Hedendaags voetbal.
Belangrijke mededeling.
Momenten.
Ajax-Indië-Comité.
Er wordt de laatste tijd nog al eens gesproken over de
achteruitgang van het voetbalpeil in Nederland. Kort geleden
hoorden wij, dat Aad van Leeuwen hierover reeds brieven had
ontvangen, waarin hem werd verzocht, eens zijn mening over
dit onderwerp voor de microfoon te geven. De radio-commen
tator deelde zijn luisteraars echter mede, dat hij dit onderwerp
nog niet zou bespreken, daar de competitie nog maar pas aan
de gang was en hij de zaak nog even wilde aanzien. Wij kunnen
ons dit voorstellen en billijken.
Het staat voor ons echter als een paal boven water, dat, een
enkele uitzondering daargelaten, het spelpeil dit en het vol
gende seizoen betrekkelijk slecht zal zijn.
U zult zich onwillekeurig afvragen, hoe dit is gekomen. Wij
zullen hieronder onze zienswijze over dit onderwerp kenbaar
maken.
Ons inziens is dit een uitvloeisel van de laatste wereld
oorlog. Speciaal de seizoenen 1944 en 1945 drukten hun stempel
op het huidige spel. Er werden in die tijd een maximum aantal
jongelieden naar Duitsland gedeporteerd. Bovendien was de
voedselsituatie van die aard, dat de meesten te weinig kregen
om te leven en te veel om te sterven. Bovendien kwam er in
de genoemde seizoenen van het jeugdvoetbal, speciaal het
junioresvoetbal, weinig of in het geheel niets terecht, ook al
vanwege het feit, dat flink uit de kluiten geschoten jongelieden
de kans liepen opgepikt te worden of hun fietsen in beslag
genomen.
U ziet, dit zijn allemaal belangrijke factoren, die later hun
stempel moesten gaan drukken op het spelpeil. Voegen wij
daarbij ook nog de factor, dat vele verenigingen na de oorlog
meestal met spelers in hun eerste elftallen uitkwamen, die
reeds voor diezelfde oorlogstijd geruime tijd in dat elftal
speelden, dan kunt U zelf wel begrijpen, hoe zich de toestand
van heden en de nabije toekomst zal ontwikkelen. Bovendien
komt er nog dit bij, dat veelbelovende jonge voetballers door
hun opkomst in militaire dienst met daarop volgende uit
zending naar Indonesië, de situatie er niet gemakkelijker op
maken.
De voetballerij in ons land zit dus met de nodige moeilijk
heden, die maar niet zo één, twee drie zijn te verhelpen. Over
een jaar of twee, drie zal er zich ongetwijfeld een sterke ver
betering openbaren. Bij de ene vereniging misschien iets eerder
dan bij de andere, maar het gaat komen.
Toen wij na de oorlog op een vergadering van de jeugd
commissie, onze jeugd eens onder de loupe namen, kwam
ondergetekende tot de conclusie, dat wij circa vijf jaar nodig
hadden om weer het peil te bereiken, dat wij ons voor het
jeugdvoetbal voorstelden.
Wij tellen thans seizoen 19481949 en voor ons zelf zijn we
met de bereikte resultaten niet ontevreden. Laten we echter
geen ho roepen voor we over de brug zijn. Want nu moet U
niet denken, dat we er beginnen te komen. Er zijn nog heel
wat moeilijkheden te overwinnen, die zich in het bestek van
dit artikel niet zo eenvoudig laten beschrijven. Er staat nog
heel wat te doen voor het zover is, dat we kunnen zeggen,
„we zijn er".
Bezinning en rust is thans meer dan ooit geboden. De
„oudjes" (excuser le mot) doen het heus nog wel behoorlijk en
als er eens een paar schaapjes (overwinningen) over de brug
zijn, volgen er beslist meer. We zijn gelukkig de enige niet, die
moeten woekeren met beschikbare spelers en vergeet U vooral
daarbij niet uit het oog te verliezen, dat de spelopvatting na
de oorlog geheel andere eisen stelt dan we gewend waren. Ook
op dit laatste punt zullen we ons moeten aanpassen en als we
te dien opzichte over de pokken en mazelen heen zijn, gerust,
gelooft U mij, spreken we zeker weer een hartig woordje mee
in het Nederlandse voetbal.
J. KOOMEN.
In verband met belasting-aangelegenheden moeten wij aan
alle leden, dus zowel werkende- als ondersteunende-, met na
druk verzoeken hun diploma van hun foto te voorzien, daar
op diploma's zonder foto vanaf de eerstvolgende thuiswedstrijd
geen toegang zal worden verleend.
Namens het bestuur,
W. F. VOLKERS, le penningm.
Geen illusies.
Midden op de Dam en midden in de feestroes stond daar onze
Tjerk de Munnik.
Tjerk is 'n brokje Ajax-historie, 'n stukje „gouden tijdperk", 'n
hapje verleden tijd. Ik trok Tjerk aan zijn jasje en 'n paar ogen
blikken daarna waren we natuurlijk verzonken in Ajax-problemen.
De hele feest herrie rond ons leek weg te zoemen. En nu heeft onze
Tjerk me mijn illusies ontnomen. Hij deed 'n prognostic over ons
„eerste", dat je er koude rillingen van kreeg. Ik reageerde met een
blik van heftige triestelijkheid op Tjerk's somberheden en laat nou
die blik precies over T jerk's schouders op een was-echte, malse
Amsterdamse terechtkomen! En dat bracht me weer tot de werkelijk
heid terug. Het leven beidt kansen, Tjerk, zei ik. En F or tuna heeft
al zo dikwijls de goede kansen voor Ajax gelaten, wat zou dat nou
helemaal, als we eens 'n paar jaartjes de kwade krijgen? In 1952 zijn
we toch wel weer kampioen, als onze babies uit de lagere elftallen
tot manne-kerels zullen zijn opgegroeid onder leiding van onze
nieuwe coach!
Kop op!
En geen illusies, dit seizoen?!
Ook goed.
Het clubblad.
Je hebt altijd van die mensen, die wat op- en aan te merken
hebben! Ik ben niet tevreden. Over die eeuwigheid, die ons clubblad
altijd achter de feiten aandribbelt. Wat zo jammer is met een redac
teur als F.H.W., die onmiskenbaar zijn vak verstaat en blaakt van
enthousiasme. Tussen twee haakjes, mijn compliment over de inhoud
van de laatste jaargangen. Dat is mannewerk. Maar als ik nu straks
weer begin October of nog later moet gaan nalezen, wat de lieve
Septembermaand ons heeft gebracht, dan hebben we wel een dank
baar respect voor al die penne-geweldigen, die trouw blijven en
bijdragen presteren, maar we vinden het te weinig actueel.
Hooggeachte Vroede vaderen in de bestuursfauteuils: kan dat
vanwege de „pegels" niet anders? Maak dan het blad dunner, maar
verschijn prompt op 1 en 15 van elke maand, tenminste in het seizoen.
Begin daar eens mede Vrijdag 1 October a.s.
Dan dat rood-witte ding in de bus en actueel zijn, hoor.
if September 1948. D. K.
Waarde D.K., wij zullen trachten om op de vijftiende van de
maand uit te komen, doch eens in de veertien dagen is helaas uit
gesloten.
RED.
De door ons bestuur benoemde commissie, die tot taak heeft
om MET MEDEWERKING VAN ALLE AJACIEDEN, iedere
maand een Ajax-pakket naar onze clubgenoten in de tropen te
zenden, is van wal gestoken enmet succes
Van alle kanten vooral de Ajax-jeugd weerde zich uit
stekend kwamen geschenken (zeep, cigaretten, tabak, cho
colade, schrijfpapier, scheermesjes etc.) binnen, zodat DE
EERSTE ZENDING REEDS NAAR ONZE JONGENS ON
DERWEG IS.
Dit is prachtig, luitjes, maar wij moeten verder, wij willen
IEDERE MAAND EEN AJAX-PAKKET ZENDEN, een pak
ket VAN EN VOOR AJACIEDEN!! Daar is veel voor nodig en
daarom doen wij een beroep op U.
JA, OOK OP U,
om mede te helpen, dit sympathieke doel te doen slagen.
Vooruit, clubgenoten, DIT SCHOT MOET ZITTEN, geza
menlijk gaan wij deze ECHTE AJAX-GOAL scoren.
„ALLE AJACIEDEN DOEN DUS MEE,
VOOR ONZE JONGENS OVERZEE."
Geschenken kunnen worden afgegeven aan de heer Boudrie
(Ajax-stadion), de heer Schuring (voor de Ajax-jeugd) en
aan de leden van het comité, t.w. de heren
J. Elzenga (captain), 3e Helmersstraat 47 b.
M. Wyting, Haarlemmerweg 147.
A. Th. C. Schroder, 2e v. d. Helststraat 37 hs.
F. H. W. de Bruyn, Molenkade 9, Duivendrecht.
(Geen boeken of tijdschriften s.v.p.)
