T entoonstellin g
De Watergraafsmeer en 50 jaren Ajax.
6
ver, moest R.C.H. de Racing wist er niets van deze,
voor ons onaangename traditie, hoog houden. De Heemstede
naren hadden in dit opzicht echter de wind bepaald tegen,
daar Stoffelen en zijn kameraden beslist kampioen willen
worden en zich practisch geen puntenverlies kunnen permitte
ren. Zij vonden dan ook een Ajax tegenover zich, gebrand op
de zege. En dat die zege dan ook werd behaald, lag niet aan
uitstekend spel onzerzijds, doch hoofdzakelijk aan hard wer
ken van de eerste- tot de laatste minuut. R.C.H., misschien
geïnspireerd door het prachtige succes van 't Gooi, gooide het
ook over die boeg en zo werd het een harde strijd om de bal,
waarin de stormachtige wind een duchtig woord meesprak.
Het publiek kreeg dus qua voetbal weinig, maar wat spannen
de momenten betreft, veel waar voor zijn geld. Vooral het
eerste gedeelte van de strijd, waarin Bruins ons de leiding
bezorgde, R.C.H. gelijk maakte en de zeer actieve en uit
stekend spelende Los voor ons tweede doelpunt zorgde. Na de
rust kregen we de wind mee, een zeer belangrijke factor, en
toen het Gé van Dijk gelukte, een fraai doelpunt te scoren,
kwam de Ajax-victorie in zicht. Theo Brokmann, die de ge
blesseerd geraakte Bruins inmiddels had vervangen, vierde
zijn rentrée met een doelpunt en zaten we, weliswaar nog niet
op rozen, maar toch aardig aan de veilige kant. R.C.H., met
het oog op het gedrang in de onderste regionen, vocht man
moedig door, bracht het nog tot een doelpunt, maar daarmede
was dit voetbalverhaal uit. Een lastige klip was keurig om
zeild en een oude traditie gebroken. Hoe er gespeeld werd?
U hebt het al zo om en nabij gelezen. Allen hebben zeer hard
gewerkt, de een was iets gelukkiger dan de ander, dus kunnen
we, gezien het onaangename weer en het binnen halen van de
punten, dik tevreden zijn. Nog twee wedstrijden thuis en nog
twee matches uit. Vrienden, als het een beetje meeloopt, dan
halen we het dit seizoen weer eens. Mogen we hopen
BROWN.
Een gouden jubileum! Vijftig jaren! In het leven van de mens
een reeds eerbiedwaardige leeftijd, doch in het leven van
Ajax een tijdperk van nog korte duur, waarop het jonge, tot
rijpheid gekomen leven bloeit in volheid van willen en kun
nen, van daadkracht en energie.
In die vijftig jaren is geschiedenis gemaakt en het ge
denkboek dat eerstdaags gaat verschijnen zal ongetwijfeld een
deel der historie voor het voetlicht brengen. Doch ook een ge
denkschrift is aan grenzen gebonden en daarom is het een
goede gedachte van het Bestuur geweest om een plan te be
ramen voor het houden van een tentoonstelling. De voorlopige
opzet was documenten, foto's en prijzen uit eigen bezit te
exposeren, doch weldra kwam het idee naar voren om de
historie van Ajax te plaatsen in die van de Watergraafsmeer,
het oord, waarmede Ajax in de loop der jaren is samengegroeid
en dat zijn bekroning vond in het bouwen van een eigen
stadion.
Het Bestuur is er van overtuigd dat de leden en de duizen
den bezoekers van de wedstrijden niet alleen belangstelling
zullen tonen voor de Ajax-historie, doch ook voor de geschie
denis en de topografie van de Watergraafsmeer. Bovendien
komt hiermede tot stand een samengaan van sport en kunst,
een suggestie, die onmiddellijk weerklank mocht vinden in
kunstkringen.
Bij het ter hand nemen van de organisatie der tentoonstel
ling mocht van diverse zijden belangstelling en medewerking
verkregen worden. Burgemeester en Wethouders van Amster
dam hebben het Waaggebouw (Amsterdamsch Historisch
Museum) op de Nieuwmarkt ter beschikking gesteld voor het
houden der expositie, terwijl directies van musea en archieven,
benevens tal van particulieren hun instemming hebben be
tuigd door het beschikbaar stellen van schilderijen, tekeningen,
foto's, archivalia en litteratuur.
Voor velen zal het Waaggebouw een ontdekking zijn en
opdat de a.s. bezoekers (sters) zich enigszins kunnen oriënte
ren, volgen enkele gegevens betreffende het monumentale
gebouw.
In 1488 werd begonnen met de bouw van een stevige poort
op de plaats waar de St. Antoniesdijk (de oude Zuiderzee
wering) in een scherpe hoek de nieuwe singelgracht van 1480
Gezicht op de Waag.
(thans Kloveniersburgwal en Gelderschekadekruiste. Bij het
verleggen der grenzen van de stad in 1585 kwam de poort
binnen de stad te liggen en verloor daarmede haar betekenis
als bolwerk. In 1614 ontstond door demping van een gedeelte
van de Kloveniersburgwal, de Nieuwmarkt, en daardoor ver
kreeg het poortgebouw in 1617 een andere bestemming en
werd herdoopt in Nieuwe of St. Antonieswaag.
De nieuwe waag werd in 1618 geopend, er werden hoofdza
kelijk zware ijzerstukken, ankers en geschut gewogen. De
ruime bovenverdieping werd ingericht tot hoofdwacht van de
schutterij en voor de chirurgijns, metselaars, schilders en sme
den werden gildekamers ingericht.
Van de verschillende gilden, die in het gebouw hun zetel
gehad hebben, lieten slechts twee hun sporen tot op de huij
dige dag achter, dat der chirurgijns en dat der metselaars.
Tegen de wanden van koepel en enig overgebleven galerij vindt
men nog de geschilderde wapens van de overluiden van het
chirurgijnsgild sedert 1692, tezamen met die van vele profes
soren in de ontleedkunde. De metselaars en steenhouwers heb
ben verscheidene meesterproeven nagelaten, welke men in ver
schillende vertrekken, portalen en trappen kan aanschouwen.
Gedurende 1803 tot 1849 was het Waaggebouw aangewezen
Metselaarseilde-kamer.
