Café-Reslaurani
»j\loderne<
Amsterdam-Brussel 5-0.
Ajax2-Haarlem2 4-0.
Leidseplein - Amsterdam
Zaterdagmiddag, 5 November, zagen we Amsterdam tegen
de Belgen spelen en voor een Ajacied was het waarom ook al
prettig kijken, omdat al onze spelers hun plaats dubbel en
dwars waard waren. Potharst, v. d. Hoeven, v. d. Hart, Michels
en Drager verdienen in dit verband allen een pluim voor hun
mooi en vooral doortastend voetbal. Toch weet ik héél zeker,
dat, wanneer Van Raalte in het Belgische doel had gestaan,
het geen 50 zege geworden zou zijn; neen, de Belgische doel
wachter had geen gelukkige dag. Potharst wat is hij er
momenteel weer prachtig in werd uitstekend geassisteerd
door Boonkamp, en ook Wimmers is een terrier. Technisch
vielen de Brusselaren vast niet uit de toon, mooi combineren
en goed positiespel zag men herhaaldelijk, maar voor de goal
waren ze niet gevaarlijk. Vooral ook viel het uitstekende mee
spelen van Van Raalte te loven, hij dirigeert zijn achterhoede
prachtig, een héél verschil met zijn Belgische collega. Het
eerste half uur werd er niet gescoord, maar toen kreeg de nu
rechtsbuiten spelende Drager (wat is het toch een mooie,
technische voetballer) de bal en gelukte het hem met een goed
schot, dat me echter wél houdbaar leek, de keeper te passeren.
Het tweede doelpunt ontstond, toen v. d. Ruit, die al heel door
zichtig speelde, eindelijk een goede voorzet gaf, die Koekebak-
ker mooi verder dirigeerde naar de vrijstaande Drager, die
nog even richtte en de bal in het uiterste hoekje van het
vijandelijke doel deponeerde. Echt een juweeltje van een doel
punt.
Na de thee kregen we een demonstratie van de Amster
damse halflinie te zien. Alle drie speelden voor wat ze waard
waren en Cor v. d. Hart en v. d. Hoeven vielen wel bijzonder
op. Wat v. d. Hart betreft, moet ons toch de waarschuwing
van het hart, dat hij niet te veel risico moet nemen, en de bal
wat vlugger af moet geven. Bijna iedere wedstrijd krijgt hij
een of andere flinke tik, die hij toch uitsluitend en alleen aan
zichzelf heeft te danken. Ik weet het, hij is jong en vurig
net een dartel paard en technisch heeft hij het voetbal ook
waarachtig wel onder de knie. Maar het gebeurt maar al te
vaak, dat, ook al kan hij de bal gemakkelijk afspelen, hij
plotseling door de toestormende speler heen of langs wil en
dit brengt bijna altijd onnodig risico, plus de nodige verwar
ring in eigen defensie. Cor, probeer toch deze fout bij je zelf
te corrigeren, dan ben je voorbestemd om een groot speler te
worden.
Maar ik zou haast afdwalen. We zien al spoedig een mooie
en hoge voorzet van v. d. Ruit, Rinus is er als de kippen bij,
een meesterlijke tik met zijn voorhoofd en de bal ligt voor de
derde maal in de touwen. Het spel van de Belgische Benelux-
vrienden bleef het aankijken overwaard door hun oogbekorend
positie-spel, maar het zette geen zoden aan de dijk. En van de
vele keren, dat de onzen voor het Belgische doel kwamen, had
Rinus nog eenmaal succes en werd het 40. En toen hierna
Westers te stevig naar scheidsrechter Martens zijn zin werd
afgehouden, kon v. d. Hart nog eens demonstreren, dat er ook
aan zijn schot niets mankeert. Michels nog een extra pluim
voor z'n verrassende schijnbewegingen, het Oranje-yersey zou
je ook puik staan.
Het was een prettige voetbalmiddag geweest. De wedstrijd
was echter te laat begonnen en de snel invallende duisternis
maakte het volgen van het bruine monster zéér moeilijk.
Juist lees ik in de krant, dat in de Rest van Nederland de
volgende Ajacieden zijn gekozen, Stoffelen, Michels en v. d.
Hart, terwijl als reserves zijn aangewezen Cor v. d. Hoeven en
Potharst. Onze hartelijke gelukwensen, mannen, en binnenkort
gaan we toch blijkbaar weer écht meedoen.
J. S.
Ondanks het slechte weer, hebben de aanwezige Ajacieden
genoten van het geweldige enthousiasme van de sterk ver
jongde ploeg van onze reserves. De opstelling luidde:
Leentvaar
v. Mourik Boskamp
Andriessen Looyen Focken
Leeser Krist Ter Horst Huis Bungert
De Haarlem-reserves hadden werkelijk een heel goed elftal,
en de eerste minuten kwamen ze overdonderend opzetten.
Leentvaar kreeg al dadelijk moeilijk werk en hield er een paar
bijna onmogelijke ballen uit. Maar toen was de schuchterheid
bij onze reservisten er dan ook wel volkomen uit en fel beten
ze van zich af. Keurig samenspelend, waarbij onze vleugel
spelers in ruime mate werden betrokken, ging het kris-kras
door de Haarlem-defensie en het was v. d. Horst, die met een
prachtig schot scoorde. En al kwam Haarlem toen wel weer
wat in het offensief, onze achterhoede stond pal, de halflinie
gooide het spel prachtig open en het was vooral Leeser, die
opviel door zijn grote snelheid en goede balcontrole. Ook Huis
en Krist kwamen bij herhaling de bal halen en deden er steeds
iets goeds mee. Ter Horst werd dan ook in ruime mate van
werk voorzien en na een kwartier kreeg de Haarlem-keeper
voor de tweede maal het nakijken.
Na de thee werd er nog een extra schepje bovenop gegooid
en dat we nog maar twee maal scoorden, pleit zeker voor het
talent van de Haarlem-keeper. Het was werkelijk een lust
voor het oog, dit Ajax 2 aan de gang te zien, wat een moed,
wat een goede wil en wat een team-spirit. Voor iedere club
man een spelletje om van te watertanden en als hier nog een
beetje aan wordt gevijld en geschaafd, wordt er weer een
werkstukje afgeleverd, waar onze ijverige trainer, jeugd- en
elftalcommissie trots op kunnen zijn. Jongelui, m'n compli
ment. Ons tweede heeft zo dikwijls geklaagd, dat er zo weinig
belangstelling voor de reserves is, maar als we deze geestdrift
en goede wil kunnen prolongeren (en dat hebben jullie zelf
in de hand), komen die lauwen wel weer op hun schreden
terug en schreeuwen misschien nog véél harder dan
J. S.
