OUVERTURE.
&OU
De zomer van 1950 zit er al weer bijna op en deze bracht
ons helaas héél veel natte vacantie-dagen. Deze vochtigheid
bezorgde de velden laat dit dan maar de goede zijde van
deze overtalrijke zondvloeden zijn een prachtige grasmat,
ook onze terreinen zien er weer prima uit, en als oud-speler
zou je zo wel weer een balletje willen gaan trappen. En
natuurlijk zouden we haast zeggen, heeft Ajax de strijdbijl
weer opgegraven, om het nieuwe seizoen weer behoorlijk voor
de dag te komen. Want oefening baart kunst, en voordat
Koning Voetbal weer officieel gaat rollen, is er al weer menig
zweetdruppeltje gevallen.
De nieuwe indeling van de competitie kan onze goedkeuring
niet wegdragen, ons fel protest hiertegen werd helaas zonder
meer afgewezen, en we blijven dus mét D.W.S., het Gooi en
D.O.S., bij het Oosten ingedeeld.
Natuurlijk heeft voor velen ook dit nieuwe zijn bekoring,
daar we nu tegen min of meer onbekende tegenstanders in
het strijdperk moeten treden, maar de vele en verre uit-wed-
strijden zijn vast geen pretje, terwijl ook het harde speltype
ons niet ligt. En daar in de toekomst de degradatie-wedstrij
den zijn afgeschaft, kan de strijd om de punten alleen nog
maar een tikkeltje zwaarder worden. Ook voor onze trouwe
supporters wordt het haast onbegonnen werk om voortaan ons
team op al zijn uitwedstrijden te vergezellen, want om der
gelijke escapades te kunnen financieren is minstens een
Minister-salaris nodig.
Erg jammer, want voor onze jongens was dit medeleven
altijd een prachtige ruggesteun, die wij node zullen moeten
missen. Laten we er maar het beste van hopen, vertrouwen
op eigen kracht, ende lonkjes van Juffrouw Fortuna
dubbel waarderen. Laat -men vooral niet denken een gemak
kelijke afdeling te hebben getroffen, integendeel we gaan een
zéér zwaar seizoen tegemoet en zullen alle zeilen moeten bij
zetten om het Ajax-scheepje de goede koers te laten houden.
Onze elftal-commissie wensen wij kracht en sterkte toe, en al
onze spelers verwijzen wij naar de trainingsavonden, en laat
dit u een troost zijn Jong-Ajax, nog nooit werd een ster
in onze gelederen niet ontdekt.
We begonnen tegen Haarlem met een friendly-game, waarin
de geweldenaar Kick Smit werd uitgeluid, en welke wedstrijd
door ons met 32 werd verloren. Ons team maakte de indruk
niet slecht te hebben overzomerd. Helaas liep Brockmann al
spoedig een blessure op, en laat het zich aanzien dat deze
altijd hardwerkende Ajacied, wel een poosje uitgeschakeld zal
zijn. Een spoedige beterschap zij hem gaarne toegewenst. Door
afwezigheid van Michels trad Bouwens nu als aanvalsleider
op, en hij deed het zeker niet slecht. Zijn sprint moet nog wat
feller, en zijn spelverdelen nog wat listiger worden, maar
Keulen en Aken zijn óók niet op een dag gebouwd. Hetzelfde
recept geldt voor onze Junior-linksbuiten Bartels. Ook deze
werd op zijn kunnen getest, en als hij tijd krijgt zich in te
spelen, komt hij er zeker. Hij heeft twee benen, is behoorlijk
snel, en ook zijn voorzetten mogen er zijn. Natuurlijk heeft hij de
hulp nodig van zijn geroutineerde clubvrienden, maar dan komt
het best in orde. En dit geldt ook al voor Jan Looyen, die wel
licht de zware taak krijgt toegewezen v. d. Hart als spil te
vervangen, óf de linksback-plaats te vervullen. De maarschalk
staf heeft Jan zélf in zijn ransel. Z'n kopwerk is prima, trap
pen kan hij waarlijk wel, maar hij is nog niet agressief ge
noeg. Hij mag de kaas niet van z'n boterham laten eten, en zo
af en toe geeft-ie wel eens een hele Edammer cadeau. Dus
voortaan geen getreuzel Boy, en let op de signalen van je
keeper. Het was een drukbezochte en als altijd sportieve wed
strijd, die publiek en spelers boeide.
Tegen E.D.O. werd het een gezapig oefenpartijtje zonder
meer. De temperatuur was nog niet geschikt voor voetbal,
toch werd er zo af-en-toe aardig gecombineerd. Michels was
weer van zijn vacantie-trips terug, en ofschoon hij diverse
ponden is aangekomen, was hij een geduchte versterking voor
onze voorhoede, die nu bestond uit Bartels, v. Dijk, Bouwens,
Michels en Drager. De halflinie werd gevormd door Christ,
daar v. Stoffelen nog een weekje vacantie had genomen
Looyen en v. d. Hoeve, terwijl Boskamp op de rechtsback
plaats een trial kreeg met Potharst als partner, en v. d. Pol
het doel verdedigde. Helaas was de temperatuur aan de hoge
kant, en dan valt het altijd moeilijk om de spelers juist te
beoordelen. Ook de ware animo was er nog niet, en de cadans
was maar al te dikwijls zoek. Dat wil natuurlijk niet zeggen
dat er zo af en toe niet aardig werd gecombineerd, maar de
avondwedstrijd tegen Haarlem was toch van beter gehalte.
Wél wonnen we deze oefenpartij met 32, maar een grote
indruk maakte beide teams nog niet, ofschoon Schijvenaar
als rechtsbinnen ook nu weer liet zien dat zijn bal-contröle
perfect is en zijn schot ook nog dodelijk kan zijn.
Het AROL-tournooi bracht ons tegen the good-old H.F.C.,
die er het afgelopen seizoen in slaagde, weer naar de tweede
klasse te promoveren. Helaas de grote dagen van Mannes
Franken c.s. zijn nog niet teruggekeerd, ofschoon er weer
genoeg fris jong bloed door deze prachtige club uit de Haar
lemmerhout stroomt. Zelfs de grootste Nurks zal het met ons
eens zijn, als we hun jonge doelverdediger v. d. Lee een pluim
op z'n voetbalcap steken. Zeker hij moest vijf maal vissen,
maar onze voorhoede was gesteund door een prima half
linie weer behoorlijk op dreef, en Michels begon met een
poeier waarin blijkbaar atoomkracht was verwerkt. Bedien
s.v.p. al onze voorhoede spelers eens met dit recept Rinus,
met dat losse geflodder moet het nu maar eens uit zijn. De
punten bleven dus bij ons, en we zullen volgende week nog
eens op de Amstelveenseweg aan moeten treden, nu tegen
V.V.A., die er vanzelfsprekend ook alles op zal zetten om een
spaak in ons overwinningswiel te steken.
Met onze reserves waren we nog in Hilversum, Laren en
Alphen a. d. Rijn op bezoek. Van Hilversum verloren we met
31, en in Laren werd met 21 het onderspit gedolven. Het
waren behoorlijk harde wedstrijden, wel niet unfair, maar
tegenstanders die het devies wèg is wég en d'r bovenop jon
gens, huldigen. Vooral in Hilversum ging het stevig toe, maar
gelukkig was de scheidsrechter prima en zonder ongelukken
konden we naar huis terugkeren. In Laren waren de weer
goden helemaal tegen ons, het veld was door een zware bui
alleen nog maar geschikt voor waterpolo, en daar de tegen
partij beter kon duiken als wij, trokken wij met 21 aan het
korste eindje. In Alphen a. d. Rijn kregen onze reserves van
D.O.S. uit Utrecht met 10 op hun voetbal-pantalon, maar
voor het zelfde geld had de prijs ons ten deel kunnen vallen.
Helaas miste v. d. Horst een penalty, maar groots was ons
spel toch nog niet. Het ging 's middags tegen Xerxes 2 een
héél stuk beter, en we wonnen deze enerverende kamp met
43. Het was een fris partijtje, en in deze vorm spelende ben
ik voor ons tweede niet bang. Boskamp speelde een prima
partij, ook Roozeboom kwam uitstekend voor de dag. Nog wat
trainen knaap, je bent snel genoeg, maar je schot dient nog
wat bijgeslepen, en ook je voorzetten zijn nog niet helemaal
op maat. Na de rust speelde Anderiessen rechtsbinnen, hij
deed het lang niet slecht. Ook Schoordijk was bijzonder op
dreef, en verdient een tien voor zijn zwoegen en sjouwen.
Ook ons vijfde elftal speelde te Alphen a. d. Rijn een demon
stratie-partijtje, en de manier waarop deze heren zich van
hun taak kweten, was gewoon een openbaring. Wim Schoe-
vaart als captain gaf als altijd het goede voorbeeld, en het
tweede elftal van Alphen dat ons vijfde waarschijnlijk als
een zacht eitje beschouwde werd gewoon van de'kaart
gespeeld. Het was werkelijk een lust dit vijfde te zien spelen.
Echt voetbal uit de Reynolds-school, geen voet kreeg Alphen
aan de grond, en ik hoop maar dat onze jongens deze vorm
zullen weten te bewaren voor de a.s. competitie. Met 31
werd gewonnen, maar het zijn niet de cijfers die veel zeggen,
de wijze waarop deze overwinning werd bevochten is ditmaal
véél meer waard. Sterren waren hier niet, daar het gehele
Bestelt Uw KANTOORARTIKELEN bij
- /7 0 4?ss f de vakman en U kunt op een goede
service rekenen
Weteringschans 223, Tel. 39596-31842, Amsterdam
