Het seizoen begint
trouw moeten spuiten! Daar is deze droge zomer wat water overheen
gegaan om het zó te krijgen.
Jullie kunnen wel binnenkomen!"
Achter elkaar schuiven de jongelingen het restaurant in. Met eerbied
nemen ze het papier aan, waarop ze naam, adres, geboortedatum moeten
invullen. Er zijn er, die dat rap doen er zijn anderen, die er moeite
mee hebben en hun buurman raad vragen. Ik kijk zo'n enkel briefje
aan en stel tot mijn verbazing vast, dat een der knapen Aix les Bains
als woonplaats opgeeft. Als ik hem vraag, of hij forens is, kijkt hij me
verwonderd aan.
Nu moeten ze stuk voor stuk in de bestuurskamer komen .Mijn zoon
heeft het daar buiten al gauw zo geregeld, dat hij spoedig aan de
beurt is. Hij ziet, hoe de binnengeroepenen stuk voor stuk op een stoel
in hun dooie eentje zitten en dat hun alleen maar wat wordt gevraagd.
Heeft hij al door, dat ze hem daar binnen niet zullen villen? Of is er
een soort van fatalisme over hem gekomen? Of heeft hij het gevoel,
dat hem niets kan gebeurenomdat z'n vader erbij is?
Als ik mee naar binnen glip, wordt tot mij het woord gericht „Je
vader zit er bij die moet toch de contributie betalen. Weet jij,
hoeveel die bedraagt
Weet dat joch veel? t Zal hem een zorg zijn als-ie maar wordt
aangenomen.
Dan valt er plotseling een voetballer temidden van de deftige plech
tigheid. Wim Volkers heeft voor z'n veteranenwedstrijd mannetjes
nodig. „Hè, Jan, speel je meeDaar staan we weer met negen
man
Maar Jan heeft enquête-commissie-plichten, die vóór gaan en ik
als oude oud-veteraan kan het levendig begrijpen: we staan op de
rand van de warmste dag en er zijn temperaturen, waarbij voetbal op
misdaad begint te lijken. „Als ik hier klaar ben, graag," zegt de
huichelaar, die wel weet, dat er na mijn zoon nog een hele serie knapen
door de enquête-zeef moet.
De zoekende Wim wervelt de bestuurskamer weer uit. „Mooie boel
zo'n grote vereniging
M'n zoon wordt verder afgewerkt of eigenlijk is het de oude
heerdie inlichtingen moet geven. „Het is met die jongens zó, dat ze
wel voor een andere vereniging speelden en dat dan maar zo laten,"
wordt me verteld, „daarvoor in hoofdzaak laten we ze even komen."
Als een verdachte voor zn rechters heeft m'n zoon in de stoel gezeten.
De pin op z'n neus: beleefd zijn tegen de heren, was niet eens nodig
geweest. Z'n mij nagezegde groet: „Goedenmiddag, heren," is het enige
geweest wat hij hoefde uit te brengen. Het valt me mee, dat hij de
oude heer voor laat gaan, als we naar buiten stappen.
Maar daar buiten heeft hij weer allemans praats hij heeft lader
niet meer nodig. „Zal ik even aan Wim Volkers vragen of ik mis
schien mee kan doen?" stelt hij voor.
Ik grinnik even. Verliezen wij in voetbaltenue de indruk, die wij als
heer-gekleed, zittend in een deftige commissie achter een groene tafel,
maken? „Dat zou ik nog maar niet doen het is een veteranen-
wedstrijd dan moet je nog een dertig jaar wachten."
„Laten we dan maar gaan kijken," stelt hij, berustend in die dertig
jarige eeuwigheid, voor. Dertig jaar
Maar bij de vader komt de wens op, dat hij die dertig jaar nog eens
dunnetjes over zou kunnen doenVLINDER
Grote gebeurtenissen werpen haar schaduw vooruit. Welk verstandig
mens heeft dat ook weer gezegd? Och, wat doet het er toe? Mijn
zoon heeft een uitnodiging gekregen om voor de enquête-commissie te
verschijnen en hij vraagt mij nadere inlichtingen. Wat of dat is,
een enquête-commissie? Weet die knaap veel? Ik hang hem alleen
maar aan z'n neus, dat die commissie uit heel deftige, eerbare en brave
Ajax-burgers bestaat, die hem wel enige vragen zullen stellen.
ZohumJe kan zien, dat hij er maar half tevreden mee is.
„Als ze maar niet te véél vragenMaar een raar ding, die enquête
commissie. Hij heeft er niet eens bezwaar tegen, dat ik even mee ga
Als ik die middag boven kom, hangt er een hele jongensschaar op de
overdekte allemaal klanten voor de enquête-commissie. Ze zetten
gewichtige gezichten en ze zien niet eensdat er op het eerste veld
een gratis spuitvoorstelling wordt gegeven. Ze zien niet, hoe prachtig
mooi dat veld er bij ligt.
Eigenlijk zonde, op zo'n ideale grasmat straks te gaan voetballen.
Hoe prachtig steekt het gladde groen af tegen de grauwe tribunes. Als
je zelf wel eens je tuintje hebt bespoten, krijg je waardering voor de
man, die dit geweldige grastapijt heeft verzorgd. Wat heeft die kerel
Een ere-saluut brengen we hier aan Bep Leentvaar, die steeds
weer zonder aarzeling de moeilijke en vaak ondankbare plaats
onder de lat in ons eerste elftal bezette. Ook in dit seizoenbegin
heeft Bep ons met volle overgave door de moeilijkheden heen
geholpen. Bep Leentvaar, je bent 'n prachtige Ajacied
Ondanks de royale 6-0 overwinning op De Spartaan II, waren er
toch ook spannende momenten voor ons doel. Hier grijpt keeper
Leentvaar op afdoende wijze in.
