als voorraadkamer van gymnastiektoestellen wordt gebruikt,
komen we in een gigantische turnhal, welke 80 bij 65 meter
groot is. Deze zaal was nog niet geheel gereed, maar ook hier
constateert men, dat geen kosten en moeite zijn gespaard om
met iets zéér bijzonders voor de dag te komen. Wat zou ik
al dit schoons gaarne aan mijn vriend Loosekoot laten zien en
wat zou het prachtig zijn, als b.v. ons basketball-team hier
eens zou kunnen demonstreren. Ook onze jeugd zou ik hier
gaarne eens een weekje willen onderbrengen, met uitwisseling
van Zwitserse jongelui in Holland. Zeker, het is nog toekomst
muziek, maar toch hoop ik hier later nog eens op terug te
komen. En hier in deze unieke sporthal vernam ik enige merk
waardige bijzonderheden over Arwin Scheurer, die in deze
sportschool de technische leiding heeft.
Hij is nu 31 jaar, begon als 17-jarige te voetballen en werd
in 1941 lid der F.C. Biel. Vier jaar lang was hij internationaal
doelverdediger, de seizoenen 1945 en 1946 speelde hij op de
backplaats en in 1946 en 1947 blonk hij uit als middenvoor.
Het seizoen 1947'48 speelde hij niet, daar hij voor de komen
de Olympiade als tienkamper te Londen uitkomt. Want 1945,
'46 en '47 was hij reeds de onbestreden Zwitserse tienkamp
kampioen en vijf jaar is hij primus inter pares in polstok
hoogspringen, met respectievelijk 4.03, 4.06 en 4.105 meter,
welke record-hoogte hij bereikte in de laatste landenwedstrijd
ZwitserlandNederland. Ook met de hink-stap-sprong ves
tigde hij een nieuw record van 14.28 meter. En als men weet,
wat men alzo als tienkamper moet presteren, wordt men min
of meer duizelig van z'n veelzijdigheid.
Is het bovendien niet geweldig, om eerst als keeper uit te
blinken, daarna als rechtsback uit te komen en dan als center
voor te schitteren? Mijn zegsman beweerde, dat zijn niet-uit-
komen, dit jaar, de F.C. Biel het kampioenschap had gekost.
Een echte fijne kerel, die altijd klaar stond om onze spelers te
helpen, echt een sportfiguur, die ik al onze jongens tot voor
beeld zou willen stellen. Werkelijk eenBielse Wim Anderiessen.
En thans is het Zaterdagmiddag 6 uur en staan we klaar om
F.C. Biel in eigen home te bevechten. Er is zéér weinig publiek.
Het weer is ook hopeloos van slag. Daar Bruins voor een be
langrijk examen eerst Zaterdagmiddag af kan reizen, staat
Theo Brokmann op de centervoorplaats. Maar laat ik even de
gehele opstelling vermelden: Leentvaar, Potharst, v. d. Hart,
Waldeck, v. d. Veen, Stoffelen, Fischer, Michels, Brokmann,
v. Dijk en Drager. Reeds dadelijk blijkt, dat onze jongens
vechtlust genoeg hebben, het ongelijke veld veroorzaakt nog
wel eens moeilijkheden, maar onze achterhoede weet steeds
door snel ingrijpen gevaar te voorkomen en onze voorhoede
krijgt kansen te over. Diverse malen breken wij gevaarlijk
door, maar het beslissende schot blijft uit en de mooiste kan
sen worden helaas niet benut,
fabrikant geïnfor- Eerst na 25 minuten ziet Fischer kans tussen de vijandelijke
een ruimte, welke backs door te glippen en het is 1—0 voor ons. Inplaats van nu
