DE WITTE RAAF
Momentopnamen
Bezoekt de gezellige BAR-BODEGA
Voetbal is onberekenbaar.
'n Mens komt waarlijk tot filosofische gepeinzenna een voetbal
wedstrijd!
Bij ons in het Oosten waar zéker dit seizoen de voetbal-wijzen niet
vandaan komen!) staat een gedoodverfd kampioen na drie éclatante
uitwedstrijden zo ongelooflijk-miserabel te schutteren, in een thuis-
ontmoeting, verliest deze en verspeelt 'n beste kans op de hoogste
plaats dat het je groen en geel voor de ogen wordt! n Moreel van
nul komma niks. 'n Spel, dat je voor de zoveelste maal doet afvragen:
waar gaan we heen met ons eerste-klasse voetbal?
Ik schrijf hierover alléén om het verschijnsel, niet om de concrete
desillusie als zodanig. De Oostelijke eerste klasse heeft dit seizoen
nog maar weinig fraais te zien gegeven en toch is het mogelijk, dat
straks in de landskampioen-serie ditzelfde Oosten formidabel voor de
dag zal komen. Voetbal is volkomen onberekenbaar. Maar bij ons in
het Oosten begint het 'n loterijtje te worden. Er is geen enkele club
in de eerste klasse, die boven de middelmaat uitkomt. Harde wedstrij
den, veel afbraak en sporadische oplevingen. De Apeldoornse club
(die het stopper-spel tracht tot iets nuttigs te maken, doch daarin niet
slaagt) heeft evenmin recht op de eerste plaats als welke andere
Oostelijke ploeg ook, maar jaéén moet toch het hoogste nummer
trekken!
Ajax!
'n Oud-scheidsrechter van de K.N.V.B., een goede kennis van me,
heeft me (geheel ongevraagd) een brief gestuurd, nadat hij de wed
strijd S.V.V.Ajax had gezien, een paar weken geleden. Die brief Ls
karakteristiek voor het spelbeeld van onze benjamin-kampioen: fris,
levendig, vol élan en „op winst" gericht. Ik vraag me af, hoe de
stopper-fanatici het moeten uitkienen om het succes van S.V.V. vooral
niet toe te schrijven aan het aanvals-spel van de Schiedammers. Ver
beeld ik me dat, of is de glorie van het stopperen aan het tanen?
Beginnen de leermeesters in Engeland te twijfelen? Dat kan een mooie
verwarring geven, waarin de meeste clubs overigens al liefelijk ver
strikt zijn. Stel je voor, dat King Soccer een streep haalt door de ver
deling van het speelveld in twee helften en dat het oeroude spreek
woord, dat alle goede dingen in drieën gaan, ook op het groene
grastapijt toepassing gaatvinden en het weer drie mannetjes worden,
'die de sleutelregel gaan beheersen instede van twee?
Maar daarover wilde ik het eigenlijk niet hebben: die oude fluitist
(waarover ik het heb) schreef over Ajax: (niet boos worden, mensen!)
Ajax is als een stroeve over-de-jaren-heen-voetballer met nog een
machtige hoop kunstjes in de laars, maaroud. Kan niet op
tegen het jeugdige élan van een door feu-sacré bezeten ploeg als die
van de Schiedammers, waarvan de wilskracht bij emmers afdruipt
Tot zover onze arbiter in ruste.
Is dat gek bekeken?
We zijn dit seizoen toch anders maar keurig in de bovenste regionen
beland en ik spin nog steeds op de tweede plaats. Het is gewoon geen
gezicht, als Ajax b.v. no. vijf of no. zes staat
Enfin!
Ik houd tegen, dat Ajax oud is, behalve dan in jaren, maar wat
ik alweer moet vaststellen is dit: je bent nog niet gelukkig, als je
de zware, héél zware last van een roemrijk verleden, elke Zondag maar
weer opnieuw met je meetorsen moet! Daar zit de kneep!
Je kunt anders wat horen, wanneer je zo tussen de „gasten" van een
voetbalterrein, na afloop van een wedstrijd, die weer „mis" voor de
thuisclub was, naar huis wandelt
Deze Zondagmiddag, na afloop van A.G.O.V.V.Hengelo (die een
onverwachte, keiharde nederlaag voor de Apeldoorners bracht).
'n Manneke, met de hoed achter op het hoofd. Geagiteerd, rood van
opwinding, tegen zijn makker:
„Dat A.G.O.V.V. belazert je om de andere week....!"
VLOKKIE.
Handboogstraat 29~31 bij de Heiligeweg
Geopend vanaf 4 uur - Tel. 36388
ORKEST JAAP VALKHOF Eigenaar: W. H. PLEMPER
AjaxA.D.O. 54.
Een voetbal kan toch raar rollen. Zitten wij tegen A.D.O. na
drie kwartier voetballen met liefst 52 of fluweel; komen die
Mick Clavan en zijn makkers na de rust even met een enthou
siast spelletje voor de dag, waardoor het nog een „met-de-hak-
ken-over-de-sloot"-overwinning wordt. Neen, mannen, over de
tweede helft kunnen wij met de beste wil geen lofrede houden.
Het eerste deel van dat stuk AjaxA.D.O.-geschiedenis zat
wel goed. Getrouw aan de zo langzamerhand berupht geworden
traditie, boekten wij in no-time een 01 achterstand. Een paar
fouten in onze achterhoede en zonder dat Leentvaar er iets
tegen kon doen, vloog de bal in het net. We vonden het heel
gewoon, gingen er eens goed voor zitten en sloegen even later
de handen tegen elkaar voor een keurig doelpunt van Michels
(11). Brokmann vond dat voorbeeld lang niet gek,
pikte een pass van Drager op en schoot toen maar hard
in dié hoek, waar A.D.O.'s doelman net niet stond (21).
A.D.O. kwam over de tegenslag rap heen, baande zich een
weg naar ons doel, waar v. d. Hart deed, wat je als spil nooit
moet doen, zodat Leentvaar voor de tweede maal zijn net
mocht leeghalen. Toen vroeg Drager aandacht voor Ajax'
derde doelpunt, Fischer met een van zijn gepatenteerde
„loeien" voor nummer vier, waarna Brokmann met een best
schot aan alle Haagse illusies een einde maakte (52). Aan
alle Haagse illusies een eindedat dachten wij tenminste,
maar de A.D.O.-ers hadden het even anders uitgekiend. Die
rood-groene knapen begonnen na de thee uit te pakken; ge
woon niet mooi meer. Ze hadden het elftal een beetje door
elkaar gehaald en Mick Clavan, die als linksbuiten was ge
start, speelde nu op de rechtervleugel, 't Was een beste zet
geweest, want nu stond hij tegenover Jansen, een tegenstander,
die hem beter lag dan Jan Potharst. De international, die er
voor de rust weinig van terecht had gebracht ,kwam er goed
in. Een voorzet van links gaf een kans, die hij (geheel onge
dekt staande!) zonder veel omhaal benutte (53). Onze ploeg
keek even op, maar trok zich er bitter weinig van aan. Ook
niet, toen A.D.O. maar door ging met vinnige aanvallen op
Leentvaar's doel. Maar toen Clavan weer eens geheel vrij
kwam te staan en er op zijn akkertje 54 van maakte, ja,
toen werd het ernst. Hard is er de laatste vijftien minuten ge
vochten om verder onheil te voorkomen, 't Is gelukt, doch
met een beetje veine hadden de A.D.O.-ers nog gelijk gemaakt.
Een goede les is nooit te duur betaald, mannen, laten wij dank
baar zijn, dat deze A.D.O.-les' niet het volle pond heeft gekost.
AjaxHaarlem 25.
Haarlem heeft dan eindelijk haar grote revanche gehad. Er
zat bij de roodbroeken altijd nog een brok oud-zeer; een stuk
of drie zware nederlagen uit een nog niet zo heel ver verleden.
En nu de Haarlemmers de punten zo best konden gebruiken,
werd het dan misschien buiten verwachting hun grote
dag. Met 25 ging onze ploeg erin en met beide benen op
de grond er was geen speld tussen te krijgen. Onze defensie,
bestaande uit Leentvaar, Boonstoppel en Jansen, was in zo'n
royale bui, dat onhandiger knapen dan Roozen, Smit en Groe-
neveld een beste beurt gemaakt zouden hebben. Slechts vijf
minuten had de heer v. d. Meer zijn fluit bespeeld, of onze
achterstand grijnsde al van het scoringbord. Haarlem's rechts
buiten liet linksback Jansen zijn hielen zien, deed toen, wat
van een vleugelman verwacht wordt en Roozen is nu eenmaal
iemand, die komt opduiken als er te scoren valt. Hij tikte de
bal in het net, waarbij Boonstoppel en Leentvaar van schrik in
elkanders armen vielen (01). Haarlem vond het best, keek
een paar maal bezorgd naar Cor v. d. Hoeven, die heel knappe
dingen deed, maar toen bleek, dat onze doorelkaar gehusselde
voorhoede Drager rechts- en Bruins linksbuiten als zon-
doorstoofd zand aan elkander hing, fleurde de rood-blauwe
ploeg op. Kick Smit en Roozen gingen kris-krassend door ons
defensie-vergiet, waarna Leentvaar een poging deed, Smit's
