Olympia-Sieger.
terende avond, waarbij de wederzijdse vriendschapsbanden
werden versterkt en verstevigd, en het was erg laat, voor we
met ons baantje in hogere sferen belandden, maar dat het een
moord-avond was geweest, daarover was ieder het eens.
's Zondags was het groot feest in Bern, de onafhankelijkheid
van Zwitserland wordt eens in de honderd jaar op grootse
wijze herdacht, en voor onze gastheren was dit blijkbaar een
welkome gelegenheid, ons Hollanders eens iets van de folklore
van Zwitserland te laten zien. Een schitterende optocht in het
feestelijk versierde Bern, die meer dan twee uur duurde, liet
ons de prachtige klederdrachten uit de verschillende cantons
zien; het was één bonte warreling van vlaggen, vendelzwaai-
ers, antieke costuums, véél vrouwelijk schoon en zeer goede
muziekcorpsen, jammer was het, dat ook nu weer de regen
spelbreker was en de zon helaas buitenspel stond.
Toch was het een prettige dag, vooral ook omdat wij zéér
veel van Bern te zien kregen en deze mooie oude stad een der
parels van Zwitserland is. De Altstad is vol van de meeste
pittoreske plekjes en juweeltjes van gebouwen en gevels, het
trotse parlementsgebouw heeft z'n eigen steil, de prachtige
bruggen zijn trouwe wachters over het snelvlietende water, en
de Berenkuil midden in de stad gelegen trekt steeds vele
bezoekers. Het was er geweldig druk, en de vele café's waren
prop- en propvol, maar de goede toon ging nergens verloren,
heus, de Zwitsers weten feest te vieren.
's Maandags werd ons weer een extra stukje natuurschoon
voorgezet, want een bezoek aan de Taubenlochslucht is toch
wel iets héél bijzonders. Moedertje Natuur is hier verwon
derlijk grillig, ontzettende brokken steen worden door het
steeds voortschietende water als ivoor gepolijst, en het komt
ons voor, dat reuzenkinderen hier een spelletje hebben ge
speeld en stenen zo groot als hunnebedden op de meest grillige
wijze op en over elkaar hebben gestapeld. Hoog boven je vliegt
fel op de aanval te blijven spelen we waren véél sterker
vinden de onze het blijkbaar welletjes; we lieten ons in de
verdediging dringen en profnpt 12 minuten later geeft Hasler
een mooie center aan Thomet, die zich niet bedenkt en met een
mooi schot gelijk maakt. Ook moet ik nog een erg gul gegeven
penalty vermelden, welke de scheidsrechter Biel toekende,
maar door de Bielse centervoor expres niet werd benut, welke
geste door het publiek met een extra applausje werd beloond.
Met 11 ging de rust in. De thee had ons blijkbaar goed
gedaan en reeds na twee minuten gaf Brokmann ons met een
schot via de paal weer de leiding. Dit gaf de burger moed en
als we nu maar even vinnig hadden doorgebeten, zou de over
winning zeker veilig zijn gesteld. We begonnen echter te
knoeien, en een hoge, maar overigens totaal ongevaarlijke
bal werd door Veen verkeerd beoordeeld, en daar Leentvaar
helaas uitliep, in eigen doel gekopt. En daar deze pech blijk
baar nog onvoldoende was, werd v. Dijk even later in het
strafschopgebied gemangeld, maar de scheidsrechter gebaarde
van doorspelen. En als Brokmann dan nog enige mooie kansen
niet benut, gaat Biel zich nog eens extra inspannen; een
plotselinge achterwaartse center van de linksbuiten naar de
linksbinnen, een schot en Leentvaar is kansloos gepasseerd.
Nu is onze achterhoede van de kaart, en door goede treffers
van Biel, wordt de stand zelfs op 52 gebracht. Jammer, dat
ons team zich zo uit verband liet spelen, waardoor deze wed
strijd het laatste gedeelte van een game blijft een ieder
nu eenmaal het langst bij een min of meer rommelig
aanzien kreeg. Laat dit je als het om welke reden dan ook
eens tegenloopt, toch niet dadelijk het hoofd doen verliezen,
dat is altijd verkeerd.
's Avonds werd ons een prachtig banquet aangeboden, waar
bij het zéér genoegelijk toeging. Wederzijds werden speeches
gewisseld, waarbij voor de betoonde gastvrijheid dank werd
gebracht. De Ajacieden ontvingen allen een mooie kleuren-ets
van oud-Biel, en door ons werd een clubvlag aangeboden,
welke dankbaar door Biel werd aanvaard. Het werd een schit-
Keeper - back - voorwaarts - tienkamper.
