De supporters van Ajax die vindt U beslist
na afloop van de wedstrijd
Café VERWOEST
in volle actie; Nolly Bartels en Van Mourik, die voor huis
vaders goede aanleg blijken te hebben, waren druk in de weer
de aanwezigen van een stevig ontbijt te voorzien. Boterham
men van ongelooflijke dikte, waarop de boter zeker wel een
duim hoog lag opgetast, plus koek, worst en melk, werden
met gulle hand rondgedeeld. Mijn persoontje had aan één
stuk koek, ongeveer iy2 decimeter dik met heus niet te weinig
boter, meer dan genoeg.
Tussen de bedrijven door, was het zo langzamerhand tijd
geworden voor onze trein naar Eindhoven; ons restte uit
eindelijk nog afscheid te nemen van onze gastheren, die zich
in alle opzichten beijverd hebben om ons terwille te zijn; de
ongelukkige geschiedenis der niet-meegebrachte dekens zullen
wij dan ook maar geredelijk vergeten; een woord van dank
aan de heren Herberts, Hopster, Roos, Smit en Van Leeuwen
is hier dan ook zeer zeker op zijn plaats; Ir. Hopster zijn wij
vooral erkentelijk voor de moeite, die hij zich gegeven heeft
om het ons zo aangenaam mogelijk te maken.
Wij arriveerden die Zaterdag na een voorspoedige reis in de
Philips-lichtstad. Volgens afspraak troffen wij de heer De Wit
en Hans Boskamp aan het station. De heren Nouwt enTerlame
heetten ons namens P.S.V. welkom. Eerstgenoemde was de
zorg voor het Ajax-gezelschap opgedragen en de wijze waarop
hij zich van zijn taak heeft gekweten, is boven alle lof ver
heven.
Henk Elzer, die het voorrecht had bij hem ingekwartierd te
worden, kan daarover meespreken; per auto gehaald en ge
bracht, een verzorging als van een vertroeteld kind, mijn liefje
wat wil je nog mee! Ook de trainer van P.S.V., Mr. Widworth,
if I am not mistaken, heeft aan Henk vele zorgen gewijd; zijn
eerste werk na onze aankomst was een nieuw verband te leg
gen om Henk's voet; ook later heeft hij hem niet vergeten.
Mr. Widworth, we are much obliged to you!
Het programma van het P.S.V.-juniorestournooi, waaraan
15 verenigingen deelnamen, gaf aan, dat ons elftal de eerste
dag moest uitkomen tegen A.G.O.V.V. en Brabantia. De eerste
wedstrijd vond reeds spoedig plaats en wel op het mooie
Philips-hoofdterrein. Ons elftal kwam daarvoor in de volgende
opstelling binnen de lijnen:
Rosendahl
Boskamp De Groot
Anderiessen Looyen Metzger
Dukker Kuypers Kikkert Blom L. Bartels
Het is een aantrekkelijke, vlotte partij geworden, waarin
vooral de onzen uitstekend spel te zien gaven. Met twee goede
goals van Wiege Blom werd het lot van A.G.O.V.V. bezegeld,
daar onze hechte achterhoede de tegenpartij alle scorings
kansen wist te ontnemen. De eerste klap, die, volgens zeggen,
altijd een daalder waard is, was dus door ons gegeven en met
goed vertrouwen werd de strijd tegen Brabantia tegemoet ge
zien. Na een rustpauze van een uur gaven wij het volgende
elftal opdracht onze kleuren tegen de Brabanders te ver
dedigen:
Rosendahl
Anderiessen Boskamp
Winter Looyen Ras
v. d. Wel Kuypers Kikkert N. Bartels L. Bartels
Het terrein, waar nu op gespeeld zou worden, v/as buiten
gewoon slecht, hetgeen later veel invloed bleek uit te oefenen
op het door onze jongens vertoonde spel. Grote stofwolken
werden opgejaagd, die, om het zo maar eens te zeggen, de
hemel af en toe verduisterden. Menig falen was dan ook te
wijten aan het mulle, ongelijke veld, waardoor ons team maat
niet in zijn gewone spel kon komen. Brabantia daarentegen,
liet zich hieraan minder gelegen liggen. Door hun open spel en
snelle aanvallen, werd er meer dan eens verwarring in onze
achter hoede gesticht en onze hoop op een overwinning taande
geducht, toen een misverstand tussen onze backs een goal ten
gevolge had. Deze achterstand prikkelde tot een uiterste
krachtsinspanning; alle zeilen werden bijgezet om het ver
loren terrein te herwinnen, doch het mocht niet baten. De
scheidsrechter had reeds een keer zijn horloge geraadpleegd,
want het einde was nabij, toen Leo Bartels onze hoop deed
herleven; na een snelle ren, naar binnen zwenkend, loste hij
een scherp schot, dat doel trof. Zou het ons toch nog lukken?
Neen, daar was helaas geen tijd meer voor. Het einde werd
kort daarop aangekondigd en wij moesten ons tevreden stellen
met een gelijk spel. Met 3 punten uit 2 wedstrijden waren wij
echter nog geheel in de running en behoefden zeer zeker nog
niet in zak en as te zitten. Hiermede was ons programma voor
de Zaterdag, voorzover het tenminste voetbal betrof, afge
werkt en over het behaalde resultaat mochten wij niet onte
vreden zijn.
Het was intussen reeds vrij laat in de namiddag geworden
en de hongerige magen moesten tevreden gesteld worden. De
uitnodiging tot het gastmaal, door P.S.V. aafigeboden, werd
dan ook dankbaar aanvaard. In de grote zaal van het z.g.
Philips Home was voor een kleine 500 man gedekt. De aan-
zittenden van elke vereniging moesten op hun beurt naar
voren komen om bij de cantine spijs en drank in ontvangst te
nemen; het was een va et vient zonder ophouden. Toen allen
eindelijk voorzien en gezeten waren, betrad de heer Pieters,
voorzitter van P.S.V.'s Jeugdcommissie, het podium, waarop
hij ons in een aardige speech welkom heette en een smakelijk
eten toewenste. Aan dit laatste werd met graagte gevolg ge
geven;-in prettige stemming werd het overvloedige, voedzame
maal genuttigd. Toen dit achter de rug was en voor het op
ruimen der tafels was zorggedragen, kwamen de pleegouders
hun respectievelijke pleegkinderen opeisen. Ook dit had een
vlot verloop, zodat niet lang daarna nog alleen de bestuurders
en leiders der deelnemende verenigingen in de zaal aanwezig
waren. De bedoeling was verder, die avond met deze heren een
gezellige bijeenkomst te houden, ten einde eens nader met
elkaar kennis te maken.
Ondergetekende ,die in meer dan 36 uur niet geslapen had,
heeft zich dit gezellig samenzijn moeten ontzeggen en is
zonder mankeren in Hotel Bristol, waar voor de Ajax-leiders
kamers waren besproken, onder de wol gekropen. De volgende
ochtend, na een ongestoorde slaap van 10 uren, gevolgd door
een koude douche en een stevig ontbijt, waren alle sporen van
vermoeidheid verdwenen.
Een flinke wandeling door Eindhoven vaagt de ongezellige
indruk, die deze stad bij aankomst maakt, geheel weg. Er zijn
n.l. zeer fraaie gedeelten en mooie parken. Wat vooral opvalt,
dat zijn de prachtige kerken, die het stadsbeeld sieren; goed
geteld zijn het er precies 23 en als men op Zondagochtend het
gebeier van al die kerkklokken hoort, dan brengt dit onge
merkt een stemmige indruk te weeg; deze stemming werd al
spoedig wat meer frivoler, toen wij tegen een uur of 12 meer
in de buurt der sportvelden kwamen, waar de heldere klanken
van het Philips-carillon ons tegenklonken; het was een waar
genoegen hiernaar te luisteren. De vorige dag was ons al de
duidelijke, zuivere uitzending der gramophoonplaten-muziek
opgevallen. Maar ja, daarvoor moet je nu eenmaal bij Philips
zijn. Wel hebben wij in stilte de verzuchting geslaakt: „Had
den wij bij Ajax ook maar zo'n klankvolle uitzending."
De tijd was inmiddels aangebroken, waarop onze wedstrijd
tegen de Spechten een aanvang zou nemen. De volgende spe
lers werden hiervoor aangewezen:
Rosendahl
Boskamp v. d. Zeys
Anderiessen Looyen Ras
v. d. Wel De Groot Mooinat Blom L. Bartels
Ook in deze ontmoeting, die op het reeds eerder gedood
verfde slechte terrein plaats vond, kwam het spel der onzen
vanzelfsprekend niet geheel tot zijn recht; wij wisten echter
na een enerverende kamp, met 21 te zegevieren. Al spoedig
stonden wij met 20 voor, door goals van Mooinat en De
Groot. Eerstgenoemde scoorde, na een goed opgezette aan
val, door de bal met een listig tikje van zijn voet, buiten be
reik van de keeper in het net te plaatsen. Theo werkte een
voorzet van Bartels op resolute wijze af. De Spechten, die zich
nog lang niet gewonnen gaven, vielen nu onstuimig aan en
wisten zowaar onze achterhoede eenmaal te overrompelen.
bij Verwoest voor de kist.
Rembrandtsplein 16 - Telef. 33423 - Amsterdam-C.
