Bezoek van The County Modern Boys' School, Halesowen.
De kampioenswedstrijden van Ajax II
Bloemen
Als je Jan Elzenga tegenkomt, dan hoor je altijd iets bij
zonders. Begin Maart was het weer zover. „Hé, zeg, er komen
een stel Engelse schooljongens bij ons op bezoek. Drie leiders
en vijftien jongens. Ik heb het al voor elkaar. Een stuk of
twaalf families, die zo welwillend zijn, de jongelui een dag
of vijf in hun kring op te nemen. Bovendien een stuk of zes
wagens ter beschikking voor een paar leuke trips. Het pro
gramma krijg je wel van me en de rest regelen jullie zelf
maar." Dat jullie sloeg natuurlijk op de Jeugdcommissie. En
toen verdween Jan, de tovenaar, weer uit onze gezichtskring.
Had alweer een ander probleem te pakken. Paastournooi bij
voorbeeld. Enfin, om dan maar te starten: Maandagavond
3 April, stonden we, om precies te zijn 35 man (dames en
heren) op het eerste perron van het Centraal Station, de
honneurs waar te nemen. Over half tien kwam de „Hoek van
Hollander" binnenstomen en ontdeed zich van een klein contin
gent buitenlanders, waaronder onze, door zeeziekte enigszins
uit het lood geslagen, jeugdige gasten. Een glas warme melk,
of een kop koffie in het Restaurant van de Noord-Hollandse
Tram, deed onze gasten een beetje op verhaal komen en kon
de indeling plus het ge-how-do-you-do beginnen. Dat was rap
bekeken. Even later deinden jeugdige Engelse voetballertjes
in dure sleeën over het Amsterdamse asfalt, naar onbekende
bestemming, om in de onderstaande families de Hollandse
gastvrijheid te ondergaan. Mogen wij deze families even aan
U voorstellen? Hier komen zij dan: J. Commandeur, F. Duk-
ker, H. de Goede, L. de Groot, M. de Groot, A. Levendig, F.
Looyen, W. Maarsen, G. J. Moes, Dr. W. H. E. Posthuma, A.
F. Strikkers, J. J. Sweering, M. Volkers, W. F. Volkers.
Laten we het maar meteen vertellen, de Engelsen hebben
het bij genoemde families reusachtig gehad. Verwend tot en
met, gewoonweg volgestopt. We zijn er natuurlijk niet bij ge
weest, maar hebben er genoeg van gehoord. De leiders ge
raakten er niet over uitgesproken, wat je als Ajacied
natuurlijk goed doet en als je er dan nog bij verteld wordt,
wat de Engelsen per week te consumeren krijgen (één ons
boter, twee ons kaas, enfin, U kent het verhaal misschien wel)
kijk, dan weet je toch maar heel zeker, dat ons cluppie, als
het ergens voor staat, best voor de dag kan komen. Niemand
zal er iets op tegen hebben, dat we voor genoemde Ajax-
families dan maar eerst even een „three cheers" afsteken.
Daar gaat ie dkn. Dank U! Willem Gupffert, onze rappe links
buiten van jaren her, begon Dinsdagmorgen maar meteen
met de partij „through the canals" te trippen. Het was „mar
vellous", U weet wel, dat zijn van die Engelse uitdrukkingen.
Des middags nam Wim gemakkelijk als je iemand met veel
vrije tijd ter beschikking hebt de Engelse familie, uitgebreid
met pleegouders en, niet te vergeten, Piet van Os, mee naar
de Zoo. De heer Portielje leidde het gezelschap rond, een
geste, die zeer op prijs werd gesteld en aan het bezoek van
onze onvolprezen dierentuin bovendien een extra en tevens
zeer leerzaam tintje gaf. Dat we na afloop de heer Portielje
hartelijk hebben bedankt, behoeft natuurlijk geen betoog.
Toch zit er aan zo'n rondleiding nog wel een enkel bezwaar
vast. Als je zo midden tussen de kamelen staat en één van
die bultige heerschappen krijgt de aanvechting je iets in je
oor te fluisteren, loop je de kans en passant een mouw of een
stuk van je jas kwijt te raken. Dat schijnt een soort kamelen-
liefde (geen kalveren-) te zijn. Aan tabaksrook hebben ze de
pé, dus mocht U soms een lastige kameel tegenkomen, steek
dan vlot een pijp op. Woensdag in de namiddag kwamen de
Engelse voetballertjes in het veld om hun krachten te meten
met een combinatie van onze adspiranten. We hadden een te
sterk elftal samengesteld en daardoor verloren de schoolboys
kansloos met 40. Wat jammer was, maar het is nu eenmaal
moeilijk een gelijkwaardig elftal samen te stellen, vooral als
de leeftijden nagenoeg gelijk liggen. Bij de Engelsen zaten een
paar heel aardige spelertjes. Vooral de rechtsbuiten, Alan
Parsons, was een heel handige knaap, zijn bijnaam Stanley
Matthews, zei al genoeg. Na afloop speechte Koolhaas, schonk
de leiders een Ajax-asbak en de boys een vaantje. Ook kregen
ze nog het Ajax-club-insigne, wat immer een begerenswaardig
artikel is. Toen ging het gehele gezelschap, inclusief de aan
wezige pleegouders, aan de ham and eggs. Het gezicht van
David Partridge, een jongen met zo'n echt gijnig snuit, was
een studie waard, toen daar een grote uitsmijter op z'n bord
lag. Het gaf een kleine kijk op de hopeloze r wereld, waar
in we leven. Een paar eieren met ham, deden een kinderzieltje
juichen. Mr. A. Stott, één der leiders, onderstreepte het nog
eens in z'n speech. Hij vertelde van zijn jongens, jongens uit
de fabrieksstad Birmingham, geboren in 1935-1936, die, rekent
U het zelf maar uit, hun jeugdjaren aan een tafel zaten en nog
zitten, waar Sr. Schraalhans de pollepel hanteert. Waar een
stuk chocolade op de plank ligt, waar je uitgerekend net niet
bij kan. De pleegouders, we kunnen er niet dankbaar genoeg
voor zijn, hebben het niet af laten weten. Toen de jongens
's Zaterdags naar huis vertrokken, waren ze bepakt en
beladen.
Donderdag, onder leiding van Gupffert, in beschikbaar ge
stelde auto's, waarvoor van deze plaats alsnog onze hartelijke
dank, naar de bloemententoonstelling „de Keukenhof" te
Lisse. En route de bollenvelden bekeken, een etentje in Haar
lem en toen naar Volendam. Kunt U ons volgen, wat betreft
dankbare leiders en grote, verwonderde kinderogen? O.K.!
Vrijdag de finale. Onder leiding van Wijting, Van Os, Koo-
men en de ondergetekende, naar de diamantslijperij van de
firma Asscher, waar de heer Lissauer het gezelschap ontving
en interessante dingen vertelde over die glinsterende stenen
en steentjes, waarvan U en wij er zoveel over de hand hebben.
Of, ehToen werden we rondgeleid, ook al door een
Ajacied. Zagen het zagen van de steentjes, het slijpen, hoor
den over boord, tafeltjes in het midden etc. etc. Namen af
scheid onder dankzegging en gingen de inwendige mens ver
sterken. Een bus van Maarse Kroon bracht ons eerst naar
het Waaggebouw, waar de Engelsen zich verbaasden over
onze prijzenschat. Toen naar H.F.C. te Haarlem, voor de
match tegen de H.F.C.-adspiranten, wat een aardig partijtje
werd, door de schoolboys met 15 gewonnen. De captain der
H.F.C.-adspiranten gaf een vlot speechje in de Engelse taal en
een keurig vaantje in de blauw-witte kleuren weg. In het
clubhuis van H.F.C. nog een napraatje plus een bottle Orange
Juice, een paar speeches en ook dit deel van de tour zat er
weer op. De laatste avond in Holland werd doorgebracht bij
de pleegouders. Of het overal zo gegaan is, als bij Levendig
thuis, waar Michael Tolly van Adriaans' nicht les in de Neder
landse taal kreeg, vertelt de geschiedenis niet. Zaterdagmorgen
stonden we weer met een man of veertig op het perron. Jan
Looyen trad op als dirigent bij de Engelse afscheidsliedjes,
Koolhaas sprak, Mr. Hood sprak, Mr. Attenborough dankte
nogmaals voor alles wat pleegouders en onze club voor zijn
jongens hadden gedaan, iedereen „shake-te hands" en toen
vertrok een trein met een ploegje „cheerende" schoolboys,
nagewuifd door een stel Ajacieden, dat zich van een heel goede
kant had laten zien. Er zijn in ons voetbalwereldje van die
aardige momenten, die om de haverklap te voorschijn komen,
als in de gewone wereldlaten we er liever maar niet
over praten.
BROWN.
30 April: Go Ahead—Ajax; A.D.O.—G.V.A.V.
7 Mei: AjaxA.D.O.; M.V.V.Longa; Go Ahead
G.V.A.V.
14 Mei: G.V.A.V.—M.V.V.Longa—Go Ahead.
18 Mei: LongaAjax; A.D.O.Go Ahead.
21 Mei: LongaA.D.O.M.V.V.—Ajax.
29 Mei: Ajax—G.V.A.V.; M.V.V.—A.D.O.
4 Juni: G.V.A.V.Longa.
Clubgenoten, onze reserves vragen voor deze wedstrijden
Uw aandacht. Komt in grote getale naar ons stadion. Onze
jongens verdienen het en zijn vast besloten U een paar prettige
uurtjes te bezorgen. Tot op de tribune dan!
ontvangen ter gelegenheid van het behalen van het afdelings
kampioenschap.
Jack Jr. Boudri V.A.M.I. Blauw Wit S.V.V.
A.F.C. de heer Verwoest de heer Bookelman D.W.S.
E.D.O. H.B.S. Dames Goed de heer Hulscher
de Volewiickers.