AJAX-OXFORD - Het Engelse doel werd zo nu en dan zwaar onder druk gezet. Hierboven wordt een hevige Ajax-aanval afgeweerd
door de uitlopende Oxford-doelman. Foto Desmit
ingepakt stond, want, in tegenstelling met Oxford een pittig
en enthousiast spelende ploeg deden de Zwitsers het rustig
aan. Die Engelsen, ooh, ze liepen wel hard van stapel, speelden
inderdaad niet slecht, maar zouden straks wel op de knieën
gaan. Eén of twee goaltjes en het zaakje was gepiept. De
Engelsen dachten er het hunne van, heten vinnig van zich af
en scoorden na een knappe aanval met medewerking van een
der Biel-backs een doelpunt. De Bielianen trokken er zich
weinig van aan, bleven in hetzelfde tempo doordraaien en dat
werd uiteindelijk de oorzaak van de ietwat pijnlijke nederlaag.
De studs uit Oxford, gesteund door hun voorsprong, ver
slapten geen ogenblik, sloegen de kundige- en soms geraffi
neerde aanvallen hunner tegenstanders uit elkander en ver
gaten niet, met korte- en lange trappen hun snelle en
vakkundig dribbelende forwards aan het werk te zetten. En
toen rechtsbuiten Pawson er in zijn eentje tussen uittrok,
kwamen de Zwitserse backs te laat om een doelpunt te voor
komen (20). De Zwitsers begonnen te begrijpen, dat er nu
een andere plaat opgezet moest worden, wilden zij in het koor
der prijswinners blijven meezingen. Helaas voor hun dan
altijd kregen zij, behalve hun tegenstanders, nu ook nog de
zo bekende Miss Fortune te bestrijden. Weir, de welig opge
groeide Engelse doelman, die al enige malen zeer goed werk
had laten zien, bleek met zo'n fantastische hoeveelheid geluk
naar Holland te zijn gekomen, dat de bergbewoners er mis
moedig onder werden. Ballen, die iedereen al in het net zag
verdwijnen, bleken toch nog op een of andere mysterieuze
wijze aan Weir's handen te kleven. Hoe die knaap dat voor
elkaar kreeg, zal wel een raadsel blijven, maar dat hij zijn club
voor de nederlaag behoedde, kunt U gerust van ons aannemen.
Pawson vond, dat zijn doelman nog best een moreel steuntje
kon gebruiken, dribbelde met korte, driftige passen op het
Bieler-heilige-huisje af, waar linksbinnen Heritage aan de deur
stond, om de bal langs Jucker, de Zwitserse goalie, te zenden
(30). Dat was een kwartier na de rust. Ibach, reservespeler
van het Zwitserse nationale elftal, viel toen uit en konden zijn
teamgenoten de zege meteen (wel afschrijven. Carr maakte er
zelfs 40 van en had de Bieler linksbinnen, Lempen, niet zo'n
fenomenaal hard schot afgevuurd, de stand zou ongewijzigd
zijn gebleven. Nu werd het 41, waarmede de Oxford-players
best tevreden waren. Over het geheel genomen een aardige
match, die vele staaltjes goed voetbal te genieten gaf, maar in
een zeer geflatteerde Engelse overwinning eindigde. Naar onze
smaak had er wel iets minder hard gespeeld kunnen worden.
Stade DudelangeAjax 11.
Vele wedstrijden is onze doelman bij een nederlaag volgens
Jan Publiek de zondebok geweest. Vandaag kwam dan zijn
grote dag, werd Beb voor rood-wit match-winner.
Na een door hem goed gespeelde wedstrijd, die in een gelijk
spel eindigde (11) stond hij voor de moeilijke opgave twee
maal drie penalties uit zijn doel te houden. Een ieder, die in de
goal gestaan heeft, weet, wat dat betekent. De kans om zo'n
elf meter-kogel uit het doel te houden, is gering, zelfs heel
gering. En een bal, met zo'n 60 A 70 km vaart langs de grond,
onder de lat of in de hoek geschoten, staat voor minstens 90%
op het wedstrijdformulier. Beb bestond het om zo'n bal twee
keer uit zijn doel te houden. De Luxemburgse schutter zag het
tot zijn schrik met zijn eerste de beste kogel gebeuren. Beb
stopte meesterlijk. Dat was dus feitelijk 10 voor ons. De
twee andere schoten waren zo hard als steen, zuiver als glas en
dus onhoudbaar.
Toen kwam de beurt aan ons penalty-kanon v. d. Hart. Zijn
eerste schot splinterde de paal. De twee resterende schoten
schroeiden het net. Luxemburgs nationale doelman, Michaux,
stak er geen hand naar uit. Onbegonnen werk. Aldus gelijk en
opnieuw beginnen. Beb ging weer onder de lat. Beng10
voor Dudelange. De bal weer op de witte stip. Een loei langs
de grond, een plofGejuich! Beb had met vuist en hoofd
de knoert gestopt (11). Nummer drie via de lat erin. Alzo
Vervolg op pagina 5
