Koning voetbalrust wel
Zondag 25 Juni is voor onze club dan het doek gevallen.
Wel komt er Woensdag, 5 Juli, nog een combinatie in het veld
om de sportweek een pietsie luister bij te zetten, maar dat
partijtje zullen we maar als een ietwat laat nagerecht beschou
wen. Juniores 2 en adspiranten 2 viel de eer te beurt de deur
van seizoen 19491950 dicht te doen. Juniores 2 deed dat
tegen de T.O.G.-juniores en adspiranten 2 tegen de dito van
Blauw Wit. Het betekende voor beide elftallen de eindstrijd
om de beker. Blauw Wit was beslist sterker dan ons team en
won verdiend, zij het bescheiden, met 10. Als compensatie
won juniores 2 met 20, zodat captain v. d. Zwaag de beker
in ontvangst mocht nemen. Sportief bekeken was deze finale
geen succes, daar een paar T.O.G.-ers zich met de leiding van
de scheidsrechter niet konden verenigen en dit dan ook niet
onder stoelen of banken staken. Gevolg: met tien man de
match uitspelen. Ons elftal stond, een weinig geflatteerd, toen
al met 20 voor, zodat dit uit het veld zenden aan het eind
resultaat niets meer afdeed. Maar jammer was het, dat dit het
slot van de strijd moest zijn, temeer, daar béide elftallen aan
elkander gewaagd waren. Onze boys misschien technisch iets
beter, de T.O.G.-ers enthousiaster. Van der Zwaag kreeg al
direct een geheide kans, Henk miste lelyk. T.O.G. kreeg er
zeker drie, wist daar echter ook geen raad mee. De rust kwam
met gelijke stand, oftewel 00. Na de doelwisseling ging het
weer gelijk op, tot Moinat alleen voor de keeper kwam en met
een bekeken bal voor één nul zorgde. T.O.G. gooide er toen nog
een schepje op, maar Jan van Drecht, een doelman type
Jan de Boer Sr. waarvan we nog veel plezier kunnen be
leven, stopte alles. Henk van der Zwaag ging er tegen het
einde plotseling vandoor en schoot van behoorlijke afstand de
bal hoog in de hoek en de beker in onze prijzenkast. De rest
van de match weet U. Koning Voetbal kon zijn zomerslaap
beginnen.
Het is voor onze club een best seizoen geweest. Van de
seniores-afdeling behaalden van de acht elftallen, die wij in het
veld brachten, vijf teams het kampioenschap. Dat is een dikke
pluim op de hoed van de heren, die belast waren met de
samenstelling. Ter ere van de kampioenen en ter wille van de
statistiek, geven wij onderstaand de namen van de titelhouders
en de cijfers, die zij behaalden. De heer Bruynestein, secretaris
van de seniores-afdeling, kiende het voor ons uit.
Ajax 1 18 15 1 2 31
v. d. Pol, Potharst, Beumer, v. d. Hoeven, v. d. Hart, Stoffe-
len, Fischer, Los, Bruins, Brokmann, v. Dijk, Drager, Michels.
Ajax 2 18 14 2 2 30
Leentvaar, Krist, Looijen, Focken, Huis, K. ter Horst, Bun-
gert, v. Mourik, Taylor, v. d. Veen, Leeser, T. Jansen, Ande-
riesen, Boskamp, H. Smit.
Ajax 5 18 15 2 1 32
C. de Vlieger, A. van Dijk, W. Schoevaart, Neefjes, T. de
Jong, J. H. J. Velder, A. R. Been, D. Keyzer, E. Schetters,
H. Pieters-Graafland, Staubach, J. de Boer Jr., Grahmbeek,
J. C. v. Dijk.
Ajax 6 18 11 4 3 26
Kolder, Ras, Weppner, Massing Holstein, Klein, Kuipers,
Visser, Klopper, E. J. H. Keyzer, O. Been, Preston.
Ajax 7 16 14 2 0 30
Schalm, Reyenga, Schouten, Winter, Sasbach, Moos, J. F.
Michels Jr., J. v. d. Berg, Veffer, Kamlag, Bartels.
De kampioenswedstrijden van het eerste elftal brachten niet,
wat wij er van hadden verwacht. In ons vorig clubblad gaf
collega J. S. hierover zijn mening, die wij volkomen onder
strepen. Alleen vergiste hij zich in een paar namen, wat een
sportblad aanleiding gaf, commentaar te leveren. Zoals bekend,
laat sportbladen-commentaar ons Siberisch, wat schijnbaar
nog steeds niet tot het broodschrijvers-gilde is doorgedrongen.
De eindstand van de kampioenscompetitie luidt:
Limburgia 10 15 3918
Blauw Wit10 14 36—23
Maurits 10 10 1622
Ajax10 8 21—22
Heerenveen 10 8 2234
Enschedese Boys 10 5 1025
Voor ons doen een zeer bescheiden plaats. Opvallend zijn de
hoge tegen-scores. Heerenveen kreeg zelfs 34 treffers te note
ren en de kampioen, Limburgia, toch ook nog (maar) 18. En
dat in de tijd van de stopper en super-stopperspil. Men behoeft
ons jubileumboek maar op te slaan om „enigszins" anders
luidende cijfers te vinden. Joris van der Bergh schreef zeer
kort geleden: ,,Ons voetbal is ziek, doodziek." Helaas moeten
wij de heer v. d. Bergh gelijk geven.
Hoe de ziekte is ontstaan, is voor ons een open boek en hij
die de laatste jaren in ons voetbalwereldje zijn ogen de kost
heeft gegeven en zijn oor te luisteren gelegd, kan gemakkelijk
diagnose stellen. Onze club is ook geïnfecteerd, langzaam maar
zeker en hoe dat komt, laat zich gemakkelijk raden. Dat we op
de verkeerde weg zijn, staat voor ons vast en dat binnen af
zienbare tijd van onze beroemde „Reynolds-school" bitter
weinig over is, staat voor ons als een paal boven water.
Feijenoord, men leze het clubblad der Rotterdammers, kan
ons tot voorbeeld strekken. Wat is er van de eveneens beroem
de „Feijenoord-school" overgebleven. De verpletterende neder
laag tegen Haarlem (91) spreekt boekdelen. En dat die ont
goocheling de oude garde van Feijenoord niet lekker zit, laat
zich denken. Onze trainer, Walter Crook, een sympathieke
kerel, die verstand van voetballen heeft, gaat weg. Hij stelde
condities, die het bestuur niet kon accepteren, met gevolg:
beëindigen der relaties. Een nieuwe trainer er zijn al onder
handelingen gaande zal dus bij ons zijn intrede doen. Laten
we hopen, dat het iemand is, die de „Reynolds-school" kan en
wil bestendigen. Niet alléén onze club, maar ook het Neder
landse voetbal zal daar wel bij kunnen varen.
Het tweede elftal behaalde na lange tijd weer eens een
kampioenschap. Jonge krachten, in feite nog juniores (Van
Mourik, Anderiessen, Boskamp) werden in het elftal opge
nomen. Jan Looyen, één van de steunpilaren van het juniores-
elftal van verleden jaar, kwam spil te staan en tezamen met
enige jong- en oudgedienden, de strijd om de punten begonnen.
Hoe die strijd verliep, weet U. Het kampioenschap werd een
feit en het heeft maar heel weinig gescheeld, of de titel
„landskampioen der reserves" was bij ons terecht gekomen.
Het derde elftal kwam helaas niet voor het kampioenschap
in aanmerking, maar niettegenstaande dat, hebben onze derde-
elftallers toch een zeer behoorlijk seizoen achter de rug. En
als de voortekenen niet bedriegen vele juniores gaan dit
jaar naar de seniores-afdeling over zal het niet zo heel lang
meer duren, of ook de eeuwige kampioen uit vroeger jaren,
komt weer eens met de titel aanzetten.
Het vierde elftal draaide het afgelopen seizoen zeer moeilijk,
zweefde lange tijd akelig dicht in de buurt van de laatste
plaats, maar wist met een behoorlijke eindspurt toch uit de
gevaarlijke zóne weg te komen. Nu hadden onze vierde-elftal-
lers met tegenstanders als Stormvogels 2, Velox 2, D.O.S. 3
e.a., het niet gemakkelijk en dat zij zich in dit milieu hebben
kunnen handhaven, stemt tot verheugenis. Het volgend sei
zoen, misschien versterkt met enige juniores, zal ook ons derde
team wel weer lustig zijn deuntje meeblazen.
Het vijfde elftal, met Wim Schoevaart als captain en repor
ter, handhaafde zijn reputatie „abonnement kampioen", 't is
jammer, dat dit elftal niet hoger kan komen en gedoemd is
steeds maar in de reserve eerste klasse van de onderafdeling
uit te moeten komen. We zouden met dit elftal in de K.N.V.B.
zeker geen gek figuur slaan.
Het zesde- en zevende elftal kwamen het gepasseerde sei
zoen eveneens zeer verrassend voor de dag. Beide teams be
haalden het kampioenschap. Het zevende zelfs ongeslagen.
Een keurige prestatie van „licht"-gewicht doelman Daan
Schalm en zijn vrienden. Het zesde elftal had een beslissings
match tegen V.V.A. nodig om de titel in de wacht te slepen.
Na spannende strijd is dit gelukt.
Het achtste elftal speelde te wisselvallig om voor de titel
in aanmerking te komen, maar beëindigde de competitie toch
op een behoorlijke plaats. Zoals men ziet, hebben onze seniores
een prachtig seizoen achter de rug. Vijf van de acht elftallen
kampioen, een feit, waarop èn de elftal-commissie, èn trainer
Crook, trots kunnen zijn.
Ook het jeugdvoetbal liet het in ons jubileumjaar niet af
weten. Van de twaalf elftallen behaalden zes het kampioen
schap en de teams, die dit kunststuk niet volbrachten, namen
vrijwel allemaal zeer behoorlijke plaatsen op de respectieve
ranglijsten in. Juniores 1 kwam ongeëvenaard voor de dag.
Ongeslagen werden deze boys kampioen. Slechts één punt,
n.l. tegen Blauw Wit, werd verspeeld. Dit was deze knapen