jEéeE j.
M {jalet
VA1EÏ
Uit het land van Saidjah en Adinda.
Geachte heer Elzenga,
In de allereerste plaats mag ik U en alle Ajacieden van
harte feliciteren met het succes van ons eerste. Natuurlijk,
degenen, die hiervoor hun beste krachten hebben gegeven, de
spelers, bestuurders en trainer, buiten de gelukwensen een
extra pluim, vergezeld van een stevige handdruk. Het telegram
van André en mij is nu ongetwijfeld in Uw bezit en ik kan
niet anders zeggen, dan dat ik blij was van deze mogelijkheid
gebruik te maken om van ons medeleven met het oude (wat
zeg ik: „ons oude") Ajax te doen blijk geven. Het is natuurlijk
hard voor ons, niet in staat te zijn het 50-jarig jubileum, dat
door het behaalde kampioenschap een dubbel feest zal wor
den, bij te wonen, maar ik ga van het standpunt uit, dat we
blij mogen zijn het van verre mede te maken. Ik ontving nog
een brief van Jan Koolhaas, deze week en het is voor 95%
zeker, dat ook deze oud-403-er, die nu in Batavia werkzaam is,
met ons zal terug keren, zodat ons „fjour hunderd en treie",
zoals de Noorderlingen van ons zeggen, drie ras-echte Ajacie
den naar huis zal brengen! Wanneer dit is, zult U ongetwijfeld
vragen? Ik rekende tot voor kort op eind Augustus thuis,
maar ik ben van de groep pessimisten gescheiden. Het is
natuurlijk nooit zeker te zeggen, maar mijn mening is: voor
20 Mei op de boot. Laten we het hierop maar houden, de
weken, die het meer zouden kunnen zijn, doen ons niets meer!
De sport grijpt ons hoe langer hoe meer aan. Vooral honkbal,
waarin dit onnozele Bataljon tegen het grote garnizoen Sema-
rang goede resultaten boekte. De laatste keer zelfs een dikke
101 overwinning. Semarang stond o.l.v. ons oude lid Sam de
Pauw, die 1.1. Maandag naar Batavia ging ter repatriëring.
Ook werd er gebasketballed. En ondanks het klimaat en de
vreemde, harde betonnen velden, niet gek ook! Vandaag is
het „Majoor Venema-tournooi" begonnen. Een tournooi tussen
de compagniën met een wisselbeker als prijs. Negen takken
van sport, geschonken ter nagedachtenis aan onze gesneuvel
de Bat.-Cdt. Dit zal wel het laatste tournooi zijn!
Ik wil ditmaal besluiten met bedanken voor het Ajax-
pakket, dat ik vorige week ontving. Ajax-Indië-Comité en
schenkers, U weet mijn dankbaarheid. En de spelers van het
eerste mag ik toeroepen: Nog even, mannen, en wij hier
maken de landskampioensfuif mee!
Hartelijke groeten van,
DICK DE STERKE.
Karei v. d. Lee schrijft uit Medan
Als steeds zeer aandachtig lezer van het „Ajax-Nieuws"
herinner ik mij, dat er reeds enige tijd geleden een verweer
in stond in antwoord op een of andere minachtende opmerking,
gemaakt door een sportblad, aan het adres van ons Nieuws.
Als bewijs, hoe accuraat de ,,beroeps"-pers hier werkt, zend
ik bijgaand entre-filet uit het Nieuwsblad van Sumatra, d.d.
13 April 1950.
Ajax was zeker van zijn kampioenschap
Hoe zeker Ajax er wel van was, dat het kampioen van zijn
afdeling zou worden, moge blijken uit het feit, dat onze stad
genoot, de heer Van der Lee een veertig jaar geleden één
der steunpilaren van Ajax hedenochtend in z'n brieven
bus een uitnodiging vond tot het bijwonen van een „groot
scheepse feestavond", welke Zaterdag a.s. in Amsterdam
VOOR
VAN ALLE KI FD/MG
,rV GONDNNEN -DEKENS ENl
KLEDEN EN TAPNT-PE/N/G/NC
wordt gegeven en waarop het kampioenselftal zal worden ge
huldigd. Helaas had men vergeten passage te bespreken voor
de heer Van der Lee
Ter opheldering het volgende. In afwijking van voor de
oorlog, gaan alle telegrammen, dus ook de voetbaluitslagen,
eerst naar Djakarta, zodat ca. 1011 uur 's morgens (Maan
dag) de uitslagen hier te Medan bekend zijn en in de krant
om ongeveer half zes thuis bekend worden.
Ik belde daarom trouw iedere Maandagmorgen om ongeveer
half elf de krant op en vroeg, hoe Ajax had gespeeld.
Vanzelfsprekend deed ik dat ook Maandag 13 Maart en
hoorde tot mijn grote vreugde: H.B.S.Ajax 24, dus afd.
kampioen. Ik antwoordde hierop: Hartelijk bedankt, dat komt
prachtig uit, want a.s. Zaterdag bestaat Ajax 50 jaar. Ik heb
al een invitatie voor de feesten ontvangen, maar mijn fiets is
stuk, dus kan ik niet gaan. Resultaat bijgaand stukje.
Je ziet, hoe beroeps journalisten de zaak kunnen verdraaien,
nog daargelaten de ontstellende onzin, dat een vereniging
weken van te voren invitaties zal gaan verzenden om de kam
pioenen te huldigen. Hoe bestaat het?
Hoe staat het leven er mee? Al wat opleving in zaken of
houdt het nog niet over?
Van Jan Elzenga vernam ik, dat de ereleden op 18 Maart
een gouden speldje krggen. Mocht dit waar zijn, vraag hem
dan dit op te willen zenden per luchtpost als aangetekende
brief. Bij voorbaat beste dank.
Ik hoop op een landskampioenschap van Stoffelen c.s. Veel
succes. Met beste groeten en een stevige poot.
KAREL.
Gaarne de groeten aan alle bekenden, speciaal Frans
Schoevaart.
Beste heer Elzenga,
Al heb ik het reeds per telegram gedaan, nogmaals mijn
hartelijke felicitaties aan U en geheel Ajax met het 50-jarig
bestaan en het afdelings-kampioenschap.
U zult wel drukke dagen achter de rug hebben, vermoed ik,
want waar reden is tot fuiven, daar wordt het steeds laat.
Met mij is alles prima en nog zo'n iy2 2 maanden hier, dan
stappen we op de boot. U ziet, het zit er bijna op en ik ben er
maar al te blij om, het verveelt me hier hard. Dick de Sterke
en ik, wij hebben in ons eigen Bataljon een groots sporttour-
nooi opgezet en dit tournooi duurde tien dagen, met negen
takken van sport. Per compagnie konden per wedstrijd punten
behaald worden, tot na negen sporten één compagnie de grote
wisselbeker won. De A.-Cie was dit. Het was een denderend
tournooi, want ze wilden allemaal winnen en de kansen bleven
tot het einde aan toe gelijk. De A.-Cie won tenslotte met een
halve punt voorsprong. Verleden week Zaterdag was de slot-
avond met prijsuitreiking en toevallig kwam net Vrijdags de
heer Lotsy bij ons om een causerie te houden. Nu, na Karei
Lotsy's causerie was onze prijsuitreiking en toen werd ik
gehuldigd met mijn vele werk voor dit tournooi. Toen sprong
Karei Lotsy op het toneel en speldde mij het jubileumspeldje
van de K.N.V.B. op, hetgeen voor mij een hele onderscheiding
betekende. Wat de causerie aangaat, die was daverend en
iedereen heeft die avond meer genoten, dan ooit hier van een
film of cabaret.
Mijnheer Elzinga, over dat mooie jubileumboek, dat krijg ik
toch ook, als ik het goed begrijp. Gaarne zou ik U verzoeken,
dit boek naar mijn huisadres in Amsterdam op te sturen. Het
liefst niet hier naar Indonesië, daar ik dan al weg ben en de
kans van beschading groter is.
Ik hoop, dat U het naar mijn huis wilt zenden.
Mijn nieuws is op; alleen wil ik onze club sterkte wensen in
de komende landscompetitie en voor alle Ajacieden en ook
voor Uzelf, de meest hartelijke groeten uit de Oost van
ANDRE KRAAN.
P.S. Ook het zenden van pakketjes voor mij kunt U beter
stoppen, daar ze mij niet meer halen.
Hooggeachte sportvrienden,
Met veel genoegen heb ik zo juist via radio Hilversum
wereldomroep vernomen, dat mijn oude club, waar ik als
jongen van 11 jaar al naar ging kijken, weer kampioen is ge
worden. Spelers als De Natris, die altijd met een broekriem
om z'n witte broek op het veld kwam en Schetters, die met
zijn armen liep te zwaaien, ben ik nog lang niet vergeten. Van
uit de Oost mijn welgemeende gelukwensen met Uw kam-
