„Haifoss" een der vele prachtige watervallen.
zichtelijk wordt. Er wordt een Hollandse klomp, smaakvol
met babyroosjes opgemaakt, binnengebracht. De heer Rengel-
berg die met de beide Hollandse verpleegsters onze ontbijtzaal
van zulke mooie bloemen voorzag, moet voor een zakenreis
plotseling weg, en hoopt nu maar vóór dat we weer naar Hol
land vertrekken, weer terug te kunnen zijn, daar hij het zo
buitengewoon prettig vond in ons gezelschap te kunnen ver
keren. Hij wenst ons het allerbeste, en als hij naar Holland
terugkeert, beloofd hij ons zeker op te zullen zoeken. Een
charmante snuiter, alle spelers drukt hij de hand, en twee
dienstertjes die juist met volle dienbladen binnenkomen, geeft
hij zowaar een zoen. Ach du lieber wat heeft hij uitgehaald.
Als een zwerm bijen stormen onze spelers toe, en doen hem dit
kunstje na, onder het mottowat Tom kan, kan Ajax
beter. Ja orde onder zo'n stel te houden valt af en toe niet
mee, maarde bediening wordt er na deze dag zeker niet
slechter op.
's Avonds pikken we een bioscoopje, en voor zeven kronen
zitten we op een plaatsje waarvoor we bij Tusschinsky 1,
neertellen, en zien een sof-film van ik weet niet hoeveel jaar
geleden, die bovendien nog enige malen afbrak ook. En niet
omdat wij er niets van konden verstaan, want het was een
Amerikaanse film, zodat de vreemde teksten niet stoorden,
maar de gehele voorstelling viel bepaald tegen. Bij het naar
huis gaan regende het weer zéér behoorlijk, en dan moet ook
de grootste optimist constateren, dat er aan de bestrating en
riolering hier nog wel het een en ander ontbreekt. Maar we
dronken nog een lekker kop koffie met koek in ons
hotel en hoopten maar op het betere weer, dat volgens de
radio nu toch zeker zou komen.
Maar Zaterdagmorgen als we weer een aardig tochtje in de
omgeving maken en o.a. het huis van de President van IJs-
Hollandse assistenten te danken voor hun uitstekend werk
hier, en verzocht ons na afloop van deze tea nog even een
rondgang te willen maken door zijn huis, waarop hij terecht
trots is. We hebben werkelijk alle mogelijke moeite gedaan om
z'n vertrouwen in de Hollandse eetlust niet te beschamen, de
sigaretten en Hollandse exportsigaren die hij offreerde waren
ook puik, en er is gelachen dat het niet mooi weer was. De
liedjes en moppen volgden elkaar op en de wijzers van de
klok waren voor een theevisite wel iets „over-tijd". Daarna
maakten we nog een rondgang door dit tehuis voor ouden van
dagen, en ik geloof wel dat wij in „Holland" op dit gebied nog
wel iets van de IJlanders leren kunnen. In een voetbalverslag
ga ik natuurlijk niet dieper op deze zaak in, maarde
Directeur deelde mij mede, dat hij gaarne nog enige Hollandse
verpleegsters aan zijn staf zou willen verbinden. Mocht u
hierover meer willen weten; hier is het adres: „Old Folks
Home" Reykjavik.
Vanzelfsprekend hebben we hem en de beide Dames voor
de uitermate prettige middag bedankt, onze jongens op het
hart gedrukt hier vooral geen Sabijnse maagdenroof op touw
te zetten/ „de jongste inwoonster hier is geloof ik 70 jaar",
en wandelden weer naar ons hotel, waar het welverzorgde
diner ons wachtte; en de kok angstig kwam informeren of het
eten de „Ollandska" niet smaakte. We ploften bijna, eh U
hoort wel dat we ons hier over het voedingsvraagstuk geen
zorgen behoeven te maken. Hotel Gardur kunnen we gerust
iedere Hollander aanbevelen, maar de pensionprijs bedraagt
maarzeventig kronen per dag, en Krasnapolsky in ons
onvolprezen Mokum is dan ook evenals C A tóch wel iets
voordeliger.
De jongens zijn naar het zwembad, ik werk in mijn kamer
wat gegevens uit, daar een en ander misschien wat onover-
De grootste waterval bij Tingvellir, door het gat rechts klommen
onze jongens hier boven op.
