.WEDSTBUD
VEBfLAQEN
Tot ons genoegen zijn er weer twee ,,Ajax-schrijvers" bij
gekomen. Fox en A.K. hebben de laatste verrichtingen van
hun elftallen op papier vastgelegd, waarvoor onze dank. En
nu maar volhouden, vrienden.
AJAX 2.
Na vier Zondagen niet te hebben gevoetbald, ging het tweede
op 19 Februari naar de Zaan, om Z.F.C. 2 te verslaan. Deze
zeer zware wedstrijd werd een alleszins verdiende 02 over
winning, vooral dank zij het geweldig enthousiasme en de
overgave, waarmee werd gespeeld. Hoewel Z.F.C. qua voetbal
de mindere was van Ajax, wist het bijna 2000-koppige publiek
de Z.F.C.-spelers zodanig aan te vuren, dat deze spelers niet
zozeer het vuur, dan wel hun kicksen na- en ook wel aan de
schenen van onze jongens wisten te leggen. De Ajacieden
waren zich echter ten volle bewust van het gevaar van zulk
een Zaanse heksenketel. De verdediging en middenlinie, met
Leentvaar en Looyen aan het hoofd, wisten de Z.F.C.-aan
vallen echter resoluut af te slaan. Geleidelijk -verhoogde
Ajax het tempo en toen de voorhoede ook op volle toeren
draaide, ontstonden er zoveel gevaarlijke situaties voor het
Zaanse doel, dat het meer Ajax-ongeluk, dan Z.F.C.-voetbal
wijsheid was, dat de score met de rust nog dubbelblank was.
Na halftime konden noch de elf Z.F.C.-ers, noch de Zaanse
supporters er ook maar iets aan doen, dat rood-wit in de
meerderheid kwam. Toen Bungert op acrobatische wijze twee
Z.F.C.-ers omspeelde en juist van plan was, om op drie meter
van de goal een doelpunt te scoren, werd Egon op een waarlijk
om een penalty schreeuwende Wijze in de Zaanse klei gedrukt.
Karei ter Horst dreunde de bal zo hard onder de lat, dat de
Z.F.C.-keeper de bal pas zag, toen het al 10 voor ons was.
Niettegenstaande kunst- en vliegwerk van de Z.F.C.-ers, bleef
Ajax sterker en wist Leeser, na een goede pass van de weer
opvallend goed spelende Andriessen, langs ,door en over
enkele Z.F.C.-ers te dribbelen en met een zeer hoogstaande
schuiver zulk een goed doelpunt te scoren, dat het een ogen
blik doodstil om het veld was, zo waren de Zaandammers
namelijk onder de indruk van de voetbaldaden van onze
vleugelman. Jammer genoeg, probeerde Rolf, hoe goed overi
gens ook bedoeld, dit spelletje te veel te herhalen, waardoor hij
vaak zijn beter tot scoren gereedstae.nde collega's kansen
ontnam. Lambreghts scheen bijvoorbeeld vaak het plan te
hebben, een doelpunt te maken en „beoogde" Ger echt Chris
telijk, de bal achter de Zaanse doelman te lepelen. Helaas
gelukte het deze beide, ondanks hun grote ijver, niet te
scoren.
Het laatste kwartier van de wedstrijd probeerden de Zaan-
kanters nog ons doel en, naar het scheen, ook onze spelers te
willen doorboren, maar de verdediging gaf geen krimp. Vooral
Van Mourik wist, hoewel een opgelopen pijnlijke kopstoot hem
erg hinderde, dapper stand te houden, evenals zijn collega's,
van wie Looyen en Boskamp zeer solide speelden.
Door uitstekende teamgeest en wellicht ook een heel klein
beetje door de in het veld gebruikte slagzin: „Zwijgen en
handelen", werd deze strijd gewonnen.
Dat na afloop in de kleedkamers de koude douche als een
heerlijk Turks bad werd'beschouwd en de Ajax-mars uit blijde
Ajax-borsten werd gezongen, zult U wel willen aannemen van
schrijver dezes, die U dankt voor Uw aandacht, geschonken
aan dit verhaaltje.
Op 26 Februari ging het tweede naar K.F.C. 2. Op een veld,
dat door de sneeuwbui en een wedstrijd, die er even te voren
op hadden gewoed, op vele plaatsen een modderpoel geleek,
werd om 2.30 uur begonnen. De tweedelingen konden al gauw
aan hun modderschoenen voelen, dat er winst uit deze wed
strijd gehaald kon worden. Maar het kostte toch nog heel
wat zweet- en modderdruppels, voor dit Koogse koggetje
gekraakt was. Het bleek duidelijk, dat bij Ajax achter weer
alles potdicht was. Daarvoor zorgde vooral Looyen, die
goed geassisteerd door v. Mourik en Boskamp, een prima
partij stond te spillen. Het weinige, dat deze drie musketiers
moesten laten passeren, geraakte veilig in handen van onze
uitstekende achterhoede-dirigent en goalie, Bep Leentvaar.
De beide halfs, Andriessen en linker-collega speelden zowel
hun verdedigende rol als hun taak als „voedsters" zo goed,
dat het niet te verwonderen was, dat K.F.C. niet gemakkelijk
tot scoren kwam. Ajax was, wat men noemt, over alle linies
sterker en de voorhoede wist door goede combinities het
Koogse doel zwaar te belegeren.
Helaas bleef de stand langer dan nodig was 00, doordat
de afwerking van onze aanvallen wat te slap en de modder
voor de K.F.C.-goal wat te sterk bleek. Toch gelukte het ons
nog voor de rust, toen tegen een zware wind in werd gespeeld,
een 10 voorsprong te nemen. Uit een mooie voorzet van de
goed, doch te individueel spelende Leeser, kopte captain Karei
ter Horst juist tegen de lat. Terwijl Lambreghts echter de
keeper tactisch en reglementair in de uitoefening van zijn
functie hinderde, knikte Karei nogmaals en nu iets lager,
precies in de bovenhoek. Behalve de traditionele strubbelingen
met enige Koogse spelers, kwam de rust, zonder dat er verder
erg opwindende dingen waren geweest.
Na halftime, met een orkaantje mee, kon de Ajax-voorhoede
ei' lustig op los schieten, zodat het alleen maar een kwestie
was van „hoe" en „hoe vaak" onze forwards zouden scoren.
Het werd 14. Taylor wist, na een voorzet van Ter Horst, uit
moeilijke positie met een prachtige zweefduik een magnifiek
doelpunt te scoren. Zo mooi, als waarschijnlijk ook in Engeland
nooit eerder werd vertoond, zodat wij moeten aannemen, dat
Ken dit hier van ons in Holland heeft geleerd. Bungert wist
verder echt Bungert-achtig tweemaal te doelpunten, d.w.z.
met van die verdraaid harde dreunen, dat de keepers meestal
meer uit eerbied, nood en zelfverdediging gaan liggen, dan om
zijn atoomschoten te stoppen.
Dat K.F.C. een tegenpunt fabriceerde, konden onze jongens
werkelijk niet helpen. Leentvaar had namelijk keurig een mod-
derschuiver uit zijn doel geslagen, doch de bal ketste van de
paal het veld weer in. Bep lag echter zo in de modder vast
gezogen, dat de bal al weer achter hem in het net lag, toen
hij met vereende krachten op zijn veerkrachtige benen werd
geholpen.
Zoals U bemerkt, al met al een verdiende overwinning,
waarbij nog eens het bewijs werd bevestigd, dat het tweede
de overwinningen niet slechts behaalt door enthousiasme en
goede teamgeest, maar vooral ook door knap voetbal. Mijn
liefje, mijn Ajax wat wilt U nog meer.
Zij nog vermeld, dat de kietelende massage van masseur-
linesman Hendrik Smit, enige van onze spelers zeer goed
gedaan scheen te hebben, terwijl het de spelers in het veld een
geruststelling was, dat Wim Stóffelen erbuiten stond, ge
wapend met een spons en een vochtige binnenbal, om eventuele
slachtoffers direct uit hun lijden te helpen.
FOX.
VAN HET ZESDE.
In de eerste wedstrijden van deze competitie kon het zesde
elftal slechts een gering aantal winstpunten in de wacht
slepen. Nederlagen en gelijke spelen waren zijn deel. Des te
verheugender was het verschijnsel, dat de ware Ajax-school
zich ook in dit elftal niet verloochende: het boekte de ene over
winning na de andere en met duidelijke cijfers!
12 Februari: Ajax 6—R.K.V.I.C. 2 8—4.
In deze wedstrijd tegen onze naaste concurrent bleek reeds,
spoedig, nadat onze voorhoede in 6 minuten tijds drie vlotte
doelpunten scoorde, dat de volle buit naar Ajax ging.
Geleidelijk werd de score opgevoerd met nog vijf doelpun
ten, waarbij Otto Beem topscorer werd. Ook Jan Kuiper en
de snelle Visser hadden een groot deel in deze overwinning.
Enige misverstanden in onze verdediging, die zich overigens
goed van haar taak kweet, veroorzaakten enige tegenpunten.
19 Februari: V.V.A. 4Ajax 6 05.
Door deze wedstrijd te winnen liepen we onze één punt ach
terstand op V.V.A. 4 in. De gehele wedstrijd waren we tech
nisch de meerdere. Vooral Eddy Keizer zette de voorhoede
met goede passes aan het werk, waaruit een hoge voorzet van
linksbuiten Klein volgde, die Jan Kuiper met een scherp schot
in het eerste doelpunt omzette. De doelpunten kwamen nu
regelmatig uit onze grage voetbalschoenen. Onze sterke
achterhoede met aan het hoofd Ben Ras en Dick Klopper, die
goede steun ondervonden van de Engelsman Eric Preston en
Wim Wepner, kon de nul handhaven. Tevens een pluim voor
Massing-Holstein, die menige aanval van onze tegenstanders
in de kiem smoorde. A. K.
