Café-Resiauranl
»JVloclerne<
Van kamperen en voetballen.
Leidseplein - Amsterdam
Op uitnodiging van het bestuur der K.N.V.B.-jeugdkampen,
vertrok ons le juniores-elftal, met de nodige reserves, op Vrij
dag 12 Augustus j.l. naar Nunspeet, waar een wedstrijd ge
speeld zou worden tegen het kamp-elftal, samengesteld uit de
beste spelers der 34 clubs, die daar die week kampeerden. De
Zaterdag d.a.v. werden zij in Eindhoven verwacht om aan het
P.S.V.-juniorestournooi deel te nemen.
In Nunspeet aangekomen, gelukte het ons, na enig vragen
en zoeken, het kamp, dat in de bossen verscholen lag, te ont
dekken. Hier kwamen wij in contact met de verschillende
kampleiders en maakten kennis met de heren Hopster, Her
berts, Smit, Van Leeuwen en Roos. Ook de bekende speler van
Quick (Nijmegen), de heer Engelsman, hadden wij het genoe
gen in dit gezelschap aan te treffen.
Wat ons door deze heren over het kampleven werd mede
gedeeld, komt op het volgende neer: Gedurende de grote
vacantie komen er elke week een 40-tal verenigingen kam
peren. Iedere deelnemer moet eetgerei en dekens meebrengen,
terwijl dan door de kampleiding voor al het verdere wordt ge
zorgd tegen betaling van 12.50 per persoon. De nieuwe kam
peerders arriveren op Vrijdag en vertrekken weer op Zater
dag, de week daaropvolgend.
Elke vereniging krijgt een tent toegewezen; deze tenten
zijn door het leger in bruikleen afgestaan, omvatten een be
hoorlijke oppervlakte en zijn van stevige constructie1 de lig
ging is op stro, dat elke week vers wordt aangevoerd. Om de
beurt zijn drie deelnemers verplicht bij de verschillende werk
zaamheden, die in zulk een uitgebreid kamp, waar geregeld
een 500 man verblijven, verricht moeten worden, behulpzaam
te zijn. De bereiding van het eten, het afwassen der vaten en
het in orde houden van het kamp, spelen hierbij natuurlijk een
grote rol. Het menu is eenvoudig, doch voedzaam en, zoals wij
ondervonden, smakelijk klaargemaakt.
's Avonds om 11 uur moeten allen in de tenten zijn en wordt
dan volstrekte stilte verlangd; om hierop het oog te houden,
wordt gedurende de nachtelijke uren wacht gelopen; deze
wacht wordt om beurten afgelost.
Zoals U zich kunt voorstellen, hebben onze jongens zich
strikt aan de voorschriften gehouden en na de bezette tijd
kon je in de Ajax-tent, waar schrijver dezes mede aanwezig
was, een speld horen vallen!
Na deze uitwijding een en ander over onze verrichtingen op
het groene veld. Ons elftal, dat, op aanraden van de heer Her
berts, niet op volle oorlogssterkte werd opgesteld, bestond uit
de volgende spelers:
Rokend ahl
Van Moürik v. d. Zeys
Winter Elzer Ras
v. d. Wel N. Bartels Mo^inat De Groot L. Bartels
Direct na het aanvangssignaal werd er door Theo de Groot
en zijn mannen flink van leer getrokken en spoedig deden er
zich al kansen voor, die onze aanval echter verzuimde te be
nutten. Ook de tegenpartij, flink opgeschoten knapen, liet zich
niet onbetuigd en zo werd het een boeiende, gelijk opgaande
strijd, waarbij het veldspel onzer jongens wel iets beter ver
zorgd was, doch dit toch niet voldoende bleek om resultaten op
te leveren. Onze achterhoede was de toestand tot zover geheel
meester gebleven, maar op een keer dat Remy de bal weg
werkte, deed hij dit even buiten het strafschopgebied, hetgeen
een vrije schop ten gevolge had. Tot onze schrik zagen wij
daarop de keihard geschoten bal in ons doel verdwijnen. Tegen
de verwachting in stonden wij dus plotseling met een 10
achterstand. Met volle energie werd nu getracht de schade in
te halen, maar de defensie der kampbewoners wist van geen
wijken. Tot overmaat van ramp raakte onze spil, Henk Elzer,
geblesseerd en hij moest met een vervaarlijk opgezette enkel
het veld verlaten. Onze sympathieke Henk is de laatste tijd
wel ongelukkig; enige maanden terug brak hij tijdens een
D.W.S.-tournooi zijn arm; van dit ongeluk hersteld, treft hem
nu dit weer. Van harte beterschap, Henk, wij hopen je weer
spoedig in onze gelederen terug te zien. Het ongeluk moet
worden geweten aan het harde, ongelijke veld; de tegenpartij,
die een robuste, doch volkomen faire partij speelde, had hier
aan part noch deel.
Tot de rust, die kort daarop inging, werd met 10 man verder
gespeeld, daarna kwam Jan Looyen ons elftal completeren. Om
de voorhoede wat meer stootkracht te geven, werd hij als mid-
voor opgesteld en wat wij daarvan verwacht hadden, werd in
een korte spanne tijds verwezenlijkt. De halflinie, waarin nu
Theo de Groot was opgenomen, toonde zich van haar beste
zijde; met zuiver geplaatste ballen werd de voorhoede aan het
werk gezet en onze Jan smaakte al spoedig het genoegen om
met een goed schot de stand te nivelleren. Wij dachten, als er
één schaap over de dam is, dan volgen er meer! Er zo gebeurde
het ookmet nog twee prachtig getimede kopballen gaf onze
tot midvoor gepromoveerde spil ons de leiding met 31, waar
na Arend v. d. Wel, die ook een prima partij vertolkte, zowaar
de vijandelijke keeper nogmaals het nakijken gaf. In de stand
kwam verder geen wijziging, zodat wij een fraaie overwinning
behaald hadden op een elftal, dat er toch werkelijk zijn mocht,
ja, zelfs enige zeer goede krachten bevatte. Het Ajax-elftal
kan op een goede wedstrijd terugzien. Een extra pluim zou ik
willen toekennen aan v. Mourik, Winter, v. d. Wel, Leo Bartels
en last but not least Jan Looyen. Het was intussen bijna half
zeven geworden voordat wij naar het kamp, dat ongeveer een
kwartier gaans van het voetbalveld was gelegen, terugkeerden.
Het uitdelen der spijzen was daar reeds in volle gang, zodat
onze jongens al spoedig, heel primitief in het zand gezeten,
zich het hun gebodene goed lieten smaken. De leiders gebruik
ten het maal in het houten gebouwtje, dat als kantoor en
tevens als cantine dienst doet. Ook wij hadden een flinke eet
lust en, daar het ons aan goede zorg niet ontbrak, werd het
een prettige onderbreking van een reeds lange dag, die voor
sommigen van ons nog lang niet ten einde zou blijken te zijn.
Voor avondpassering werden Wij allen uitgenodigd tot bij
woning van een cabaretvoorstelling in het openlucht-theater,
dat dicht bij het kamp gelegen is. De Quick-Ramblers, een
toneelgezelschap samengesteld uit spelers van Quick Nijme
gen, hadden zich hiervoor beschikbaar gesteld. Wij hebben die
avond werkelijk met genoegen de diverse nummers, die ten
tonele werden gebracht, gevolgd. De Quick-spelers hebben ge
toond, dat zij niet alleen op het voetbalveld, maar ook op het
toneel hun mannetje staan. Een plaatselijk orkest gaf tussen
de bedrijven vrolijke wijsjes ten beste. Omstreeks elf uur was
de pret afgelopen en het talrijke publiek (Nunspeet heeft
9000 inwoners, doch op dat tijdstip 10.000 gasten) is zonder
twijfel voldaan huiswaarts gegaan. In de hotels was er dan
ook zo goed als geen gelegenheid meer om onder dak te ko
men, maar gelukkig troffen wij het, dat in Hotel Gelria nog
een paar kamers disponibel waren, zodat slechts één onzer in
de tent behoefde te slapen en tevens een waakzaam oog op
de jongens zou kunnen houden. Wij hadden geen dekens mede
gebracht ,daar dit verzuimd was bij de uitnodiging te vragen,
doch deze werden ons, voor zover mogelijk, door de andere
kampeerders afgestaan. Dat de dekenoogst, ondanks alle
medewerking, uiterst miniem was, behoeft geen betoog. De
temperatuur was die nacht zo'n beetje om en nabij het vries
punt; van slapen is dus niet veel gekomen (ondergetekende
heeft zeker in het geheel geen oog geloken) en ik moet er wer
kelijk mijn bewondering over uitspreken, dat onze jongens de
koude met ware stoïcijnse kalmte hebben gebraveerd; geen
onvertogen woord werd vernomen (sic!) en, zoals ik reeds
memoreerde, je kon een speld in onze tent horen vallen; vooral
aan v. d. Zeijs, Blom en Rosendahl hiervoor een woord van
hulde! Ik weet niet, hoe mijn waarde slaapkameraden er over
gedacht hebben, maar voor mij duurde de nacht eindeloos
lang; toen het tenslotte begon te dagen, dat was ongeveer
4 uur, ben ik maar opgestaan, heb toilet gemaakt en ben
daarna de omstreken eens gaan verkennen. Benny Ras, Kik
kert en Metzger hadden blijkbaar dezelfde ondervindingen op
gedaan; wij ontmoetten elkander tenminste onderweg en de
uitsmijters met hete thee, die wij in Hotel Gelria consumeer
den (wat zijn ze daar in Nunspeet al vroeg bij de hand) did
us a world of good.
In het kamp teruggekeerd, vonden wij de thuisblijvers reeds
