The County Modern Boys' School
Halesowen.
De leiders en de jongens van „the County Modern Boys'
School" hebben woord gehouden. Zij beloofden ons, „iets"
voor het „Ajax-Nieuws" te zullen insturen. Onderstaand
vindt U het „iets".
Mr. W. S. Hood, hoofd der school, schreef:
Now that we have returned to school and I have again met
all the Staff and boys so generously entertained by you, we
are just beginning to realise that we owe you a debt for the
hospitality we received during our stay with you.
I am afraid on our return journey, some, including myself,
were rather ill owing to sea-sickness, and I should have
written before this, so would you therefore please excuse my
delay in writing. I have now quite recovered and am looking
forward to an exchange visit, I hope, in 1951.
I understand our Rotary Club intend to present you with
a flag in the near future. I do trust you will be able to accept
this and hang it in your Club Room.
Already people are talking about next year's visit and we
have been inundated with requets to help entertain your
people next Easter. However, this is rather in the distance and
perhaps early next Autumn Term, you will welcome a letter
from me making suggestions to you.
Once again, may I, on behalf of everyone, thank you for
your kindness and generosity.
Yours faithfully,
W. S. HOOD, Headmaster.
Mr. Attenborough gaf in een lijvig epistel zijn indrukken
weer. Theo Muller maakte het ons gemakkelijk door als
translateur op te treden (waarvoor onze dank).
INDRUKKEN VAN MIJN VERBLIJF, GEDURENDE EEN
WEEK IN HOLLAND.
Alvorens deze indrukken neer te schrijven, zou ik gaarne
hulde brengen aan het bestuur van Ajax voor de gastvrijheid,
aan ons gezelschap betoond tijdens ons bezoek. Het was in
derdaad buitengewoon en het zal nog lang in de herinnering
blijven van de meesters en de jongens, die de trip meemaak
ten. Wel bedankt, Ajax!
Nu mijn indrukken. Allereerst viel mij op de vlakheid van
het land. Ofschoon in sommige gedeelten van Oostelijk Enge
land het platteland iets dergelijks vertoond, hebben wij hier
echter heuvels en valleien met bochtige wegen, omheiningen
en in het algemeen een afwisselend landschap. Maar in Hol
land troffen mij sterk de brede, rechte wegen, het vlakke
land en de gelijkmatige velden. In de streken, die wij zagen,
waren geen bossen en slechts in één omgeving zag ik enige
grote bomen.
De bollenvelden, ofschoon niet op z'n mooist, zal ik niet
licht vergeten. Zij waren prachtig en benamen iemands adem.
In staat te zijn te reizen door kilometers lange velden en aan
weerszijden de schitterende vertoning van kleuren, was een
voudig onvergetelijk mooi.
Amsterdam vond ik werkelijk een prachtige stad met brede
verkeerswegen, zijn grachten en mooie winkels. De schoon
heid (zindelijkheid) van de stad was een feit, dat mij zeer
trof en bewonderd werd door alle leden van het gezelschap.
Het aantal flatwoningen, waarin blijkbaar allerlei soorten
mensen wonen, was ook iets bijzonders voor ons.
Het verkeer in de straten was niet zo druk als ik had ge
dacht, maar het aantal fietsers was, vooral in de spitsuren,
werkelijk verbazend en een gezicht om niet te vergeten.
Ook trof mij de toename der electrificatie; alle hoofdwegen
waren electrisch verlicht en blijkhaar worden de meeste trei
nen electrisch voortgedreven. Het zal in Engeland nog lang
duren, voordat men zover is.
Opmerkelijk vond ik verder de gelegenheden voor het be
oefenen der verschillende sporten. Overal schijnen er voetbal
velden te zijn. Het Ajax-stadion met z'n goed ingericht wed-
strijd-veld, z'n kleedkamers, gymnastiek-hal, koffiekamer, de
prachtig verlichte oefenvelden enz., waren een openbaring
voor ons. Ik kan gerust zeggen, dat het hier in Engeland zijn
weerga niet zal vinden.
De stijl van het Nederlandse voetbal boeide mij. Het nauw
keurige passeren, vlugge bewegingen, het goede samenspel en
het met overleg positiekiezen, maakten een goede indruk. De
enige zwakheden, zoals ik ze zag, waren, dat de Nederlandse
jongens de bal niet konden trappen gelijk hun Engelse tegen
standers. Hun koppen was ook zwak, doch hun bekwaamheid
in andere richtingen was ruimschoots voldoende om dit te
doen vergeten.
De belangstelling voor het voetballen was buitengewoon,
zowel bij bestuur als bij spelers, die een grote geestdrift aan
de dag legden. Ik was werkelijk opgetogen en het feit, dat
onze jongens op zo'n overtuigende wijze werden verslagen door
de Hollandse jongens, bewees hun bekwaamheid in het spel.
Verder werd mijn aandacht getrokken door de wijze waarop
de fabrieken in een stad als Amsterdam verborgen werden
gehouden, m.a.w. zo goed geplaatst, dat ze vrijwel voor het
oog verborgen waren; voorts de prachtige dierentuin en zijn
enthousiaste directeur evenzo de liefde der Nederlanders
voor hun kunstschatten.
Nederland en zijn bevolking hebben zo'n indruk op mij
gemaakt zij schijnen in hun levenswijze meer verwant te
zijn met het Engelse volk dan welk ander waarmee ik in
aanraking kwam dat ik uiteraard verlangend ben terug te
keren voor een langer verblijf om de schoonheid van Holland
te bewonderen.
Tenslotte mijn diepe en oprechte dank aan allen, die zo
vriendelijk en edelmoedig hun gastvrijheid betoonden en aan
allen, die hun tijd opofferden om ons behulpzaam te zijn.
Ajax, onze hartelijke dank en dat Uw voorspoed van lange
duur moge zijn.
Twee van de boys, Derek Hadley en David Partridge, ver
belden het op hun manier. De heer Visser, vader van ons
juniorlid Henk, bood aan, deze reis-impressies in het Hol
lands te vertalen, wat we niet afsloegen. Keurig getypt kregen
we de vertalingen toegezonden. (Mr. Visser, onze dank voor
de medewerking.)
INDRUKKEN VAN ONS BEZOEK AAN HOLLAND,
door Derek Hadley.
Een gestadig vallende regen was niet bij machte onze stem
ming bij het vertrek per bus te bederven. Indien men zou
denken, dat wij ons neerslachtig zouden voelen, als gevolg
van de stikdonkere nacht, de regen en de koude, alsmede het
late uur, het was al half twaalf, dan kan ik het tegendeel ver
klaren, want ik kan me niet indenken, dat er ooit een vrolijker
en meer opgewonden troepje jongens in een bus zijn gestapt.
