VAlïI
HANS BOSKAMP
mbsmm 2$ éc£ a
t s-ossn
prxwm/ n stomen^pepsen
va" kitd/mg
vertelt ons iets over de tour van het
Nederlands jeugdelftal naar het
F.I.F.A.-tournooi, van 22 tot 29 Mei
te Wenen.
Afdeling Internationals (voor de statistiek). Tegen Leeds
United deden mee: Joop Stoffelen (captain), Jan Potharst, Cor
van der Hart, Cor van der Hoeven en Rinus Michels. Onze
clubgenoten weerden zich best. Michels, die van zijn binnen-
spelers heel weinig steun ontving, scoorden met een ver schot.
Achteraf bleek het de goal te zijn, die Leeds de nederlaag
bezorgde.
Tegen Engeland B. waren Stoffelen, Potharst, Van der Hoe
ven en Michels van de partij. Van der Hart kwam niet verder
dan het reserves-bankje", wat jammer was, want tegen Leeds
United had Cor „spel" in het elftal gebracht, Michels had het
tegen de Engelse spil heel moeilijk, ontving alleen van Abe
enige steun, wat natuurlijk niet voldoende was om tot een
topprestatie te komen. Niettegenstaande deze handicap deed
Rinus, vooral voor de rust heel knappe dingen en had in het
eerste doelpunt (een zeer gelukkig schot van Rijvers) een heel
stevige hand. Potharst, Van der Hoeven en Stoffelen hebben
met hun medeverdedigers drie kwart van de match met de
rug tegen de muur gevochten om de Engelsen het scoren te
beletten. Er kwam geen bal langs Kraak, wat dus ook een
compliment voor onze clubgenoten inhoudt. De Engelsen speel
den een prachtige partij voetbal, minstens een klasse beter
dan ons team (logisch!) en dat zij met drie nul verloren, was
feitelijk te gek om los te lopen. Doelpunten beslissen een wed
strijd en stijlprijzen worden niet uitgereikt, we kennen het
verhaal al lang, maar eer we zo kunnen voetballen als dit
Engels team, zal er nog menige voetbal opgepompt moeten
worden.
Tegen Zweden en Finland was bovengenoemd vijftal ook van
de partij. Alleen mocht Cor van der Hart weer langs de lijn
zitten. Hoe dat voetbalreisje verlopen is behoeven wij hier niet
te vertellen. Een daverend succes voor de Wondertent. Het
heeft ons altijd verwonderd, dat in vroegere jaren het Neder
lands Elftal nooit werd samengesteld door leden van de elftal
commissies der kampioensclubs. Nu het Zuiden in de kam
pioenswedstrijden zo goed voor de dag is gekomen, lijkt het
ons niet gek, het Nationale elftal door de team-comité's van
Limburgia en Maurits te laten samenstellen. O.i. een punt om
zeer sterk in overweging te nemen. Al is het maar bij wijze
van proef. Verandering van spijs doet eten.
Indeling nieuwe competitie. Over die Bondsvergadering hebt
u natuurlijk genoeg gehoord en gelezen. Het is 5 x 12 gewor
den en over enige jaren is het 4 x 12. Het feest begint voor
ons (tot nu toe op papier tenminste) met Enschede, Ensche-
dese Boys, Heracles, Hengelo, N.E.C., Vittesse, Wageningen,
A.G.O.V.V., D.O.S., t' Gooi en D.W.S. Met z'n vieren Am
sterdam, Hilversum en Utrecht -gaan we dus verre reizen
doen en als we elkander dan tegen komen, kunnen we ge
zellig praten, want „hij die verre reizen doet, kan veel ver
halen', nietwaar!
Het tweede elftal zit naast het kampioenschap. Als Karei
ter Horst en zijn boys van Longa gewonnen hadden, waren zij
kampioen geweest. Door een 2—1 nederlaag bleef het bij „als"
en mochten G.V.A.V. 2 en M.V.V. 2 uitknobbelen wie de „plak"
in ontvangst mag nemen. De lieden uit Groningen en Maas
tricht zullen wel gezegd hebben „dank u wel, Longa".
Onze penningmeester, de heer W. F. Volkers, besloot
25 jaren geleden in het huwelijk te treden. Zijn toenmalig meis
je had in die aangelegenheid natuurlijk ook iets te zeggen,
maar enfin, dat is voor elkander gekomen. Wim en Rie heb-
£H TA PUT-PE/M/ö/MC
ben een dezer dagen dit voor hen zo heuglijk feit herdacht en
dat het niet aan belangstelling ontbroken heeft, kunt u gerust
van ons aannemen. Wim en Rie, van deze plaats hartelijk ge
feliciteerd (ook Pim niet te vergeten) en op naar de volgende
mijlpaal.
BROWN.
Maandagavond, 22 Mei om 23.45 uur, vertrok de trein uit
Venlo, waar het gezelschap, bestaande uit de heren Hopster,
Slingenberg, Mommers, Van der Meulen, bondstrainer Kauf-
mann en de vijftien spelers, uit alle delen van het land bijeen
waren gekomen.
Gereisd werd met de Oriënt-Express, in welke trein wij drie
prachtige le klas compartimenten voor ons gereserveerd von
den. Het is in alle opzichten een prettige en gezellige reis ge
worden. Al heel gauw ontstond er een hechte vriendschap
tussen ons en U kunt wel begrijpen, dat er die eerste nacht
niet veel van slapen is gekomen. We boften, dat het vrij vroeg
licht werd, zodat wij met daglicht konden genieten van de
mooie reis langs de Rijn. Plaats na plaats werd gevolgd aan de
hand van een historisch stuk, namelijk de zelfde kaart, die het
echtpaar Mommers op hun huwelijksreis had geraadpleegd. Bij
diverse stations, waar het oponthoud van langere duur was,
zoals te Keulen, Frankfort, Wiesbaden, Neurenberg, Regens
burg enz., werd een beetje op de perrons gewandeld en een
praatje aangeknoopt met de bevolking. In het algemeen kan
gezegd worden, dat de Duitsers blijk geven nog niet veel in
zicht te hebben in democratische verhoudingen, zoals wij die
kennen. Een verkoper van warme worstjes te Neurenberg,
wekte bijvoorbeeld de toorn van Ir. Hopster op, door ijskoud
te beweren, dat het voor ons veel beter zou zijn, als wij een
provincie van Duitsland waren. Hij zag in ons Germanen.
Enfin, de goeie man was nog helemaal geïnfecteerd door
Goebels' rassentheoriën. Hij werd in korte maar duidelijke
bewoordingen toegesproken en tot slot zongen wij hem toe:
„Wij willen Holland houden."
Na dit intermezzo werd de reis zonder onderbrekingen voort
gezet. Het passeren der diverse zönes bracht niet veel moeilijk
heden. Voorbij Passau, nadat de Oostenrijkse grens was ge
passeerd, kwamen wij dan aan de Russische demarcatielijn.
Dit was zeer interessant. Er is daar een zeer grote brug over
de Donau. Aan de ene kant van de brug staat een groot
Amerikaans legerkamp. Je rijdt dan de brug over en aan de
andere kant wordt gestopt. Daar maakten we kennis met de
Russische soldaten, die kwamen controleren. Hier merk je heel
duidelijk het grote verschil tussen de Rus en de Amerikaan. De
Amerikaan, gemoedelijk, nonchalant en de Rus ernstig en nors.
Wij ondervonden niet veel strubbelingen en na een tijdje
reden we dus het IJzeren Gordijn binnen. Met een kwartier
vertraging kwamen wij Dinsdagavond 11 uur in Wenen aan,
alwaar vrijwel het gehele bestuur der Oostenrijkse organisatie
„Fifa jeugdtournooi 1950" aanwezig was ter verwelkoming.
Eveneens was aanwezig de gezandschapssecretaris van Neder
land, de heer Nijdam, die ons gedurende ons gehele verblijf al
daar met raad en daad heeft bijgestaan. Een kwartier na ons
kwam de trein uit Zwitserland binnen en tezamen gingen wij
naar het prachtige verblijf, waar alle ploegen waren onderge
bracht (behalve de Fransen, die door het Franse bezettings
leger in Wenen waren uitgenodigd en die in een hotel logeer
den). Vermoeid als we waren door de reis, vielen we al heel
gauw in slaap. (De enige keer volgens de heer Kaufmann
dat we geen kussen- en matrassen-gevechten hebben ge
houden.) De heer Kaufmann sliep bij ons en de andere heren
waren ondergebracht in Hotel Astoria. Het programma der
wedstrijden was voor ons als volgt: Donderdag 25 Mei 5 uur
namiddag: NederlandZwitserland. Deze wedstrijd werd door
ons met 31 gewonnen. Het was een zeer aantrekkelijke wed
strijd, waarbij door de onzen werd geprofiteerd van de gaten,
die in de verdediging van de Zwitsers, door het spelen van het
zogenaamde grendelsysteem, ontstonden. Het terrein, waarop
