achter v. d. Pol. 10 voor
V.V.A. en de ruggen der rood-zwarten strekten zich, ze voel
den hun kans, het kón! Een vastberaden en steeds zelfbewuster
V.V.A. zette de strijd voort. Met teruggetrokken binnenspelers
werd tegelijk een Ajax veldmeerderheid uitgelokt en onscha
delijk gemaakt. En toch waren diezelfde binnenspelers onver
moeid ter plaatse als V.V.A. haar weliswaar spaarzame maar
gevaarlijke aanvallen lanceerde. Gevaarlijk vooral door onze
vrijwel over de hele linie falende verdediging, waarin alleen
Cor v. d. Hoeven z'n klasse benaderde.
Het noodlot voltrok zich snel. Toen Van Dijk onze verdedi
ging van de wal in de sloot hielp, gleed V.V.A.'s rechtervleugel
langs onze weifelende verdediging, v. d. Pol verzuimde uit z'n
doel te komen en stond even later machteloos tegen de sublie
me kopbal van V.V.A.'s linksbuiten. Luttele minuten later
wandelde de midvoor alleen op v. d. Pol af en plaatste een
niet onhoudbare schuiver in de hoek.
Tussen al deze bedrijven .door tornde de voorhoede verder op
tegen de fanatiek werkende V.V.A.-verdediging, het gemis aan
een greintje geluk en het steeds sterker wordende gevoel
dat het vechten tegen de bierkaai was.
Nauwelijks was de tweede helft begonnen of met een per
fecte switch sneed V.V.A.'s linkerwing door onze defensie en
met een kopbal lag de bal voor de vierde maal in v. d. Pol's
touwen. Een agressieve bui van Los leverde ons enige tegen-
punt op en V.V.A. maakte er zowaar nog 51 van, ondanks
ons groot veldoverwicht en hardnekkige en tenslotte kramp
achtige pogingen van onze voorhoede, waarin Michels het in
de tweede helft te veel alleen wilde doen.
Dansende en springende V.V.A.-ers vormden het slot, in de
Jan van Galenstraat konden de vlaggen uitgehangen worden!
En ons restte alleen de hoop, dat op een slechte generale
repetitie een goede première zal volgen. Maar dan zal Ajax
niet moeten vergeten, dat evenals in 1928, toen Wim Anderie-
sen ons tijdelijk moest verlaten, nu het weggaan van Cor v. d.
Hart een groot gat in onze verdediging heeft achtergelaten.
Als het getij keert moet men de bakens verzetten en onze
kanthalves zullen goed doen méér aandacht aan hun defen
sieve taak te schenken dan zij tot dusver deden en konden
doen.
Adé.
Zondagmorgen 13 Augustus werd met een tweetal combina
ties gestart, voor het spelen van de eerste wedstrijden van
het seizoen te Hilversum en te Laren.
Daar S.S.S. zijn tijd zoek bracht in laatstgenoemde plaats,
volgt hier een korte opsomming van wat aldaar gepleegd
werd.
Om 2.15 uur kwamen Laren en de Ajax-combinatie het veld
op; de laatste gevormd door de volgende namen: doel: Van
Heusden; achter: Fritz en Boskamp; midden: Waldeck, Scho-
nerberg en Focken; voor: Smit, De Groot, Kikkert, v. d. Wal
en Zwaag.
Het veld was wat oppervlakte betrof; goed, maar ging uit
eindelijk door de voortdurend neergutsende regen neiging tot
poelvorming vertonen, hetgeen vanzelfsprekend de allerhoogste
eisen stelde aan alle, merendeels ongetrainde, spelers. Hoewel
wij technisch enig overwicht hadden, bleek alras, dat de voor
hoede het kruit niet droog had kunnen houden, want gedurende
deze één-uurswedstrijd, werden in totaal 2 a 3 schoten gelost.
Het enige doelpunt, dat wij maakten, kwam dan ook van de
voet van onze spil, dank zij een vriendelijkheidje van de Larense
keeper, die een eenvoudig rollertje zonder meer in het net
deponeerde. Gedurende de laatste tien minuten profiteerde
Laren van een paar zwakke momenten in onze achterhoede en
bracht de stand op 21 in haar voordeel, waarmede onze rol
in dit tournooi was uitgespeeld.
Goed speelde ons linker verdedigingsblok met Boskamp aan
het hoofd, terwijl ook Schonerberg op een goede wedstrijd kan
terugzien. De voorhoede daarentegen stelde in zijn geheel
teleur, hetwelk grotendeels toe te schrijven was aan het vol
slagen gebrek aan tempo der meeste spelers.
Wellicht zal dit echter na enige flinke trainingsavonden wat
bijgewerkt worden.
Weer ging er een combinatie op tour en wel naar St. Pan-
cras, een dorpje ongeveer 5 km ten noorden van Alkmaar,
alwaar de vierde klasser Vrone als tegenstander zou fungeren.
Het volgende elftal plus dames, reserves en leiders stapte om
9.30 uur in de bus:
Doel: Van Heusden; achter: Fritz en T. Jansen; midden:
Wenderhold, Schonerberg en Waldeck; voor: Rozeboom, Huis,
Smit, W. Stoffelen, Blitz.
Zoals in de bedoeling lag, is het een zeer gezellige dag ge
worden. Begonnen werd met een rondvaart tussen de „Duizend
Eilanden" en met de bezichtiging van de hopen doorgedraaide
kool, hetgeen natuurlijk het nodige commentaar opleverde.
Daar de wedstrijd pas om vier uur een aanvang zou nemen,
werd volgens „goede Noordhollandse gewoonte", ons om circa
twee uur enige hoeveelheden groenten, aardappelen, vlees en
verdere lekkernijen toegediend, zodat een half uur voor de
wedstrijd de spelers zich gevoelden of zij ieder ogenblik uit
elkaar zouden springen.
Niettemin verscheen een ieder ongeschonden op het veld en
nadat onze aanvoerder een aandoenlijke speech had afgestoken
en een vaantje had overhandigd, begon het spul.
(Wordt vervolgd op de bijlage, voorkomende in dit orgaan)
