Café-Restaurant
»Nloderne<
Ajax-Indië-Comité.
Ajax3-E.D.0.2 0-0 en jong-Ajax.
Leidseplein - Amsterdam
O verpeinzingen
Ajax-Varia.
De clubavonden worden weer in Hotel Suisse gehouden, dat
weet U natuurlijk en U bent daar misschien niet iedere
Vrijdagavond maar toch vaak genoeg present om deel te
nemen aan het Ajax-clubleven. U gevoelt zich daar, temidden
van de clubvrienden, zo echt thuis, doch hebt U, toen U zat te
kaarten, of stond te biljarten, nooit eens gedacht aan de club
genoten, die toch zo gaarne 's Vrijdagavonds naar de Ajax-
soos in de Kalverstraat zouden gaan, maar door de grote
afstand, die ons scheidt, er slechts met weemoed aan kunnen
denken Ongetwijfeld hebt U dat gedaan. Uw goede hart ging
toen meteen uit naar het Ajax-Indië-comité, dat de door onze
jongens in Indonesië zo gewaardeerde Ajax-pakketten ver
zorgd. U hebt die Ajacieden bezig gezien met schaar, touw,
papier en lijmpot en bewonderend gekeken naar al die nuttige
gebruiks- en consumptie-artikelen, die zo zorgvuldig ver- en
ingepakt werden. U vondt het een prachtig werk, echt iets voor
Ajacieden en nam U voor, weer iets bij te dragen als er een
nieuwe zending in zee ging. Vrienden, iedere maand gaat er
een zending naar onze jongens in Indonesië, daar is dus veel
voor nodig, maardat kunnen wij alleen volhouden, door
en met Uw onontbeerlijke steun. Wij blijven dan ook op U
rekenen en zijn dankbaar voor elk pakje scheermesjes, stuk
chocolade, rol pepermunt, staafje scheerzeep etc., dat bij ons
binnenkomt (geen boeken of tijdschriften s.v.p.).
Het door ons bestuur gevormde comité bestaat uit de vol
gende leden: J. Elzenga, 3e Helmersstraat 47 b; M. Wyting,
Haarlemmerweg 147; A. Th. Schroder, 2e v. d. Helststraat
37 hs.; F. H. W. de Bruyn, Molenkade 9, Duivendrecht.
U kunt Uw bijdrage ook afgeven aan de heer Boudrie, Ajax-
stadion; de heer Schuuring, voor de Ajax-jeugd; de heer Th. J.
Muller, Veeteeltstraat 52 (voor Betondorpers).
„Alle Ajacieden doen dus mee,
Voor onze jongens overzee."
Zondagmorgen, 11 September 1949, zagen we ons derde
elftal in actie tegen E.D.O. 2. De Haarlemmers hebben een
stug-verdedigend reserve-elftal ,waar maar weinig bekoring
van uitgaat. Hun weinige uitvallen waren wèl gevaarlijk, maar
het is voetbal zonder de minste elegance. Onze halflinie
waarin Groenewoud schitterde was zeker een klasse beter,
ook onze backs, Fritz en Van Maurik, speelden uitstekend en
vulden elkaar puik aan. Heel jammer was het, dat onze hard
werkende voorhoede een paar zéér gemakkelijke kansen om
zeep bracht, daar we de overwinning zeer zeker verdienden.
Rolff speelde een behoorlijke partij rechtsbuiten, maar hij moet
toch meer initiatief tonen en niet bang zijn zelf te schieten, als
hij hiervoor een kans krijgt. Jan de Boer is een rustige, goede
goalkeeper, die echter zijn uittrappen nog wat moet verzorgen.
In de voorhoede was v. Stoffelen zeker niet de minste, blijf
echter uit de verdrukking, boy, speel de ballen vlugger af, dan
komen de schietkansen vanzelf. Wel een team, dat heus de
nodige punten in de wacht zal slepen.
's Middags zagen we jong-Ajax in actie en vooral onze
Juniores 1, dat tegen ons vijfde elftal speelde, liet een partijtje
voetbal zien om van te watertanden. Het team was prachtig
op elkaar afgestemd en de uitslag, 100 voor onze studenten,
zegt dan ook wel wat. Het is een team vol uitblinkers, en het
zou echt de moeite waard zijn om die knapen wat meer tegen
volwaardige tegenstanders uit te laten komen. Dèt is de manier
om puike reserves te kweken en de jongelui vinden het fijn, als
ze wat meer in het brandpunt van de belangstelling staan.
J. S.
Opgedragen aan alle sportmensen in Nederland.
Het gaat vóór alles om, het spel en niet om de knikkers
Hoe vaak horen we dat zeggen, maar hoe vaak handelen wij er
naar in het leven en in de sport? leder kan dat voor zich zelf
- wat beter is dan voor een ander het best beoordelen, in
dien hij eens ernstig daarover bij zich zelf te rade gaat.
Het is mooi en goed een wedstrijd sportief te winnen, maar
het is nóg mooier en nog beter een wedstrijd sportief te ver
liezen, want zulk een verlies is menselijk geen verlies, maar een
OVERWINNING, door de manier waarop de verliezer zich
gedurende een wedstrijd en daarna gedraagt.
Het is niet belangrijk critiek uit te oefenen over het „hoe" en
het „waarom" van de overwinning van onze tegenstander, tenzij
wij er voor ons zelf in positieve zin lering uit trekken, n.l. op
welke wijze het in de toekomst nog beter te gaan doen en op
welke manier beslist niet. Onze tegenstanders, ook wanneer hun
sport-opvattingen ons niet liggen, omdat het geen eerlijke en
fatsoenlijke en dus geen opbouwende sport meer is, moeten dat
voor zichzelf maar uitmaken. Wel moeten wij proberen hen te
helpen door het hier eerlijk en rechtuit te zeggen, in hun eigen
veste, waar deze ook moge zijn. Want alleen op deze manier
kunnen sportmensen om der wille van goede sport elkaar helpen,
om daardoor samen te ontdekken, dat NIET het resultaat het
beste en het langste telt, maar de manier waarop het wordt
bereikt!
Thorbecke schreef in zijn „Hervormingen" in het midden van
de vorige eeuw: „Waarheen leidt de weg, wanneer men het
doel niet in het oog heeft?"
Wij kunnen dit b.v. voor voetbal letterlijk als volgt uitleggen:
dat het spel in het veld nog zo fraai en mooi kan zijn, maar
tot geen resultaat leidt, wanneer tenslotte de bal niet in de goal
terecht komt. Maar dat bedoel ik hier beslist niet, al is en blijft
dat ook altijd waar. Wat ik hier bepaaldelijk bedoel, is iets, wat
voor ons allemaal, thuis, in ons werk, in onze sport, veel en veel
belangrijker is: WAARHEEN LEIDT ONZE WEG IN HET
LEVEN, INDIEN WIJ HET „WAAROM", DAT IS HET DOEL,
NIET IN HET OOG HEBBEN?
Sport is alleen maar nuttig en weldadig voor de beoefenaars,
indien zij er lichamelijk en geestelijk sterker en gezonder door
worden. Dat kan langs de weg van verruwing van de sport nooit
bereikt worden, wel het tegendeel. Ruwe sport haalt ons neer,
ook thuis, ook bij het publiek, ook elders in het leven. Eerlijke
sport, waarbij wij ons volledig geven met fatsoen als hoogste
middel, maakt ons ruimer, dieper en menselijker en brengt ons
verder van de dieren uit de jungle af. Dit is voor ons, mensen,
ook een roeping en dit wordt van ons verwacht. De verruwing
de bestialiteit, die wij terecht als mens zo verafschuwden bij
onze onderdrukkers in oorlogstijd, moet ons toch wat geleerd
hebben, voor ons zelf, ook voor onze opvattingen over het doel
van de sport en de manier, die te beoefenen.
Veel mooier een wijs en goed gedragen nederlaag, dan een
overwinning, die niet gaaf en niet zuiver is. De sport kan ons
allen dat leren, als wij het zó kunnen en willen zien. De sport
zal ons dan sterk en beter maken voor alles wat wij in het leven
doen en ontmoeten op onze levensweg.
Terwijl ik dit schrijf, denk ik aan Karei Lotsy en aan al zijn
collega!s, die op dit gebied zo veel voor de sport in Nederland
en daardoor voor ons volk hebben gedaan en, ondanks vele
teleurstellingen, door geloof in het hoge doel, voort gaan te
doen. En dit om der wille van anderen, ook van hen, die dit
geloof nog niet bezitten."
Eindhoven, 25 September 1949.
Ir. P. F. S. OTTEN,
Voorzitter Raad van Bestuur
der Philips N.V.
Onze penningmeester, de heer W. F. Volkers, reeds vele
jaren werkzaam bij de Heineken's Bierbrouwerij N.V., werd
een dezer dagen benoemd tot procuratiehouder van deze in
heel de wereld bekende onderneming. Aan Wim, onze trouwe-
en precisieuze schatbewaarder, namens de rood-witte familie,
onze hartelijke felicitaties met deze eervolle benoeming.
