mÊÈÊÊiWÊtis»
Reisbureau Maarse Kroon
AJAX—H.H.C.
Het was werkelijk mijn bedoeling geweest om naar het voet
ballen te gaan kijken. Maar toen ik door de hekken ons veld
betrad, las ik een bord met de aankondiging: ,,AjaxH.H.C.,
honkbal". Ja, wat doe je dan? Enfin, we hadden tijd genoeg
en eerst wat gebabbeld met Siem Tump, koffie gedronken
met mezelf, met Marius onze prijzenkast van voren en van
achteren bekeken. Zo wist ik weer wat, want ik kom niet te
dikwijls. Maar zoals gezegd, er werd gehonkbald. Dus nam ik
me heilig voor tot 3 uur te gaan honkballen en de tweede helft
te gaan voetballen. Daarom liep ik om ons Stadion heen naar
de plank, die over de sloot lag. Volgens Frits de Bruyn ten
minste, maar toen ik bij die plank kwam, moest ik helemaal
omlopen, want er mocht niemand over. Orders! Nou, niets aan
te doen, regel moet er zijn, zelfs bij een voetbalclub, dus dan
maar omlopen.
En daar zag ik het weer eens, honkbal! Hoe lang was het
geleden, dat ik zelf het laatst gespeeld had? Ik zou er mijn
jaargangen op na moeten slaan, maar zal het een twintig
jaar toch wel wezen! Ze zagen er anders uit dan in onze tijd,
de spelers. Leuk rood, allemaal. En allemaal hetzelfde ge
kleed. Bij H.H.C. tenminste, bij ons mankeerde er weer wat
aan! Daar hadden we toen ook al last van, zeker een club
kwaal. Waarom het nodig is, begrijp ik niet goed. Maar we
hebben honkbal gezien, dus laat ik nu niet zeuren over een
paar kleinigheidjes. Van de hele ploeg kende ik één speler en
omgekeerd was het ook zo. Maar gelukkig was Van Tuyl er,
met rimpels van de zorg, later Jan Bartelsman en Jan Stam.
Je ziet altijd wel iemand. Af en toe gevraagd, wie of die en
wie of die was. En dan werd het een massa duidelijker. Per
slot is het spel nog net als toen, alleen een Jan v. d. Heuvel
stond er niet op de plaat. Maar toch kreeg hij ze uit en soms
nog met 3-slag ook! Zijn manier van werpen vond ik nogal
ingewikkeld. Er kwamen tenminste heel wat figuren aan te
pas voor de bal over de plaat ging. Het had iets van dirigeren!
Helemaal niet erg als er geen mensen op de honken stonden,
maar wanneer het eerste honk bezet was, kreeg de tegen
partij toch kansen genoeg. Want wanneer het hele repertoire
van werpfiguren voltooid was, dan was de loper soms al hal
verwege het tweede honk. Onze catcher moet een bliksem
gelijk zijn wil zijn bal eerder op het tweede honk zijn dan de
loper der tegenpartij. Nee, daar heb ik wat tegen, dat ligt
me niet erg! Er wordt sneller geworpen zou ik zeggen, vooral
van honk tot honk, dan vroeger. Ook het veldwerk is niet
minder geworden.
Maar er wordt zeker niet zo goed geslagen als, toen! Dit
komt, zei men, omdat er harder geworpen wordt. Wel, dat
geeft niets. Ik ben recht achter de scheidsrechter gaan staan.
En werkelijk waren hét wel harde ballen, maar kaarsrecht.
Er zat geen centimeter curve in. Er is echter wat anders.
Als ik me goed herinner, dan wordt er pas goed en hard
geslagen, als de eerste stand van de slagman zó is, dat beide
voeten naast elkaar staan en bij de slag komt er pas ruimte
tussen de voeten. Wanneer dan één der benen zich verplaatst,
zal er ook veel meer kracht in de slag zitten. Maar niet met
de benen wijd uiteen proberen te slaan! Ik heb dan ook geen
enkele slagman gezien die begrip had hoe hij moest slaan. Wat
me ook opviel was, dat ze soms zo'n eind van de plaat af
stonden, waardoor je wel een gat in de lucht moet slaan.
Verder mooie vangen gezien, goed veldwerk.
En om nu te zeggen dat hier een kampioenscandidaat tegen
een degradatie dito aan het spelen was, nee, dat verschil zag
ik er niet in. Of het moest zijn, dat, als de spelers na een
vangbal, soms de bal snel heen en weer speelden van de één
naar de ander, dat dit bij H.H.C. niet zo stroef ging als bij ons.
Die knapen hanteerden de bal losser, soepeler. Waren op dit
punt veel zekerder.
Inmiddels is er van mijn tweede helft voetbal niet veel
terecht gekomen, omdat het toch wel zó spannend was, dat
ik bleef kijken.
Er is me toen nog iets anders opgevallen, wat ik erg ver
velend vond. Het zal ons Bestuur toch wel bekend zijn, dat
ons honkbal lelijk in aanmerking komt voor de tweede klasse,
zonder degradatie-wedstrijden. Ik neem aan van wel.
Nu wil ik niet kankeren, ook niet gaan vertellen dat ik
geen enkele grootheid gezien heb, maar ik wil alleen schrij
ven, wat ik zo opmerkte.
De score was zó, 00, 01, 11, 12, 22.
Dus nog al volop spanning. En dan is het allemachtig hin
derlijk en kan ik me voorstellen dat het op de zenuwen ging
werken van de spelers, toen, juist in die spanning, de half-
time-muziek ging spelen. Is dit nodig? We zijn toch niet ver
plicht voor het entree-geld voetbal èn muziek te geven?
Ze kunnen best hun plasje doen zonder muziek!
Waarom juist met zo'n belangrijke ontmoeting van onze
honkbalploeg voor één keer geen muziek, ook niet aan het
eind van de wedstrijd. Denk er eens aan bij de nog te spelen
wedstrijden.
Er is me nog iets opgevallen! Als u dit dan meeteen kunt
veranderen, doet u daar de honkballers ook een groot genoe
gen mee.
Zoals ik reeds vertelde, moest ik een heel eind omlopen,
omdat de plank over de sloot niet mocht worden uitgeschoven.
Maar toen de voetbalwedstrijd was geëindigd, ging de plank
wel de sloot over, met het gevolg, dat een paar honderd men
sen er over heen gingen en overal om het veld gingen staan.
Ook daar waar het hinderlijk was voor de spelers. Nee, van
samenspel tussen ons voetbal en honkbal heb ik niet veel be
merkt. Jammer!
Een klein beetje samenwerking en dan verwed ik er nog
wat om, dat onze honkballers eerste klassers blijven!
Sterkte jongens. JOOP SMIT.
Voor één- of meerdaagse VACANTIE-REIZEN
Overtoom 477 bij de Zocherstraat - Tel. 85252
