Koning voetbalrust wel Zondag 25 Juni is voor onze club dan het doek gevallen. Wel komt er Woensdag, 5 Juli, nog een combinatie in het veld om de sportweek een pietsie luister bij te zetten, maar dat partijtje zullen we maar als een ietwat laat nagerecht beschou wen. Juniores 2 en adspiranten 2 viel de eer te beurt de deur van seizoen 19491950 dicht te doen. Juniores 2 deed dat tegen de T.O.G.-juniores en adspiranten 2 tegen de dito van Blauw Wit. Het betekende voor beide elftallen de eindstrijd om de beker. Blauw Wit was beslist sterker dan ons team en won verdiend, zij het bescheiden, met 10. Als compensatie won juniores 2 met 20, zodat captain v. d. Zwaag de beker in ontvangst mocht nemen. Sportief bekeken was deze finale geen succes, daar een paar T.O.G.-ers zich met de leiding van de scheidsrechter niet konden verenigen en dit dan ook niet onder stoelen of banken staken. Gevolg: met tien man de match uitspelen. Ons elftal stond, een weinig geflatteerd, toen al met 20 voor, zodat dit uit het veld zenden aan het eind resultaat niets meer afdeed. Maar jammer was het, dat dit het slot van de strijd moest zijn, temeer, daar béide elftallen aan elkander gewaagd waren. Onze boys misschien technisch iets beter, de T.O.G.-ers enthousiaster. Van der Zwaag kreeg al direct een geheide kans, Henk miste lelyk. T.O.G. kreeg er zeker drie, wist daar echter ook geen raad mee. De rust kwam met gelijke stand, oftewel 00. Na de doelwisseling ging het weer gelijk op, tot Moinat alleen voor de keeper kwam en met een bekeken bal voor één nul zorgde. T.O.G. gooide er toen nog een schepje op, maar Jan van Drecht, een doelman type Jan de Boer Sr. waarvan we nog veel plezier kunnen be leven, stopte alles. Henk van der Zwaag ging er tegen het einde plotseling vandoor en schoot van behoorlijke afstand de bal hoog in de hoek en de beker in onze prijzenkast. De rest van de match weet U. Koning Voetbal kon zijn zomerslaap beginnen. Het is voor onze club een best seizoen geweest. Van de seniores-afdeling behaalden van de acht elftallen, die wij in het veld brachten, vijf teams het kampioenschap. Dat is een dikke pluim op de hoed van de heren, die belast waren met de samenstelling. Ter ere van de kampioenen en ter wille van de statistiek, geven wij onderstaand de namen van de titelhouders en de cijfers, die zij behaalden. De heer Bruynestein, secretaris van de seniores-afdeling, kiende het voor ons uit. Ajax 1 18 15 1 2 31 v. d. Pol, Potharst, Beumer, v. d. Hoeven, v. d. Hart, Stoffe- len, Fischer, Los, Bruins, Brokmann, v. Dijk, Drager, Michels. Ajax 2 18 14 2 2 30 Leentvaar, Krist, Looijen, Focken, Huis, K. ter Horst, Bun- gert, v. Mourik, Taylor, v. d. Veen, Leeser, T. Jansen, Ande- riesen, Boskamp, H. Smit. Ajax 5 18 15 2 1 32 C. de Vlieger, A. van Dijk, W. Schoevaart, Neefjes, T. de Jong, J. H. J. Velder, A. R. Been, D. Keyzer, E. Schetters, H. Pieters-Graafland, Staubach, J. de Boer Jr., Grahmbeek, J. C. v. Dijk. Ajax 6 18 11 4 3 26 Kolder, Ras, Weppner, Massing Holstein, Klein, Kuipers, Visser, Klopper, E. J. H. Keyzer, O. Been, Preston. Ajax 7 16 14 2 0 30 Schalm, Reyenga, Schouten, Winter, Sasbach, Moos, J. F. Michels Jr., J. v. d. Berg, Veffer, Kamlag, Bartels. De kampioenswedstrijden van het eerste elftal brachten niet, wat wij er van hadden verwacht. In ons vorig clubblad gaf collega J. S. hierover zijn mening, die wij volkomen onder strepen. Alleen vergiste hij zich in een paar namen, wat een sportblad aanleiding gaf, commentaar te leveren. Zoals bekend, laat sportbladen-commentaar ons Siberisch, wat schijnbaar nog steeds niet tot het broodschrijvers-gilde is doorgedrongen. De eindstand van de kampioenscompetitie luidt: Limburgia 10 15 3918 Blauw Wit10 14 36—23 Maurits 10 10 1622 Ajax10 8 21—22 Heerenveen 10 8 2234 Enschedese Boys 10 5 1025 Voor ons doen een zeer bescheiden plaats. Opvallend zijn de hoge tegen-scores. Heerenveen kreeg zelfs 34 treffers te note ren en de kampioen, Limburgia, toch ook nog (maar) 18. En dat in de tijd van de stopper en super-stopperspil. Men behoeft ons jubileumboek maar op te slaan om „enigszins" anders luidende cijfers te vinden. Joris van der Bergh schreef zeer kort geleden: ,,Ons voetbal is ziek, doodziek." Helaas moeten wij de heer v. d. Bergh gelijk geven. Hoe de ziekte is ontstaan, is voor ons een open boek en hij die de laatste jaren in ons voetbalwereldje zijn ogen de kost heeft gegeven en zijn oor te luisteren gelegd, kan gemakkelijk diagnose stellen. Onze club is ook geïnfecteerd, langzaam maar zeker en hoe dat komt, laat zich gemakkelijk raden. Dat we op de verkeerde weg zijn, staat voor ons vast en dat binnen af zienbare tijd van onze beroemde „Reynolds-school" bitter weinig over is, staat voor ons als een paal boven water. Feijenoord, men leze het clubblad der Rotterdammers, kan ons tot voorbeeld strekken. Wat is er van de eveneens beroem de „Feijenoord-school" overgebleven. De verpletterende neder laag tegen Haarlem (91) spreekt boekdelen. En dat die ont goocheling de oude garde van Feijenoord niet lekker zit, laat zich denken. Onze trainer, Walter Crook, een sympathieke kerel, die verstand van voetballen heeft, gaat weg. Hij stelde condities, die het bestuur niet kon accepteren, met gevolg: beëindigen der relaties. Een nieuwe trainer er zijn al onder handelingen gaande zal dus bij ons zijn intrede doen. Laten we hopen, dat het iemand is, die de „Reynolds-school" kan en wil bestendigen. Niet alléén onze club, maar ook het Neder landse voetbal zal daar wel bij kunnen varen. Het tweede elftal behaalde na lange tijd weer eens een kampioenschap. Jonge krachten, in feite nog juniores (Van Mourik, Anderiessen, Boskamp) werden in het elftal opge nomen. Jan Looyen, één van de steunpilaren van het juniores- elftal van verleden jaar, kwam spil te staan en tezamen met enige jong- en oudgedienden, de strijd om de punten begonnen. Hoe die strijd verliep, weet U. Het kampioenschap werd een feit en het heeft maar heel weinig gescheeld, of de titel „landskampioen der reserves" was bij ons terecht gekomen. Het derde elftal kwam helaas niet voor het kampioenschap in aanmerking, maar niettegenstaande dat, hebben onze derde- elftallers toch een zeer behoorlijk seizoen achter de rug. En als de voortekenen niet bedriegen vele juniores gaan dit jaar naar de seniores-afdeling over zal het niet zo heel lang meer duren, of ook de eeuwige kampioen uit vroeger jaren, komt weer eens met de titel aanzetten. Het vierde elftal draaide het afgelopen seizoen zeer moeilijk, zweefde lange tijd akelig dicht in de buurt van de laatste plaats, maar wist met een behoorlijke eindspurt toch uit de gevaarlijke zóne weg te komen. Nu hadden onze vierde-elftal- lers met tegenstanders als Stormvogels 2, Velox 2, D.O.S. 3 e.a., het niet gemakkelijk en dat zij zich in dit milieu hebben kunnen handhaven, stemt tot verheugenis. Het volgend sei zoen, misschien versterkt met enige juniores, zal ook ons derde team wel weer lustig zijn deuntje meeblazen. Het vijfde elftal, met Wim Schoevaart als captain en repor ter, handhaafde zijn reputatie „abonnement kampioen", 't is jammer, dat dit elftal niet hoger kan komen en gedoemd is steeds maar in de reserve eerste klasse van de onderafdeling uit te moeten komen. We zouden met dit elftal in de K.N.V.B. zeker geen gek figuur slaan. Het zesde- en zevende elftal kwamen het gepasseerde sei zoen eveneens zeer verrassend voor de dag. Beide teams be haalden het kampioenschap. Het zevende zelfs ongeslagen. Een keurige prestatie van „licht"-gewicht doelman Daan Schalm en zijn vrienden. Het zesde elftal had een beslissings match tegen V.V.A. nodig om de titel in de wacht te slepen. Na spannende strijd is dit gelukt. Het achtste elftal speelde te wisselvallig om voor de titel in aanmerking te komen, maar beëindigde de competitie toch op een behoorlijke plaats. Zoals men ziet, hebben onze seniores een prachtig seizoen achter de rug. Vijf van de acht elftallen kampioen, een feit, waarop èn de elftal-commissie, èn trainer Crook, trots kunnen zijn. Ook het jeugdvoetbal liet het in ons jubileumjaar niet af weten. Van de twaalf elftallen behaalden zes het kampioen schap en de teams, die dit kunststuk niet volbrachten, namen vrijwel allemaal zeer behoorlijke plaatsen op de respectieve ranglijsten in. Juniores 1 kwam ongeëvenaard voor de dag. Ongeslagen werden deze boys kampioen. Slechts één punt, n.l. tegen Blauw Wit, werd verspeeld. Dit was deze knapen

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1950 | | pagina 14